Hoofdstuk 14, Cliffhanger III
Ethan is uit alle enthousiasme snel naar huis gereden zodat hij en Seth samen de avond nog voor zichzelf hadden.
Zonder zijn spullen uit de auto te laden wil hij via de achterdeur het huis binnen om zijn liefje te verrassen.
Maar als hij door het raam kijkt in de tuin blijft hij verstokt even staan. Zijn vriend zit daar naakt te vrijen met een ander.
Seth zit hevig te tongzoenen met Wieger, terwijl ze met elkaars handen de andere heel gelukkig maken.
Er schieten vele emoties door het hoofd van Ethan bij het aanblik van de vreemdgaande Seth, maar hij herpakt zichzelf.
Met gebalde vuisten loopt hij het huis binnen en roept beheerst: "What the fuck zijn jullie aan het doen?"
Zonder zijn spullen uit de auto te laden wil hij via de achterdeur het huis binnen om zijn liefje te verrassen.
Maar als hij door het raam kijkt in de tuin blijft hij verstokt even staan. Zijn vriend zit daar naakt te vrijen met een ander.
Seth zit hevig te tongzoenen met Wieger, terwijl ze met elkaars handen de andere heel gelukkig maken.
Er schieten vele emoties door het hoofd van Ethan bij het aanblik van de vreemdgaande Seth, maar hij herpakt zichzelf.
Met gebalde vuisten loopt hij het huis binnen en roept beheerst: "What the fuck zijn jullie aan het doen?"
Terwijl Bruce geconcentreerd huiswerk aan het maken was, voelde hij zijn mobieltje trillen in zijn zak.
"Nu even niet." dacht hij en hij wilde zijn mobiel ondersteboven op zijn bureau leggen, tot hij het onbekende nummer zag.
Nieuwsgierig nam hij toch maar op. "Met Bruce Forum." "Hoi Bruce, met Sascha. Je hebt onlangs auditie bij ons gedaan, toch?"
Bruce's hart schoot in zijn keel. "J-ja, dat klopt." Hij begon ervan te stotteren. "Ik bel je even om de uitslag door te geven.
We kunnen je helaas niet de bijrol geven waarvoor je auditie hebt gedaan." Bruce voelde het lood in zijn schoenen zakken.
"Maar we zijn zo enthousiast over je auditie, dat we hebben besloten om je de hoofdrol te geven." Bruce kan het niet geloven.
"Yes! Dat meen je niet." Bruce maakt een sprongetje van blijdschap. "Welkom bij het team, Bruce. Ik e-mail je alles wat je moet weten."
"Nu even niet." dacht hij en hij wilde zijn mobiel ondersteboven op zijn bureau leggen, tot hij het onbekende nummer zag.
Nieuwsgierig nam hij toch maar op. "Met Bruce Forum." "Hoi Bruce, met Sascha. Je hebt onlangs auditie bij ons gedaan, toch?"
Bruce's hart schoot in zijn keel. "J-ja, dat klopt." Hij begon ervan te stotteren. "Ik bel je even om de uitslag door te geven.
We kunnen je helaas niet de bijrol geven waarvoor je auditie hebt gedaan." Bruce voelde het lood in zijn schoenen zakken.
"Maar we zijn zo enthousiast over je auditie, dat we hebben besloten om je de hoofdrol te geven." Bruce kan het niet geloven.
"Yes! Dat meen je niet." Bruce maakt een sprongetje van blijdschap. "Welkom bij het team, Bruce. Ik e-mail je alles wat je moet weten."
Seth schrikt zich kapot van het zien van Ethan en staat snel op. Snel schieten Seth en Wieger in hun onderbroek.
"Dit is.... Dit is niet wat het lijkt!" Seth probeert zich te verontschuldigen bij Ethan. "En hoe lijkt het dan?" vraagt Ethan woest.
"Ja.... Nee.... Gewoon.... Ik weet het ook niet." "Dan zal ik je eens even haarfijn uitleggen hoe het eruitziet."
Wieger lijkt te genieten van de ruzie tussen Seth en Ethan. "Ik kom thuis en jij ligt te flikflooien met een ander! Hoe kun je?"
"Het gebeurde zomaar en..." Seth probeerde woorden te zoeken, maar Ethan greep in. "Het gebeurde zomaar? Kom met wat beters.
