Hoofdstuk 1, Hebbes!
"Nee, nee, ik heb echt geen idee waar ze is." Ddeemm verontschuldigt zich tegenover de politieagent dat ze niet weet waar haar moeder is.
"Wanneer heeft u haar voor het laatst gezien?" vraagt de vrouwelijke politieagent. "Ja, ze was hier net nog, heel gek." zegt Ddeemm.
"Misschien heeft ze jullie wel zien aankomen?" zegt Simhorselady. "Huug, kun jij even checken of ze misschien nog in de tuin is?"
Terwijl Hugo dat doet vraagt de agente of er niet een plek is waar ze heen kan zijn gegaan. "Naar ons huis, denk ik?" zegt Ddeemm.
Als Hugo nee schuddend de kamer weer binnen komt lopen, schiet Simhorselady iets te binnen. "Wacht, ik heb misschien wel een idee!"
"Wanneer heeft u haar voor het laatst gezien?" vraagt de vrouwelijke politieagent. "Ja, ze was hier net nog, heel gek." zegt Ddeemm.
"Misschien heeft ze jullie wel zien aankomen?" zegt Simhorselady. "Huug, kun jij even checken of ze misschien nog in de tuin is?"
Terwijl Hugo dat doet vraagt de agente of er niet een plek is waar ze heen kan zijn gegaan. "Naar ons huis, denk ik?" zegt Ddeemm.
Als Hugo nee schuddend de kamer weer binnen komt lopen, schiet Simhorselady iets te binnen. "Wacht, ik heb misschien wel een idee!"
Als Simhorselady en Ddeemm met de politie meegaan naar de plek waar Maria misschien kan zijn, gaat de rest ondertussen naar huis.
In de auto stuurt Roel een appje naar Reina wat er die middag is gebeurd en dat ze weten dat Maria de dader is.
Reina staat in de tuin als ze dat appje ontvangt. Ze krijgt een enorme grijns op haar gezicht als ze het nieuws leest.
"Wat een badass is dat toch. Weet ik ten minste van wie ik het heb, in plaats van die softies van een ouders van me." lacht ze in zichzelf.
'Damn en dat op haar leeftijd. Weet ze het nog?' stuurt ze terug in een appje naar Roel die even later antwoordt.
'Geen idee, ze is waarschijnlijk op de vlucht nu. Je moeder en tante zijn nu op zoek naar haar samen met de politie.'
In de auto stuurt Roel een appje naar Reina wat er die middag is gebeurd en dat ze weten dat Maria de dader is.
Reina staat in de tuin als ze dat appje ontvangt. Ze krijgt een enorme grijns op haar gezicht als ze het nieuws leest.
"Wat een badass is dat toch. Weet ik ten minste van wie ik het heb, in plaats van die softies van een ouders van me." lacht ze in zichzelf.
'Damn en dat op haar leeftijd. Weet ze het nog?' stuurt ze terug in een appje naar Roel die even later antwoordt.
'Geen idee, ze is waarschijnlijk op de vlucht nu. Je moeder en tante zijn nu op zoek naar haar samen met de politie.'
Ook Bruce is mee naar huis gereden met Hugo en Roel en appt gelijk nog een keertje met Nala om te vragen waar ze is.
'Ik ben weer thuis, dus je hoeft niet meer naar Seth en Ethan te komen, als je dat nog van plan was. Waar ben je?'
Hij ziet opeens blauwe vinkjes verschijnen, maar krijgt geen reactie terug. Dan wordt hij opeens gebeld en ziet hij haar naam op zijn scherm.
"Heyyy, waar was je? Ik dacht dat ik je daar zou zien, maar je liet niks van je horen en gisteren heb je ook al niks meer gezegd."
"Bruce?" Bruce schrikt van de stem die hij hoort, want dat is niet Nala, maar een vrouwenstem. "Hallo, wie is dit?" vraagt Bruce.
"Ik ben Indra, de moeder van Nala." Heel even laat Bruce een stilte vallen. "Oh hey, aangenaam. Ik ben Bruce. Ik was op zoek naar Nala."
'Ik ben weer thuis, dus je hoeft niet meer naar Seth en Ethan te komen, als je dat nog van plan was. Waar ben je?'
Hij ziet opeens blauwe vinkjes verschijnen, maar krijgt geen reactie terug. Dan wordt hij opeens gebeld en ziet hij haar naam op zijn scherm.
