Hoofdstuk 14, Cliffhanger V
Nadat de tweeling nog een nachtje in het ziekenhuis moest blijven, mochten Seth en Ethan ze mee naar huis nemen.
Ze hebben snel een plekje gecreëerd in de woonkamer voor de baby's, want veel tijd voor voorbereiding hadden ze niet.
Wanneer ze thuiskomen van het ziekenhuis, knuffelen ze eerst nog even wat met elkaar, voordat de baby's in het wiegje worden gelegd.
"Het is allemaal zo snel gegaan, maar wat ben ik gelukkig." zegt Ethan tegen Seth. "Ik weet precies wat je bedoelt, ik voel het ook."
"Ik heb eigenlijk spijt dat we de familie hebben uitgenodigd voor een verlate babyshower. Ik had het graag nog klein gehouden." zegt Seth.
"Pfoe, zeg dat wel, maar we kunnen het beter maar gedaan hebben, zitten we daarna langer in deze heerlijke bubbel."
Ze hebben snel een plekje gecreëerd in de woonkamer voor de baby's, want veel tijd voor voorbereiding hadden ze niet.
Wanneer ze thuiskomen van het ziekenhuis, knuffelen ze eerst nog even wat met elkaar, voordat de baby's in het wiegje worden gelegd.
"Het is allemaal zo snel gegaan, maar wat ben ik gelukkig." zegt Ethan tegen Seth. "Ik weet precies wat je bedoelt, ik voel het ook."
"Ik heb eigenlijk spijt dat we de familie hebben uitgenodigd voor een verlate babyshower. Ik had het graag nog klein gehouden." zegt Seth.
"Pfoe, zeg dat wel, maar we kunnen het beter maar gedaan hebben, zitten we daarna langer in deze heerlijke bubbel."
Als die middag de familie op bezoekt komt, gaat iedereen gelijk naar de wiegjes om te kijken naar hun pasgeboren familieleden.
"Wat zijn ze schattig, hè Cloedien? Over een paar jaar heb je leuke speelkameraadjes." Cloedien begint brabbelend te glimlachen.
"Seth, kijk eens wat ik heb?" Seth draait zich om als hij zijn vader achter zich hoor. Hugo geeft hem een mooi ingepakt cadeautje.
"Wat is dit?" vraagt hij. "Een pak luiers! En achterin de auto liggen er nog een paar pakken, genoeg voor de komende weken."
"Oh wauw, geweldig! Daar hebben we wat aan, die zullen er wel doorheen gaan." Seth is blij verrast. "Ja, over de kosten nog maar te zwijgen."
"Wat zijn ze schattig, hè Cloedien? Over een paar jaar heb je leuke speelkameraadjes." Cloedien begint brabbelend te glimlachen.
"Seth, kijk eens wat ik heb?" Seth draait zich om als hij zijn vader achter zich hoor. Hugo geeft hem een mooi ingepakt cadeautje.
"Wat is dit?" vraagt hij. "Een pak luiers! En achterin de auto liggen er nog een paar pakken, genoeg voor de komende weken."
"Oh wauw, geweldig! Daar hebben we wat aan, die zullen er wel doorheen gaan." Seth is blij verrast. "Ja, over de kosten nog maar te zwijgen."
Ondertussen heeft Simhorselady alweer een baby in haar handen. Ddeemm loopt met Cloedien op haar arm naar Bruce toe.
"Hey, wilde Nala niet meekomen?" vraagt ze aan hem. "Nee, geen idee eigenlijk. Ik heb haar nu al een dag niet gesproken."
"Oh, hoe komt het?" vraagt Ddeemm. "Geen idee, er was volgens mij niks aan de hand. Maar ze reageert niet meer op mijn berichtjes."
"Hebben jullie ruzie?" "Nee, volgens mij niet. Daarom snap ik het ook niet. Misschien moet ik morgen maar eens langs gaan?"
"Heb je niet iets vervelends tegen haar gezegd?" "Nee, echt niet, ik heb onze appjes ook terug gelezen, maar kan niks bedenken."