Alsjeblieft zeg. Ik ga studeren voor een goede toekomst voor ons en dan doe je dit? Hoelang is dit al aan de gang?"
"Dit is.... Dit is niet wat het lijkt!" Seth probeert zich te verontschuldigen bij Ethan. "En hoe lijkt het dan?" vraagt Ethan woest.
"Ja.... Nee.... Gewoon.... Ik weet het ook niet." "Dan zal ik je eens even haarfijn uitleggen hoe het eruitziet."
Wieger lijkt te genieten van de ruzie tussen Seth en Ethan. "Ik kom thuis en jij ligt te flikflooien met een ander! Hoe kun je?"
"Het gebeurde zomaar en..." Seth probeerde woorden te zoeken, maar Ethan greep in. "Het gebeurde zomaar? Kom met wat beters.
Alsjeblieft zeg. Ik ga studeren voor een goede toekomst voor ons en dan doe je dit? Hoelang is dit al aan de gang?"
John stapt in de douche om zichzelf weer op te frissen na de dag weer doorgebracht te hebben met zijn dochters.
Hij is ontzettend blij dat hij ze na al die jaren toch weer in zijn leven mocht hebben, hoelang dat ook nog is.
Gelukkiger kon hij niet zijn, ook al had hij nu barstende hoofdpijn. Waarschijnlijk van de vele indrukken de laatste tijd.
Hij besluit om na het douchen maar een klein dutje te doen. Als hij de douche uitstapt begint hij enorm te hoesten.
Snel pakt hij een handdoek en droogt hij zich af en trekt een onderbroek aan terwijl hij blijft bulderen.
"Dit voelt niet goed." John voelt aan zijn hoofd om de pijn te verlichten, maar dat werkt niet.
Hij is ontzettend blij dat hij ze na al die jaren toch weer in zijn leven mocht hebben, hoelang dat ook nog is.
Gelukkiger kon hij niet zijn, ook al had hij nu barstende hoofdpijn. Waarschijnlijk van de vele indrukken de laatste tijd.
Hij besluit om na het douchen maar een klein dutje te doen. Als hij de douche uitstapt begint hij enorm te hoesten.
Snel pakt hij een handdoek en droogt hij zich af en trekt een onderbroek aan terwijl hij blijft bulderen.
"Dit voelt niet goed." John voelt aan zijn hoofd om de pijn te verlichten, maar dat werkt niet.
Reina voelt zich al dagen misselijk sinds de juwelenroof en hangt ook vandaag al uren boven de wc-pot.
Ze wilde er eerst niet aan geloven, maar omdat de misselijkheid aan bleef houden, kocht ze toch maar een zwangerschapstest.
"Het zal wel niks zijn." probeerde ze zichzelf nog te verzekeren, terwijl ze over het witte stokje plaste.
Ze spoelde snel door en zette zachtjes de radio aan tijdens het wachten. "Kan dit ding niet sneller?' vloekte ze zachtjes.
Toen de tien minuten voorbij, pakte ze voorzichtig de test op. "Gadverdamme" Reina pakte hem per ongeluk aan de verkeerde kant vast.
Ze viel stil. Twee streepjes. Ding dong. De bel gaat. Van schrik laat ze de test in de wc-pot vallen. "Zwanger?" fluistert ze zachtjes.
Ze wilde er eerst niet aan geloven, maar omdat de misselijkheid aan bleef houden, kocht ze toch maar een zwangerschapstest.
"Het zal wel niks zijn." probeerde ze zichzelf nog te verzekeren, terwijl ze over het witte stokje plaste.
Ze spoelde snel door en zette zachtjes de radio aan tijdens het wachten. "Kan dit ding niet sneller?' vloekte ze zachtjes.
Toen de tien minuten voorbij, pakte ze voorzichtig de test op. "Gadverdamme" Reina pakte hem per ongeluk aan de verkeerde kant vast.
Ze viel stil. Twee streepjes. Ding dong. De bel gaat. Van schrik laat ze de test in de wc-pot vallen. "Zwanger?" fluistert ze zachtjes.
Ddeemm, Simhorselady en John hadden op het festival in het park laatst met zijn drieën een foto gemaakt in een fotohokje.
Ze heeft het een mooi plekje gegeven op haar kaptafel in de slaapkamer als herinnering aan een fijne dag.
In een nostalgische bui pakt ze één van haar fotoalbums erbij met foto's van haar jeugd met haar vader.