"Heyyy, waar was je? Ik dacht dat ik je daar zou zien, maar je liet niks van je horen en gisteren heb je ook al niks meer gezegd."
"Bruce?" Bruce schrikt van de stem die hij hoort, want dat is niet Nala, maar een vrouwenstem. "Hallo, wie is dit?" vraagt Bruce.
"Ik ben Indra, de moeder van Nala." Heel even laat Bruce een stilte vallen. "Oh hey, aangenaam. Ik ben Bruce. Ik was op zoek naar Nala."
Simhorselady schoot ineens te binnen dat de vorige keer dat ze hun moeder kwijt waren dat ze naar het strand was gelopen.
Ze had er nu ook goede hoop dat ze daar was. Met zwetende handjes zaten de zussen in een politiewagen met loeiende sirenes.
Eenmaal bij het strand wijst Ddeemm de agenten de weg en rent als eerste de trap van de openbare voorzieningen af naar beneden.
Daar ziet ze haar moeder in een strandbedje liggen. "Daar is ze." zegt ze tegen Simhorselady en de agenten, terwijl ze haar hand in haar zij doet.
"Hoe heeft ze dit nou weer allemaal kunnen veroorzaken... Ik heb veel meegemaakt met d'r, maar dit? Ik kan het nog niet bevatten."
Ze had er nu ook goede hoop dat ze daar was. Met zwetende handjes zaten de zussen in een politiewagen met loeiende sirenes.
Eenmaal bij het strand wijst Ddeemm de agenten de weg en rent als eerste de trap van de openbare voorzieningen af naar beneden.
Daar ziet ze haar moeder in een strandbedje liggen. "Daar is ze." zegt ze tegen Simhorselady en de agenten, terwijl ze haar hand in haar zij doet.
"Hoe heeft ze dit nou weer allemaal kunnen veroorzaken... Ik heb veel meegemaakt met d'r, maar dit? Ik kan het nog niet bevatten."
Nu de familie weg is hebben Seth en Ethan de kinderen in hun wiegje gelegd, die zo moe waren dat ze gelijk in slaap vielen.
En Seth en Ethan zelf waren daar ook wel aan toe na de drukke 24 uur die ze hebben gehad en ploften samen op de bank.
Plotselinge beslissingen, kersverse ouders, huis herinrichten, heel de familie op bezoek en ook nog eens Maria heeft ze moe gemaakt.
"He, he, eindelijk zitten, ik ben helemaal op zeg." zegt Ethan tegen Seth. "Pfoee, vertel mij wat, ik ben ook helemaal afgepeigerd."
Ethan slaat zijn arm om Seth heen. "Ik ben ontzettend trots op jou en ons hoe we dit zo snel hebben gedaan en die switch hebben gemaakt."
"Schat, mee eens." Hij wil zijn man een kus geven, maar op dat moment begint Jaro te huilen. Ze moeten lachen. "Dit is ons leven nu."
En Seth en Ethan zelf waren daar ook wel aan toe na de drukke 24 uur die ze hebben gehad en ploften samen op de bank.
Plotselinge beslissingen, kersverse ouders, huis herinrichten, heel de familie op bezoek en ook nog eens Maria heeft ze moe gemaakt.
"He, he, eindelijk zitten, ik ben helemaal op zeg." zegt Ethan tegen Seth. "Pfoee, vertel mij wat, ik ben ook helemaal afgepeigerd."
Ethan slaat zijn arm om Seth heen. "Ik ben ontzettend trots op jou en ons hoe we dit zo snel hebben gedaan en die switch hebben gemaakt."
"Schat, mee eens." Hij wil zijn man een kus geven, maar op dat moment begint Jaro te huilen. Ze moeten lachen. "Dit is ons leven nu."
Roel heeft zijn eerste sessie bij zijn revalidatiearts Floor. "Voordat we beginnen, heb je ergens specifiek last van sinds onze in-take?"
"Nee, nog steeds hetzelfde liedje, helaas. Ik kan vrij weinig, of eigenlijk helemaal niks met dit been." Roel legt zijn handen erop.
"Laten we kijken hoeveel je wel kan in plaats van te focussen op wat niet meer gaat, kom maar even met me mee." Floor wijst de weg.
In het midden van de revalidatiezaal vraagt ze of Roel wil proberen om op te staan uit zijn rolstoel. Hij kijkt haar een beetje bang aan.
"Geeft niet als het niet lukt, ik ben hier en kan je altijd ondersteunen." Roel probeert het, maar kan niet echt omhoog komen uit de rolstoel.