"Nou, er zal vast niets zijn, ze zal het misschien wel even druk hebben en geen tijd hebben om op je te reageren. Maak je maar geen zorgen."
"Hey, wilde Nala niet meekomen?" vraagt ze aan hem. "Nee, geen idee eigenlijk. Ik heb haar nu al een dag niet gesproken."
"Oh, hoe komt het?" vraagt Ddeemm. "Geen idee, er was volgens mij niks aan de hand. Maar ze reageert niet meer op mijn berichtjes."
"Hebben jullie ruzie?" "Nee, volgens mij niet. Daarom snap ik het ook niet. Misschien moet ik morgen maar eens langs gaan?"
"Heb je niet iets vervelends tegen haar gezegd?" "Nee, echt niet, ik heb onze appjes ook terug gelezen, maar kan niks bedenken."
"Nou, er zal vast niets zijn, ze zal het misschien wel even druk hebben en geen tijd hebben om op je te reageren. Maak je maar geen zorgen."
Op hetzelfde moment wordt Nala in een ziekenhuisschort wakker in een bed heel ergens anders in het ziekenhuis van Starlight Shores.
Ze is heel erg moe en voelt zich verzwakt. Op haar armen ziet ze pleisters zitten, waarvan ze niet weet hoe ze daar komen.
Langzaam probeert ze op te staan en schuifelt ze met veel moeite naar de spiegel die in haar kamer hangt. "Wat zie ik eruit." schrikt ze.
Op dat moment komt er een dokter binnen. "Ho, ho, snel terug dat bed in. Kom, ik help je wel." De dokter helpt haar terug het bed in.
"Ben ik in het ziekenhuis? Waarom?" "Je bent onwel geworden in de sportschool. We hebben je aan het infuus gehad om je aan te sterken."
"Hoe kan dat?" "We hebben wat testjes gedaan en eigenlijk al je waardes waren te laag. Eet je wel genoeg?" Nala antwoordt niet.
"Goed, we praten later wel verder. We hebben je familie inmiddels kunnen bereiken, ze zijn onderweg." Nala schaamt zich dood.
Ze is heel erg moe en voelt zich verzwakt. Op haar armen ziet ze pleisters zitten, waarvan ze niet weet hoe ze daar komen.
Langzaam probeert ze op te staan en schuifelt ze met veel moeite naar de spiegel die in haar kamer hangt. "Wat zie ik eruit." schrikt ze.
Op dat moment komt er een dokter binnen. "Ho, ho, snel terug dat bed in. Kom, ik help je wel." De dokter helpt haar terug het bed in.
"Ben ik in het ziekenhuis? Waarom?" "Je bent onwel geworden in de sportschool. We hebben je aan het infuus gehad om je aan te sterken."
"Hoe kan dat?" "We hebben wat testjes gedaan en eigenlijk al je waardes waren te laag. Eet je wel genoeg?" Nala antwoordt niet.
"Goed, we praten later wel verder. We hebben je familie inmiddels kunnen bereiken, ze zijn onderweg." Nala schaamt zich dood.
Als trotse opa en oma staan Hugo en Simhorselady inmiddels allebei met een kleinkind in hun handen. "Wat zijn ze lief, hè?" zegt Hugo.
"Ik zou er bijna nog eentje willen." grapt Simhorselady. "Nouuuu, ik denk dat we dat maar beter even kunnen laten, niet waar." lacht Hugo.
"Maar... ik moet je wel vertellen. Ik ben wel bezig geweest met uitbreiding van de familie." Hugo kijkt haar vragend aan. "Wat bedoel je?"
"Niet schrikken, geen baby! Maar ik ben van de week naar de manège geweest en ik wil echt heel graag het paardrijden weer oppakken."
"Natuurlijk, dat moet je zeker doen!" Ze zucht van opluchting. "Gelukkig, ik was even bang dat je het misschien niet zo'n goed idee zou vinden."
"Waarom niet? Natuurlijk vind ik het nog steeds een beetje eng voor je. Maar het is goed dat je je oude hobby weer oppakt!" zegt Hugo.
Onhandig met twee baby's in hun handen proberen ze elkaar een knuffel te geven. "Misschien moet ik mijn plan dan ook maar doorzetten."
