Hoofdstuk 12, Sjeik
Seth is thuisgebleven om op de kinderen te passen, terwijl hij zenuwachtig wacht op de uitspraak uit de rechtszaak van Ethan.
Zenuwachtig checkt hij elke paar minuten de tijd op zijn scherm en of hij niet per ongeluk al het belletje heeft gemist.
Net wanneer hij Tipi in slaap ziet vallen naast de al in slaap gevallen Jaro, gaat de telefoon hard af. Beiden worden huilend wakker.
Hij ziet Ethan op zijn schermpje staan. "En?" vraagt Seth direct gehaast als hij opneemt. Ethan besluit het niet spannend te houden.
"Goed nieuws, het is gelukt!" Seth voelt de spanning gelijk uit zijn lijf verdwijnen. "Wat goed! Ik ben echt zo ontzettend trots op jou, schatje."
Ethan heeft helaas niet veel tijd om alles uit te leggen aan zijn man. "Dankje, schat. Ik moet nog wat afhandelen. Ik ben snel thuis."
Zenuwachtig checkt hij elke paar minuten de tijd op zijn scherm en of hij niet per ongeluk al het belletje heeft gemist.
Net wanneer hij Tipi in slaap ziet vallen naast de al in slaap gevallen Jaro, gaat de telefoon hard af. Beiden worden huilend wakker.
Hij ziet Ethan op zijn schermpje staan. "En?" vraagt Seth direct gehaast als hij opneemt. Ethan besluit het niet spannend te houden.
"Goed nieuws, het is gelukt!" Seth voelt de spanning gelijk uit zijn lijf verdwijnen. "Wat goed! Ik ben echt zo ontzettend trots op jou, schatje."
Ethan heeft helaas niet veel tijd om alles uit te leggen aan zijn man. "Dankje, schat. Ik moet nog wat afhandelen. Ik ben snel thuis."
De vreemde man heeft nog steeds Reina's pols vast. "Laat me los." Reina trekt hard haar hand weg uit de handen van de man.
"Ik heb echt geen interesse, creep. Laat me met rust." Reina draait zich om en wil weg lopen tot de man nog een laatste ding roept.
"Ik kan je leven veranderen." Hij laat een korte stilte vallen. "Op een goede manier." Reina wordt boos en draait zich toch weer om.
"Luister eens, nog nooit heeft een man mijn leven positief veranderd, je hebt wel ballen dat denkt daar een uitzondering op te zijn."
"Ik ben de sjeik van Simarifah." Reina barst in lachen uit. "Ja, en ik ben de koningin van Simetonia. Je bent niet goed in je hoofd."
Hij pakt een kaartje uit zijn zak en schrijft er zijn nummer op. "Bel me zodra je overtuigd bent, ik wacht wel op je." zegt hij.
"Ik heb echt geen interesse, creep. Laat me met rust." Reina draait zich om en wil weg lopen tot de man nog een laatste ding roept.
"Ik kan je leven veranderen." Hij laat een korte stilte vallen. "Op een goede manier." Reina wordt boos en draait zich toch weer om.
"Luister eens, nog nooit heeft een man mijn leven positief veranderd, je hebt wel ballen dat denkt daar een uitzondering op te zijn."
"Ik ben de sjeik van Simarifah." Reina barst in lachen uit. "Ja, en ik ben de koningin van Simetonia. Je bent niet goed in je hoofd."
Hij pakt een kaartje uit zijn zak en schrijft er zijn nummer op. "Bel me zodra je overtuigd bent, ik wacht wel op je." zegt hij.
Pas laat komt Maria thuis van de rechtbank. Nadat de laatste dingen wettelijk afgehandeld waren, heeft Ethan haar thuis gebracht.
Maria beseft niet helemaal wat er allemaal gebeurd is vandaag, dus heeft ze samen met haar dochters stilzwijgend tv gekeken die avond.
Wanneer ze zich wil omkleden voor het slapengaan, voelt ze het van binnen heel erg warm worden. Alsof er een soort geluksbom ontplofte.
Er komen, zonder dat ze daar controle over heeft, allemaal blije kreetjes uit haar mond. Ze heeft geen idee wat er gebeurt, maar het voelt goed.