"Geen probleem, dat is niet raar, je hebt er al heel lang niks meer mee gedaan. We gaan eraan werken de komende weken, komt goed."
"Nee, nog steeds hetzelfde liedje, helaas. Ik kan vrij weinig, of eigenlijk helemaal niks met dit been." Roel legt zijn handen erop.
"Laten we kijken hoeveel je wel kan in plaats van te focussen op wat niet meer gaat, kom maar even met me mee." Floor wijst de weg.
In het midden van de revalidatiezaal vraagt ze of Roel wil proberen om op te staan uit zijn rolstoel. Hij kijkt haar een beetje bang aan.
"Geeft niet als het niet lukt, ik ben hier en kan je altijd ondersteunen." Roel probeert het, maar kan niet echt omhoog komen uit de rolstoel.
"Geen probleem, dat is niet raar, je hebt er al heel lang niks meer mee gedaan. We gaan eraan werken de komende weken, komt goed."
"Nala is nu bij me." zegt Indra. "Oh, zou ik haar dan misschien even mogen spreken?" vraagt Bruce een beetje verlegen aan de moeder van Nala.
"Dat gaat helaas niet. Waar ben je op dit moment?" vraagt Indra. "Thuis," zegt Bruce vertwijfeld, "hoezo?" "Ik moet wat vertellen." begint Indra.
"Nala heeft haar lichaam de laatste weken heel erg op de proef gesteld, waardoor het op een gegeven moment ging aangeven dat het genoeg was."
"Ja, ze was flink aan het sporten, weet ik." zegt Bruce. "Ja, nou, ze was zoveel bezig met afvallen, dat ze out is gegaan in de sportschool."
Bruce schrikt ervan. "Niet. Waar is ze nu? Is ze oke?" "Ja, ze ligt hier naast me in een ziekenhuisbed. Ze is nu eventjes aan het slapen." zegt ze.
Hij weet niet wat hij moet zeggen. "Kan ik naar haar toe?" "Natuurlijk, ik app je het kamernummer." zegt Indra waarna ze afscheid nemen.
"Dat gaat helaas niet. Waar ben je op dit moment?" vraagt Indra. "Thuis," zegt Bruce vertwijfeld, "hoezo?" "Ik moet wat vertellen." begint Indra.
"Nala heeft haar lichaam de laatste weken heel erg op de proef gesteld, waardoor het op een gegeven moment ging aangeven dat het genoeg was."
"Ja, ze was flink aan het sporten, weet ik." zegt Bruce. "Ja, nou, ze was zoveel bezig met afvallen, dat ze out is gegaan in de sportschool."
Bruce schrikt ervan. "Niet. Waar is ze nu? Is ze oke?" "Ja, ze ligt hier naast me in een ziekenhuisbed. Ze is nu eventjes aan het slapen." zegt ze.
Hij weet niet wat hij moet zeggen. "Kan ik naar haar toe?" "Natuurlijk, ik app je het kamernummer." zegt Indra waarna ze afscheid nemen.
De agenten zijn samen met haar dochters naar Maria toegesneld. "Mam, waarom ben je opeens weggegaan?" vraagt Simhorselady.
Maar Maria heeft geen idee wat ze moet antwoorden en staart zonder een echte blik in haar ogen naar haar dochters. "Mam?"
Ddeemm kijkt haar zus bezorgd aan. "Gaat alles wel goed?" Maria reageert er niet op en kijkt weg. "Mam, wat heb je allemaal gedaan?"
Ze worden onderbroken door de agent. "Mevrouw, we moeten u arresteren op verdenking van moord." Simhorselady en Ddeemm schrikken.
"U kunt haar toch niet meenemen naar het politiebureau? U ziet hoe ze eraan toe is!" Ddeemm probeert de arrestatie tegen te houden.
Maar Maria heeft geen idee wat ze moet antwoorden en staart zonder een echte blik in haar ogen naar haar dochters. "Mam?"
Ddeemm kijkt haar zus bezorgd aan. "Gaat alles wel goed?" Maria reageert er niet op en kijkt weg. "Mam, wat heb je allemaal gedaan?"
Ze worden onderbroken door de agent. "Mevrouw, we moeten u arresteren op verdenking van moord." Simhorselady en Ddeemm schrikken.
"U kunt haar toch niet meenemen naar het politiebureau? U ziet hoe ze eraan toe is!" Ddeemm probeert de arrestatie tegen te houden.