"Ik zou er bijna nog eentje willen." grapt Simhorselady. "Nouuuu, ik denk dat we dat maar beter even kunnen laten, niet waar." lacht Hugo.
"Maar... ik moet je wel vertellen. Ik ben wel bezig geweest met uitbreiding van de familie." Hugo kijkt haar vragend aan. "Wat bedoel je?"
"Niet schrikken, geen baby! Maar ik ben van de week naar de manège geweest en ik wil echt heel graag het paardrijden weer oppakken."
"Natuurlijk, dat moet je zeker doen!" Ze zucht van opluchting. "Gelukkig, ik was even bang dat je het misschien niet zo'n goed idee zou vinden."
"Waarom niet? Natuurlijk vind ik het nog steeds een beetje eng voor je. Maar het is goed dat je je oude hobby weer oppakt!" zegt Hugo.
Onhandig met twee baby's in hun handen proberen ze elkaar een knuffel te geven. "Misschien moet ik mijn plan dan ook maar doorzetten."
Maria kijkt naar al het speelgoed en knuffels die nu al overal in de woonkamer liggen. "Is er iets oma?" vraagt Ethan, die haar moeilijk zit kijken.
"Verwen je ze niet te veel? In mijn tijd mochten we al blij zijn met één pop en die kreeg je ook niet zomaar." Roel zit erbij en lacht.
"In jouw tijd? Toen moest je oppassen voor echte dino's in plaats van dinoknuffels, toch?" grapt hij. Maria kijkt hem chagerijnig aan.
"We gingen nog snel even naar zo'n winkel met babyspullen en we konden ons niet inhouden, dus het is misschien ook beschamend veel."
"Nee joh, juist leuk!" zegt Roel. "Even wat anders, heb je Reina nog gesproken? Ik had haar eigenlijk wel verwacht." Ethan knikt.
"Nee, ze is wel uitgenodigd natuurlijk, maar ik heb helemaal geen reactie meer gekregen. Ik zal zometeen nog wel even bellen."
"Verwen je ze niet te veel? In mijn tijd mochten we al blij zijn met één pop en die kreeg je ook niet zomaar." Roel zit erbij en lacht.
"In jouw tijd? Toen moest je oppassen voor echte dino's in plaats van dinoknuffels, toch?" grapt hij. Maria kijkt hem chagerijnig aan.
"We gingen nog snel even naar zo'n winkel met babyspullen en we konden ons niet inhouden, dus het is misschien ook beschamend veel."
"Nee joh, juist leuk!" zegt Roel. "Even wat anders, heb je Reina nog gesproken? Ik had haar eigenlijk wel verwacht." Ethan knikt.
"Nee, ze is wel uitgenodigd natuurlijk, maar ik heb helemaal geen reactie meer gekregen. Ik zal zometeen nog wel even bellen."
Ondertussen heeft Seth de tafel aangevuld met allemaal eten, waaronder pannenkoeken waar hij zelf heel veel zin in had.
Sinds hij terug is gekomen van het ziekenhuis heeft hij niks meer kunnen eten omdat hij bezig was om van alles te regelen.
Ddeemm ziet het eten ook geserveerd worden en gaat gelijk bij Seth aan tafel zitten. "Hier had ik nou ook echt zin in!" zegt ze.
In de tijd dat Seth nog bezig is met zijn eerste pannenkoek, heeft Ddeemm er al drie naar binnen gewerkt. "Dat doe je snel." zegt Seth verwonderd.
"Ja, ik weet niet wat het is, maar de laatste tijd heb ik zoveel vreetbuien. Het is helaas ook te merken aan mijn lichaam."
"Elk pondje gaat door het mondje, hè." zegt Seth als hij nog een hap neemt. "Ja, dat is waar. Maar ik neem toch nog één."
Ddeemm schept nog een extra pannenkoek op haar bord. "Uiteraard, pak maar, er is genoeg voor iedereen!"
Sinds hij terug is gekomen van het ziekenhuis heeft hij niks meer kunnen eten omdat hij bezig was om van alles te regelen.
