Hoofdstuk 13, Stiekem
Na het moeilijke gesprek besloten Simhorselady en Ddeemm om nog even een leuke tijd met hun vader te hebben.
Aangezien er goed op hun moeder werd gelet door de buurvrouw, namen ze hun vader voor een paar dagen in huis.
"Fijn dat je toch mee bent gegaan, Ddeemm. Ik had het ook begrepen als je thuis was gebleven." zegt John.
Ze zijn met z'n drieën naar het festival in het park gegaan. "Nee, wat afleiding doet me goed." antwoordt Ddeemm.
"En zeker nu ik wat tijd met mijn vader door kan brengen, voel ik me ook niet zo nutteloos als de afgelopen tijd."
Simhorselady komt erbij zitten: "Nouja zeg, je kan hier niet eens pinnen, wat een gedoe. Gelukkig had ik nog klein geld op zak."
Aangezien er goed op hun moeder werd gelet door de buurvrouw, namen ze hun vader voor een paar dagen in huis.
"Fijn dat je toch mee bent gegaan, Ddeemm. Ik had het ook begrepen als je thuis was gebleven." zegt John.
Ze zijn met z'n drieën naar het festival in het park gegaan. "Nee, wat afleiding doet me goed." antwoordt Ddeemm.
"En zeker nu ik wat tijd met mijn vader door kan brengen, voel ik me ook niet zo nutteloos als de afgelopen tijd."
Simhorselady komt erbij zitten: "Nouja zeg, je kan hier niet eens pinnen, wat een gedoe. Gelukkig had ik nog klein geld op zak."
Bruce wilde die middag naar de bioscoop om te kijken naar hoe andere acteurs nou precies acteren.
Voor de ingang van de bioscoop staat hij even stil en kijkt hij naar de grote posters die daar hangen van grote kaskrakers.
"Wat nu als ik daar een keer kom te hangen, tussen al die grote acteurs, dat zou toch wel echt mijn grote droom zijn."
Hij loopt naar een poster van een romantische komedie die momenteel goed scoort en kijkt naar de namen op de poster.
Daartussen staat de regisseur van de film waar hij zelf ook auditie voor heeft gedaan, Dick Waal.
Hij loopt naar binnen en denkt hoe tof het zou zijn geweest als ook zijn naam op zo'n poster komt, ook al is het maar in het klein.
Voor de ingang van de bioscoop staat hij even stil en kijkt hij naar de grote posters die daar hangen van grote kaskrakers.
"Wat nu als ik daar een keer kom te hangen, tussen al die grote acteurs, dat zou toch wel echt mijn grote droom zijn."
Hij loopt naar een poster van een romantische komedie die momenteel goed scoort en kijkt naar de namen op de poster.
Daartussen staat de regisseur van de film waar hij zelf ook auditie voor heeft gedaan, Dick Waal.
Hij loopt naar binnen en denkt hoe tof het zou zijn geweest als ook zijn naam op zo'n poster komt, ook al is het maar in het klein.
"Kom pap! Ga mee rollerschaatsen, dat is vet leuk." Simhorselady trekt haar vader zowat naar de baan toe.
"Dat lijkt me niet verstandig meer met mijn longen nu. Door alles zijn ze nu niet meer zo sterk." antwoordt John.
"Oh sorry, natuurlijk, dat was ik helemaal vergeten." "Maar gaan jullie maar, ik vermaak me wel door naar jullie te kijken."
Terwijl zijn dochters hun rollerschaatsen aantrekken, kijkt John vol trots en verzucht in zichzelf: "Wat zijn ze sterk."
Ddeemm probeert haar eerste pasjes, maar daardoor valt ze bijna voorover. John moet enorm lachen en hapt naar adem.
Heel even verademt hij zich en Simhorselady schrikt. "Gaat het, pap?" "Ja hoor, niks aan de hand. Ik verslikte me gewoon."
"Dat lijkt me niet verstandig meer met mijn longen nu. Door alles zijn ze nu niet meer zo sterk." antwoordt John.
"Oh sorry, natuurlijk, dat was ik helemaal vergeten." "Maar gaan jullie maar, ik vermaak me wel door naar jullie te kijken."
Terwijl zijn dochters hun rollerschaatsen aantrekken, kijkt John vol trots en verzucht in zichzelf: "Wat zijn ze sterk."
Ddeemm probeert haar eerste pasjes, maar daardoor valt ze bijna voorover. John moet enorm lachen en hapt naar adem.