Ze realiseerde zich dat tot hij verslaafd raakte, was hij eigenlijk best een leuke vader, maar dat had ze verdrongen.
Toen ze bij de vakantiefoto's was aanbeland, hoorde ze een harde klap op de verdieping boven haar.
Ze heeft het een mooi plekje gegeven op haar kaptafel in de slaapkamer als herinnering aan een fijne dag.
In een nostalgische bui pakt ze één van haar fotoalbums erbij met foto's van haar jeugd met haar vader.
Ze realiseerde zich dat tot hij verslaafd raakte, was hij eigenlijk best een leuke vader, maar dat had ze verdrongen.
Toen ze bij de vakantiefoto's was aanbeland, hoorde ze een harde klap op de verdieping boven haar.
Nog steeds in shock van de uitslag loopt ze naar de voordeur zonder in de gaten te hebben dat ze in haar ondergoed loopt.
Voor de deur staat een politie-agent die haar even raar aankijkt als hij ziet wat Reina aanheeft.
Reina kruist haararmen voor haar lichaam om het wat te bedekken. "Kan ik helpen?" vraagt ze koeltjes.
"Reina Forum?" Reina knikte. "U staat onder arrest op verdenking van inbraak in het museum en diefstal van juwelen en schilderijen."
Reina schrok: "Nee, nee, nee, nee! Dit kan niet? Ik heb niks gedaan. Kijk maar binnen, ik heb niks. Echt niet!"
Voor de deur staat een politie-agent die haar even raar aankijkt als hij ziet wat Reina aanheeft.
Reina kruist haararmen voor haar lichaam om het wat te bedekken. "Kan ik helpen?" vraagt ze koeltjes.
"Reina Forum?" Reina knikte. "U staat onder arrest op verdenking van inbraak in het museum en diefstal van juwelen en schilderijen."
Reina schrok: "Nee, nee, nee, nee! Dit kan niet? Ik heb niks gedaan. Kijk maar binnen, ik heb niks. Echt niet!"
Simhorselady was gelijk opgestaan en is snel naar de badkamer gerend na de doffe klap die ze hoorde.
"Pap, alles oke? Ben je in orde?" vraagt ze aan de deur van de badkamer, maar ze krijgt geen reactie.
"Papa, ben je daar?" Weer geen reactie. Ze twijfelt even maar besluit dan toch het slot los te wrikken.
Als ze binnen komt schrikt ze zich rot als ze haar vader roerloos op de badkamervloer ziet liggen.
Snel knielt ze op de grond om een pols te voelen, kijken of reanimeren nog zin heeft. Maar helaas.
Simhorselady laat haar vaders pols los en barst in huilen uit. "Nee, pap. Waarom nu al? Waarom zo snel?"
"Pap, alles oke? Ben je in orde?" vraagt ze aan de deur van de badkamer, maar ze krijgt geen reactie.
"Papa, ben je daar?" Weer geen reactie. Ze twijfelt even maar besluit dan toch het slot los te wrikken.
Als ze binnen komt schrikt ze zich rot als ze haar vader roerloos op de badkamervloer ziet liggen.
Snel knielt ze op de grond om een pols te voelen, kijken of reanimeren nog zin heeft. Maar helaas.
Simhorselady laat haar vaders pols los en barst in huilen uit. "Nee, pap. Waarom nu al? Waarom zo snel?"
Ergens in de buitenwijken van de stad staat een man in een verouderd, donker en rommelig appartement.
Hij heeft een blonde peuter in zijn armen. "Geen zorgen, Cloedien. Ik zorg goed voor je, toch?"
Eventjes schommelt hij haar in zijn armen. "Alles komt goed. Daar zorgen je ouders wel voor."
Hij is eventjes stil. "Ik heb gezien hoe beschermend je familie is over andere familieleden.
Maar Morris is daar niet van gediend, dus als ze echt van je houden zie je ze snel weer terug."
Hij heeft een blonde peuter in zijn armen. "Geen zorgen, Cloedien. Ik zorg goed voor je, toch?"
Eventjes schommelt hij haar in zijn armen. "Alles komt goed. Daar zorgen je ouders wel voor."
Hij is eventjes stil. "Ik heb gezien hoe beschermend je familie is over andere familieleden.
Maar Morris is daar niet van gediend, dus als ze echt van je houden zie je ze snel weer terug."