Ddeemm ziet het eten ook geserveerd worden en gaat gelijk bij Seth aan tafel zitten. "Hier had ik nou ook echt zin in!" zegt ze.
In de tijd dat Seth nog bezig is met zijn eerste pannenkoek, heeft Ddeemm er al drie naar binnen gewerkt. "Dat doe je snel." zegt Seth verwonderd.
"Ja, ik weet niet wat het is, maar de laatste tijd heb ik zoveel vreetbuien. Het is helaas ook te merken aan mijn lichaam."
"Elk pondje gaat door het mondje, hè." zegt Seth als hij nog een hap neemt. "Ja, dat is waar. Maar ik neem toch nog één."
Ddeemm schept nog een extra pannenkoek op haar bord. "Uiteraard, pak maar, er is genoeg voor iedereen!"
Ondertussen is Reina weer in haar eigen huis en is ze uit aan het rusten. Ze merkt dat haar lichaam toch nog niet helemaal hersteld is.
"Niet alweer, hè?" zegt ze als haar telefoon weer overgaat. Op haar schermpje ziet ze staan dat het Ethan is. "Zo geen zin in." zegt ze.
Snel drukt ze haar zwager weg. Dan ziet ze een appje binnenkomen van haar moeder. "Kom je echt niet nog even?" vraagt ze.
Ze laat haar moeder op gelezen. "Het zijn uiteindelijk ook jouw kinderen. Vind je het niet leuk om toch nog even te komen?"
Dan besluit ze om toch maar even te reageren. "De dokter zei dat ik rust moet nemen, dus dat doe ik ook." schrijft ze kortaf in een appje.
Daar krijgt ze geen antwoord meer op. "Gelukkig maar, mij niet meer storen voor die onzin." Ze gaat op de bank zitten met de tv aan.
"Niet alweer, hè?" zegt ze als haar telefoon weer overgaat. Op haar schermpje ziet ze staan dat het Ethan is. "Zo geen zin in." zegt ze.
Snel drukt ze haar zwager weg. Dan ziet ze een appje binnenkomen van haar moeder. "Kom je echt niet nog even?" vraagt ze.
Ze laat haar moeder op gelezen. "Het zijn uiteindelijk ook jouw kinderen. Vind je het niet leuk om toch nog even te komen?"
Dan besluit ze om toch maar even te reageren. "De dokter zei dat ik rust moet nemen, dus dat doe ik ook." schrijft ze kortaf in een appje.
Daar krijgt ze geen antwoord meer op. "Gelukkig maar, mij niet meer storen voor die onzin." Ze gaat op de bank zitten met de tv aan.
Seth klinkt zijn glas en laat iedereen bij elkaar komen in de woonkamer. Samen met Ethan pakken ze de tweeling op uit het wiegje.
"Ik denk dat het hoog tijd is om de namen bekend te maken, want daar zitten jullie vast allemaal op te wachten." grapt Seth.
"Jaaaa, hebben jullie al namen bedacht?" vraagt Ddeemm. "Ja, we hebben er vannacht lang over gehad, maar we zijn eruit." zegt Ethan.
"En we staan er helemaal achter." vult Seth aan. "Nou, kom op dan, ik ben veel te nieuwsgierig. Wat zijn de namen?" zegt Simhorselady.
"Tromgeroffel." zegt Ethan, terwijl de rest met handen en voeten geluid maakt. "Mag ik jullie voorstellen aan... Jaro en Tipigirl!"
"Oehhh, wat een leuke namen!" zegt Roel. "Zo zien ze er ook echt wel uit, inderdaad. Het past bij ze, nu al." zegt Hugo.
"Ik denk dat het hoog tijd is om de namen bekend te maken, want daar zitten jullie vast allemaal op te wachten." grapt Seth.
"Jaaaa, hebben jullie al namen bedacht?" vraagt Ddeemm. "Ja, we hebben er vannacht lang over gehad, maar we zijn eruit." zegt Ethan.
"En we staan er helemaal achter." vult Seth aan. "Nou, kom op dan, ik ben veel te nieuwsgierig. Wat zijn de namen?" zegt Simhorselady.