Heel even verademt hij zich en Simhorselady schrikt. "Gaat het, pap?" "Ja hoor, niks aan de hand. Ik verslikte me gewoon."
Er wordt aangebeld in huize Forum en Roel doet de deur open. Hij ziet nogal een gespannen postbode voor de deur staan.
"Oh, alweer een pakketje? Heeft mijn vrouw weer lopen shoppen?" Roel lacht om zichzelf, maar krijgt amper respons van de postbode.
"Ik moest deze brief persoonlijk afleveren." De postbode duwt de brief in Roels handen en loopt dan snel weg.
Roel kijkt de postbode verward na en opent gelijk de brief. In krantenknipsels staat geschreven: "IK WIL WRAAK."
Hij schrikt ervan en stopt de brief snel terug in de envelop. Hij kijkt nog even of hij iemand ziet op straat en gaat dan snel naar binnen.
Snel realiseert hij dat het maar goed is dat Ddeemm de brief niet heeft gekregen, dan zou ze nog meer overstuur raken.
Roel gooit de brief snel bij het oud papier om ervoor te zorgen dat Ddeemm de brief niet ziet.
"Oh, alweer een pakketje? Heeft mijn vrouw weer lopen shoppen?" Roel lacht om zichzelf, maar krijgt amper respons van de postbode.
"Ik moest deze brief persoonlijk afleveren." De postbode duwt de brief in Roels handen en loopt dan snel weg.
Roel kijkt de postbode verward na en opent gelijk de brief. In krantenknipsels staat geschreven: "IK WIL WRAAK."
Hij schrikt ervan en stopt de brief snel terug in de envelop. Hij kijkt nog even of hij iemand ziet op straat en gaat dan snel naar binnen.
Snel realiseert hij dat het maar goed is dat Ddeemm de brief niet heeft gekregen, dan zou ze nog meer overstuur raken.
Roel gooit de brief snel bij het oud papier om ervoor te zorgen dat Ddeemm de brief niet ziet.
Die avond is het dan eindelijk zover voor Reina's langverwachte juwelenroof samen met Jack, helaas ook met Jaleesa.
Reina commandeerde haar. "Jaleesa, blijf jij maar op de uitkijk staan, Jack en ik zorgen er wel voor dat het goedkomt."
Jalessa was not amused, maar ze kon er niet tegenin gaan, want Jack was erbij. Ze wisten gemakkelijk het alarmsysteem uit te schakelen.
Toen ze eenmaal binnenwaren, gingen ze snel op zoek naar het beoogde doelwit, de vier eeuwenoude kroon van een half miljoen.
In de juiste zaal zagen ze de kroon liggen zo voor het oprapen. Een moment van blijdschap uitte zich in een high five.
Reina commandeerde haar. "Jaleesa, blijf jij maar op de uitkijk staan, Jack en ik zorgen er wel voor dat het goedkomt."
Jalessa was not amused, maar ze kon er niet tegenin gaan, want Jack was erbij. Ze wisten gemakkelijk het alarmsysteem uit te schakelen.
Toen ze eenmaal binnenwaren, gingen ze snel op zoek naar het beoogde doelwit, de vier eeuwenoude kroon van een half miljoen.
In de juiste zaal zagen ze de kroon liggen zo voor het oprapen. Een moment van blijdschap uitte zich in een high five.
Wieger was op bezoek bij Seth thuis en had een fles om cocktails te maken meegenomen. Seth had zelf ook nog wat flessen wijn.
"Ik heb in tijden al niet meer zoveel gedronken sinds Ethan weg is." "Ssst, vanavond gaan we die naam niet meer noemen.
We gaan een hele hoop plezier hebben en aan andere dingen denken." oppert Wieger. "Goed idee" Seth heft zijn glas.
"Op het plezier!" Wieger heft zijn glas ook. "En op onze samenwerking." Hij knipoogt naar Seth. "Neem nog een beetje!"
Wieger schenkt het glas van Seth bij. "We hebben morgenmiddag toch nog geen dienst, dus we kunnen makkelijk uitslapen."
Seth giet het net gevulde glas in één keer naar achter. "Ik dacht dat je hem bij zou vullen?" zegt hij spottend en Wieger moet lachen.
"Ik heb in tijden al niet meer zoveel gedronken sinds Ethan weg is." "Ssst, vanavond gaan we die naam niet meer noemen.
We gaan een hele hoop plezier hebben en aan andere dingen denken." oppert Wieger. "Goed idee" Seth heft zijn glas.