Dan volgt er een apotheose en schreeuwt ze opeens alles bij elkaar. Haar dochters komen in paniek haar slaapkamer binnengestormd.
"Mam, wat is er?" "Wat doen jullie hier?" "Je schreeuwde?" zegt Ddeemm verbijsterd. "Joh stel je niet zo aan, ga gewoon slapen, het is al laat."
Maria beseft niet helemaal wat er allemaal gebeurd is vandaag, dus heeft ze samen met haar dochters stilzwijgend tv gekeken die avond.
Wanneer ze zich wil omkleden voor het slapengaan, voelt ze het van binnen heel erg warm worden. Alsof er een soort geluksbom ontplofte.
Er komen, zonder dat ze daar controle over heeft, allemaal blije kreetjes uit haar mond. Ze heeft geen idee wat er gebeurt, maar het voelt goed.
Dan volgt er een apotheose en schreeuwt ze opeens alles bij elkaar. Haar dochters komen in paniek haar slaapkamer binnengestormd.
"Mam, wat is er?" "Wat doen jullie hier?" "Je schreeuwde?" zegt Ddeemm verbijsterd. "Joh stel je niet zo aan, ga gewoon slapen, het is al laat."
De volgende ochtend is Bruce vroeg wakker, want hij is ontzettend blij. Vandaag mag Nala de kliniek verlaten en weer naar huis.
Hij heeft vandaag een vrije dag en dus geen opnames, dus wilde hij haar direct zien en gelukkig vond Nala's moeder dat ook goed.
Ze mag eerder dan verwacht zich alweer onder de mensen begeven, maar het leek haar begeleiders juist een goed idee om het toch te doen.
Ze zagen dat het al snel beter ging met Nala en dat het verantwoord is om met kleine stapjes weer terug te gaan naar het normale leven.
Wel met aanpassingen nog, zo moet ze nog regelmatig gesprekken voeren met haar begeleiders, maar dat maakt Nala helemaal niks uit.
Ze is hartstikke blij om Bruce weer te zien en dat is wederzijds. Zodra ze elkaar zien vliegen ze elkaar in de armen. "Ik heb je gemist."
Hij heeft vandaag een vrije dag en dus geen opnames, dus wilde hij haar direct zien en gelukkig vond Nala's moeder dat ook goed.
Ze mag eerder dan verwacht zich alweer onder de mensen begeven, maar het leek haar begeleiders juist een goed idee om het toch te doen.
Ze zagen dat het al snel beter ging met Nala en dat het verantwoord is om met kleine stapjes weer terug te gaan naar het normale leven.
Wel met aanpassingen nog, zo moet ze nog regelmatig gesprekken voeren met haar begeleiders, maar dat maakt Nala helemaal niks uit.
Ze is hartstikke blij om Bruce weer te zien en dat is wederzijds. Zodra ze elkaar zien vliegen ze elkaar in de armen. "Ik heb je gemist."
Ook Simhorselady is vroeg op pad, want ze heeft zich voorgenomen om vandaag de hele dag op de manege door te brengen.
De wedstrijd waaraan ze mee gaat doen nadert met rasse schreden en ze wil wel echt haar best doen om een goed resultaat neer te zetten.
Nadat ze langer dan normaal Fallon heeft staan borstelen, zadelt ze haar op om daadwerkelijk te gaan oefenen met springen.
Ze voelde zich de afgelopen weken steeds zekerder worden over haar eigen kunnen en heeft daaruit veel vertrouwen kunnen putten.
Langzamerhand voelde ze vooruitgang, waardoor ze steeds comfortabeler is gaan rijden. En Fallon lijkt dat ook te voelen.
Voor het eerst dat ze samen springen, springt ze vandaag soepeltjes over de waterbak heen en dat is nog niet eerder gelukt.
De wedstrijd waaraan ze mee gaat doen nadert met rasse schreden en ze wil wel echt haar best doen om een goed resultaat neer te zetten.
Nadat ze langer dan normaal Fallon heeft staan borstelen, zadelt ze haar op om daadwerkelijk te gaan oefenen met springen.
Ze voelde zich de afgelopen weken steeds zekerder worden over haar eigen kunnen en heeft daaruit veel vertrouwen kunnen putten.