"Tromgeroffel." zegt Ethan, terwijl de rest met handen en voeten geluid maakt. "Mag ik jullie voorstellen aan... Jaro en Tipigirl!"
"Oehhh, wat een leuke namen!" zegt Roel. "Zo zien ze er ook echt wel uit, inderdaad. Het past bij ze, nu al." zegt Hugo.
Op dat moment gaat de bel. "Huh, is dat dan toch Reina?" zegt Ethan tegen Seth. "Ik doe wel even open." zegt Seth en hij loopt naar de deur.
Ondertussen loopt de rest naar Ethan om naar Jaro te kijken nadat ze zijn naam weten. Seth schrikt als hij de deur open doet.
"Goedemiddag, wat kan ik voor jullie doen." zegt hij verbaasd. "Mogen we even binnenkomen?" Er staan twee politieagenten voor de deur.
"Maar natuurlijk, kom verder." Beduusd laat hij de agenten binnen. "Sorry, we hebben een babyshower, de rest van de familie is er ook."
"Gefeliciteerd." zegt de agent. "Maar dat is eigenlijk wel handig, want we waren bij jouw ouders huis en daar was niemand."
"Dat kan kloppen, iedereen is hier. Weten jullie al meer dan?" "Ja, handig, want we kunnen het nu aan iedereen tegelijkertijd vertellen."
Ondertussen loopt de rest naar Ethan om naar Jaro te kijken nadat ze zijn naam weten. Seth schrikt als hij de deur open doet.
"Goedemiddag, wat kan ik voor jullie doen." zegt hij verbaasd. "Mogen we even binnenkomen?" Er staan twee politieagenten voor de deur.
"Maar natuurlijk, kom verder." Beduusd laat hij de agenten binnen. "Sorry, we hebben een babyshower, de rest van de familie is er ook."
"Gefeliciteerd." zegt de agent. "Maar dat is eigenlijk wel handig, want we waren bij jouw ouders huis en daar was niemand."
"Dat kan kloppen, iedereen is hier. Weten jullie al meer dan?" "Ja, handig, want we kunnen het nu aan iedereen tegelijkertijd vertellen."
"Uhm, jongens..." zegt Seth tegen de rest van zijn familie. "We hebben bezoek." De familie draait zich om en schrikt van de gasten.
"Oh jee, wat is er aan de hand?" zegt Ddeemm geschokt. Ethan loopt met Jaro op de hand naar de agenten toe. "Is er nieuws?"
"Ja, we hebben nieuw bewijs gevonden in de zaak van het ongeluk van de heer Xiam in het weekend van jullie bruiloft." zegt de agent.
"En?" vraagt Roel. Ondertussen kijken de agenten rond in de woonkamer van Seth en Ethan. "Misschien moeten jullie even gaan zitten?"
De agenten kijken naar de zussen Simhorselady en Ddeemm. "Hoezo? Zeg het nou maar, wat is er gebeurd, was het geen ongeluk?" zegt Ddeemm.
"Oh jee, wat is er aan de hand?" zegt Ddeemm geschokt. Ethan loopt met Jaro op de hand naar de agenten toe. "Is er nieuws?"
"Ja, we hebben nieuw bewijs gevonden in de zaak van het ongeluk van de heer Xiam in het weekend van jullie bruiloft." zegt de agent.
"En?" vraagt Roel. Ondertussen kijken de agenten rond in de woonkamer van Seth en Ethan. "Misschien moeten jullie even gaan zitten?"
De agenten kijken naar de zussen Simhorselady en Ddeemm. "Hoezo? Zeg het nou maar, wat is er gebeurd, was het geen ongeluk?" zegt Ddeemm.
"Het spijt me dat ik dit moet zeggen, maar het ziet er naar uit dat het geen ongeluk was die bewuste ochtend." De agent kijkt ernstig.
"In één van de afvalbakken op het terrein is bewijs opgedoken, wat we eerder nog niet hadden. Het gaat om een kledingstuk."