"Op het plezier!" Wieger heft zijn glas ook. "En op onze samenwerking." Hij knipoogt naar Seth. "Neem nog een beetje!"
Wieger schenkt het glas van Seth bij. "We hebben morgenmiddag toch nog geen dienst, dus we kunnen makkelijk uitslapen."
Seth giet het net gevulde glas in één keer naar achter. "Ik dacht dat je hem bij zou vullen?" zegt hij spottend en Wieger moet lachen.
Ethan heeft al zijn papieren binnen en kan weer terug naar huis. Uit enthousiasme belt hij Seth op om het te vertellen.
Hij probeert een paar keer te bellen, maar Seth hoort zijn telefoon niet overgaan, nu hij in gezelschap is thuis.
Ethan is teleurgesteld maar heeft dan een plan. Hij gaat Seth verrassen door gewoon binnen te komen lopen.
"Blijer dan dat kan ik Seth hopelijk niet maken." zegt hij een beetje opgewonden, benieuwd naar Seths verraste gezicht.
Snel gaat hij naar zijn kamer om de laatste spullen te pakken, zodat hij hopelijk vanavond nog bij Seth kan zijn.
Hij probeert een paar keer te bellen, maar Seth hoort zijn telefoon niet overgaan, nu hij in gezelschap is thuis.
Ethan is teleurgesteld maar heeft dan een plan. Hij gaat Seth verrassen door gewoon binnen te komen lopen.
"Blijer dan dat kan ik Seth hopelijk niet maken." zegt hij een beetje opgewonden, benieuwd naar Seths verraste gezicht.
Snel gaat hij naar zijn kamer om de laatste spullen te pakken, zodat hij hopelijk vanavond nog bij Seth kan zijn.
Alle drankjes en alcohol hebben Wieger en Seth allebei behoorlijk los gemaakt. "Zo, ik hoef niet meer." zegt Seth.
"Kom op, hier, neem er nog ééntje." Wieger schenkt snel een beetje wijn bij. Seth krijgt de hik en moet lachen.
"Hahaha, hoor je dat niet dan. Ik heb zelfs de hik!" schatert Seth. "Oh, ik weet wel een manier om dat te stoppen."
Wieger brengt zijn gezicht dichterbij Seth en zegt: "Doe je ogen dicht." Seth doet wat hem gevraagd wordt.
Opeens voelt hij de lippen van Wieger tegen zijn lippen, maar in plaats van hem van zich af te duwen, zoent hij terug.
"Kom op, hier, neem er nog ééntje." Wieger schenkt snel een beetje wijn bij. Seth krijgt de hik en moet lachen.
"Hahaha, hoor je dat niet dan. Ik heb zelfs de hik!" schatert Seth. "Oh, ik weet wel een manier om dat te stoppen."
Wieger brengt zijn gezicht dichterbij Seth en zegt: "Doe je ogen dicht." Seth doet wat hem gevraagd wordt.
Opeens voelt hij de lippen van Wieger tegen zijn lippen, maar in plaats van hem van zich af te duwen, zoent hij terug.
Jack pakte snel de kroon onder de sokkel vandaan en stopte hem onder zijn jasje. "Wat doen we?" vroeg hij.
"Hoe bedoel je? We hebben het toch?" "Ja, maar nu we er toch zijn kunnen we toch makkelijk meer meenemen."
Reina wilde antwoorden, maar opeens voelde ze zich enorm misselijk worden. "Reina?" vroeg Jack ongeduldig.
"Nee, gaan jullie maar verder. Doe maar." Jack keek Reina raar aan, maar zei: "Oke dan, Jalees, kom we gaan door."
Toen Jack en Jaleesa wegrenden begon Reina te kokhalzen. "Ik moet echt snel weg hier." Ze trekt haar pet af en houd die voor haar mond.
"Hoe bedoel je? We hebben het toch?" "Ja, maar nu we er toch zijn kunnen we toch makkelijk meer meenemen."
Reina wilde antwoorden, maar opeens voelde ze zich enorm misselijk worden. "Reina?" vroeg Jack ongeduldig.
"Nee, gaan jullie maar verder. Doe maar." Jack keek Reina raar aan, maar zei: "Oke dan, Jalees, kom we gaan door."
Toen Jack en Jaleesa wegrenden begon Reina te kokhalzen. "Ik moet echt snel weg hier." Ze trekt haar pet af en houd die voor haar mond.