Langzamerhand voelde ze vooruitgang, waardoor ze steeds comfortabeler is gaan rijden. En Fallon lijkt dat ook te voelen.
Voor het eerst dat ze samen springen, springt ze vandaag soepeltjes over de waterbak heen en dat is nog niet eerder gelukt.
De hele dag hebben Bruce en Nala samen doorgebracht, maar na het eten moet Nala echt naar huis want haar moeder wil haar ook zien.
Als ze afscheid nemen en ze haar fiets wil pakken, vallen haar ogen op de nieuwe auto van Hugo. "Wil je even kijken?" vraagt Bruce.
Bruce doet de autodeur open voor Nala en stapt daarna aan de andere kant ook in. In het donker voelt het heel intiem hebben ze allebei door.
Beetje bij beetje kruipen ze naar elkaar toe en beginnen gepassioneerd te zoenen. Daarna is het echt tijd om afscheid te nemen.
Dat vindt Bruce niet alleen lastig omdat hij haar het liefste wil blijven zien, maar ook omdat hij bang is dat Nala het artikel gaat zien.
Hij wil voorkomen dat ze erachter komt dat de hele wereld weet wat haar is overkomen omdat het op het internet staat door zijn manager.
Bruce is bang dat ze dat er niet bij kan hebben op het moment en dat dat haar herstel in de weg zal gaan zitten en dat wil hij niet.
Als ze afscheid nemen en ze haar fiets wil pakken, vallen haar ogen op de nieuwe auto van Hugo. "Wil je even kijken?" vraagt Bruce.
Bruce doet de autodeur open voor Nala en stapt daarna aan de andere kant ook in. In het donker voelt het heel intiem hebben ze allebei door.
Beetje bij beetje kruipen ze naar elkaar toe en beginnen gepassioneerd te zoenen. Daarna is het echt tijd om afscheid te nemen.
Dat vindt Bruce niet alleen lastig omdat hij haar het liefste wil blijven zien, maar ook omdat hij bang is dat Nala het artikel gaat zien.
Hij wil voorkomen dat ze erachter komt dat de hele wereld weet wat haar is overkomen omdat het op het internet staat door zijn manager.
Bruce is bang dat ze dat er niet bij kan hebben op het moment en dat dat haar herstel in de weg zal gaan zitten en dat wil hij niet.
Terwijl Roel zich uitkleedt om naar bed te gaan, verzamelt Ddeemm moed aan de andere kant van de slaapkamerdeur om naar binnen te gaan.
"Waar kom jij nou vandaan?" vraagt Roel, nadat ze heel de avond weg is geweest. "Ik moet je wat vertellen." zegt Ddeemm met een ernstig gezicht.
Roel voelt gelijk aan dat er iets ernstigs aan de hand is. "Is er iets aan de hand?" Hij loopt naar haar toe en pakt gelijk haar handen vast.
Ddeemm moet even slikken voordat ze begint met praten. "Nou... Weet je nog toen ik laatst naar de dokter ging?" zegt ze met een vragend gezicht.
Gelijk schieten er duizenden gedachten in Roels hoofd. "Dat was toch niks?" vraagt hij gelijk. Ddeemm zucht diep en haalt haar schouders op.
Dan zegt ze: “Ik heb slecht nieuws. Het dik worden is niet een deel van de overgang maar er is meer aan de hand. Ik ben ziek. Heel ziek.”
"Waar kom jij nou vandaan?" vraagt Roel, nadat ze heel de avond weg is geweest. "Ik moet je wat vertellen." zegt Ddeemm met een ernstig gezicht.
Roel voelt gelijk aan dat er iets ernstigs aan de hand is. "Is er iets aan de hand?" Hij loopt naar haar toe en pakt gelijk haar handen vast.
Ddeemm moet even slikken voordat ze begint met praten. "Nou... Weet je nog toen ik laatst naar de dokter ging?" zegt ze met een vragend gezicht.
Gelijk schieten er duizenden gedachten in Roels hoofd. "Dat was toch niks?" vraagt hij gelijk. Ddeemm zucht diep en haalt haar schouders op.
Dan zegt ze: “Ik heb slecht nieuws. Het dik worden is niet een deel van de overgang maar er is meer aan de hand. Ik ben ziek. Heel ziek.”