"Van één van ons?" vraagt Ddeemm. "Het gaat om een mantelpakje waarop DNA van Xiam is gevonden." De zussen kijken elkaar verschrikt aan.
"Mama?" zegt Simhorselady geschokt. "Huh, hoe kan mama dat nou gedaan hebben? Jullie moeten een fout gemaakt hebben, dit kan niet!"
"Het spijt me, mevrouw, maar dit is geen fout. Jullie moeder weet meer wat er gebeurd is." Ddeemm en Simhorselady kunnen het niet geloven.
"In één van de afvalbakken op het terrein is bewijs opgedoken, wat we eerder nog niet hadden. Het gaat om een kledingstuk."
"Van één van ons?" vraagt Ddeemm. "Het gaat om een mantelpakje waarop DNA van Xiam is gevonden." De zussen kijken elkaar verschrikt aan.
"Mama?" zegt Simhorselady geschokt. "Huh, hoe kan mama dat nou gedaan hebben? Jullie moeten een fout gemaakt hebben, dit kan niet!"
"Het spijt me, mevrouw, maar dit is geen fout. Jullie moeder weet meer wat er gebeurd is." Ddeemm en Simhorselady kunnen het niet geloven.
Terug naar zondagochtend, de dag na de bruiloft van Seth en Ethan. Maria is al vroeg op, omdat ze de hele nacht niet heeft kunnen slapen.
Diezelfde ochtend is Xiam met spoed naar de trouwlocatie gegaan om het misverstand over het geld de wereld uit te helpen.
Hij vond het erg dat Hugo dacht dat hij achter het verdwijnen van het geld zat, dat hij het gelijk wilde oplossen.
De receptioniste wilde niet zeggen waar hij sliep, dus hij stormde voorbij haar de trap op, op zoek naar Hugo of zijn familie.
Buiten op het balkon komt hij Maria tegen, die niet met het goede been uit bed is opgestaan. "Jij!" schreeuwt ze als ze hem ziet.
Diezelfde ochtend is Xiam met spoed naar de trouwlocatie gegaan om het misverstand over het geld de wereld uit te helpen.
Hij vond het erg dat Hugo dacht dat hij achter het verdwijnen van het geld zat, dat hij het gelijk wilde oplossen.
De receptioniste wilde niet zeggen waar hij sliep, dus hij stormde voorbij haar de trap op, op zoek naar Hugo of zijn familie.
Buiten op het balkon komt hij Maria tegen, die niet met het goede been uit bed is opgestaan. "Jij!" schreeuwt ze als ze hem ziet.
"Goedemiddag mevrouw, ik ben op zoek naar uw zoon of schoonzoon, dat weet ik niet meer. Ik ben in ieder geval op zoek naar Hugo."
"Jij bent helemaal op zoek naar niemand, jij laat mijn familie met rust, schobbejak. Ik weet heus wel wat je hebt gedaan." bijt Maria toe.
"Mevrouw, dat is een misverstand. Daarom ben ik hier, ik wil het rechtzetten." "Daar geloof ik niks van gladjanus, je brengt alleen maar ellende."
Xiam schiet in de verdediging. "U moet me geloven, het geld is er gewoon nog. Het is een misverstand, ik moet naar hem opzoek."
Xiam wilt langs Maria lopen om Hugo te zoeken, maar ze laat hem er niet door. "Mevrouw, mag ik er langs alsjeblieft." Maar Maria blokkeert hem.
"Ik ga er nu toch echt langs, u kunt me niet tegenhouden." Xiam wil voorbij haar lopen, maar uit een reflex duwt Maria hem van zich af.
"Jij bent helemaal op zoek naar niemand, jij laat mijn familie met rust, schobbejak. Ik weet heus wel wat je hebt gedaan." bijt Maria toe.
"Mevrouw, dat is een misverstand. Daarom ben ik hier, ik wil het rechtzetten." "Daar geloof ik niks van gladjanus, je brengt alleen maar ellende."
Xiam schiet in de verdediging. "U moet me geloven, het geld is er gewoon nog. Het is een misverstand, ik moet naar hem opzoek."
Xiam wilt langs Maria lopen om Hugo te zoeken, maar ze laat hem er niet door. "Mevrouw, mag ik er langs alsjeblieft." Maar Maria blokkeert hem.
"Ik ga er nu toch echt langs, u kunt me niet tegenhouden." Xiam wil voorbij haar lopen, maar uit een reflex duwt Maria hem van zich af.
Hierdoor struikelt hij over zijn voeten en komt tegen de reling terecht. Hij verliest zijn evenwicht en valt over de reling van het balkon.
Maria rent er snel achteraan om te kijken naar hoe hij valt. Hij probeert zichzelf nog op te vangen, maar Maria weet genoeg als ze de plas bloed ziet.
"Nee, nee, nee. Dit is niet waar." In paniek rent Maria snel naar haar kamer en trekt haar pakje uit en stapt ze snel onder de douche.
De kleding verstopt ze in de prullenbak op haar kamer. Als ze de douche uit komt gaat ze in paniek in haar pyjama in bed liggen.
Daar valt ze in slaap, tot ze een uur later wakker gemaakt wordt door Ddeemm, zich niet meer bewust wat er zich afgespeeld heeft.
Maria rent er snel achteraan om te kijken naar hoe hij valt. Hij probeert zichzelf nog op te vangen, maar Maria weet genoeg als ze de plas bloed ziet.
"Nee, nee, nee. Dit is niet waar." In paniek rent Maria snel naar haar kamer en trekt haar pakje uit en stapt ze snel onder de douche.
De kleding verstopt ze in de prullenbak op haar kamer. Als ze de douche uit komt gaat ze in paniek in haar pyjama in bed liggen.
Daar valt ze in slaap, tot ze een uur later wakker gemaakt wordt door Ddeemm, zich niet meer bewust wat er zich afgespeeld heeft.
"Wat vreselijk." Simhorselady kan het nog steeds niet bevatten. Ze loopt dichter naar de agenten toe, haar zus Ddeemm volgt.
"Ik kan me gewoon niet voorstellen dat ze dat gedaan kan hebben. Weten jullie het zeker?" De rest begint onrustig met elkaar te praten.
"We zijn hier om jullie moeder mee te nemen naar het bureau, waar is ze?" Ddeemm schrikt ervan. "Dat kan toch niet zomaar?"
"Jawel, dus waar is ze?" "Uhm..." Simhorselady draait zich om, maar ziet haar moeder niet. "Jongens, waar is mama?" vraagt ze aan de rest.
"We hebben geen idee, ze is vast weggegaan toen wij bezig waren. Ik heb niks gemerkt." zegt Hugo. "Oh, oh." zegt Simhorselady.
"Ik kan me gewoon niet voorstellen dat ze dat gedaan kan hebben. Weten jullie het zeker?" De rest begint onrustig met elkaar te praten.
"We zijn hier om jullie moeder mee te nemen naar het bureau, waar is ze?" Ddeemm schrikt ervan. "Dat kan toch niet zomaar?"
"Jawel, dus waar is ze?" "Uhm..." Simhorselady draait zich om, maar ziet haar moeder niet. "Jongens, waar is mama?" vraagt ze aan de rest.
"We hebben geen idee, ze is vast weggegaan toen wij bezig waren. Ik heb niks gemerkt." zegt Hugo. "Oh, oh." zegt Simhorselady.
Ondertussen in Starlight Shores rent Maria in paniek zo goed als ze kan weg van het huis van Seth en Ethan.
Toen ze de agenten zag, kreeg ze gelijk een flashback van wat er aan de hand is.
Ze wist niet hoe snel ze zich uit de voeten moest maken en het huis te verlaten.
Heel even is ze helemaal helder, getriggerd door deze traumatische ervaring.
Op de vlucht van de politie naar een plek waar ze haar niet kunnen vinden.
Toen ze de agenten zag, kreeg ze gelijk een flashback van wat er aan de hand is.
Ze wist niet hoe snel ze zich uit de voeten moest maken en het huis te verlaten.
Heel even is ze helemaal helder, getriggerd door deze traumatische ervaring.
Op de vlucht van de politie naar een plek waar ze haar niet kunnen vinden.