Hoofdstuk 13, Schrikken
Dat nieuws slaat in als een bom bij Roel. Hij schrikt zich een ongeluk. "Ziek? Hoe bedoel je ziek? Wat is er aan de hand met je?"
Hij blijft maar vragen stellen. "Hoelang weet je het al? Waarom heb je niks gezegd? Hoe gaat het nu met je? Kan ik iets doen?"
Ddeemm pakt de handen van haar man en probeert hem te kalmeren. "Rustig maar, Roel, zo kan ik toch geen antwoord geven."
Roel stopt met praten maar blijft haar wel geschrokken aan kijken. "Het is een soort stofwisselingsziekte, waar ik mee te maken heb."
De gedachtes van Roel gaan alle kanten op in zijn hoofd en het blijft eventjes stil. "Hoe ernstig is het?" vraagt hij dan bezorgd.
"Het ziet er niet goed uit." Roel draait zich om en loopt de kamer uit. "Roel, wat ga je doen?" Ddeemm laat hem gaan.
Hij blijft maar vragen stellen. "Hoelang weet je het al? Waarom heb je niks gezegd? Hoe gaat het nu met je? Kan ik iets doen?"
Ddeemm pakt de handen van haar man en probeert hem te kalmeren. "Rustig maar, Roel, zo kan ik toch geen antwoord geven."
Roel stopt met praten maar blijft haar wel geschrokken aan kijken. "Het is een soort stofwisselingsziekte, waar ik mee te maken heb."
De gedachtes van Roel gaan alle kanten op in zijn hoofd en het blijft eventjes stil. "Hoe ernstig is het?" vraagt hij dan bezorgd.
"Het ziet er niet goed uit." Roel draait zich om en loopt de kamer uit. "Roel, wat ga je doen?" Ddeemm laat hem gaan.
Het eerste wat Roel doet als hij de keuken inloopt is zijn telefoon pakken. Hij zoekt tussen zijn contacten naar Floor, zijn fysiotherapeute.
Nadat de telefoon drie keer was overgegaan, neemt ze op. "Hey Roel, goed dat je belt, ik wilde je net bellen. Kunnen we afspreken?"
"Niks daarvan." zegt Roel bot. "Ik wil niet afspreken en ik wil ook meer doorgaan met de revalidatie. Ik loop weer prima, het hoeft niet meer."
Floor is verbaasd. "Huh, maar Roel, wat is er aan de hand? Ik moet je sowieso nog één keer zien om te..." Roel onderbreekt haar onmiddellijk.
"We hebben een fout gemaakt, meer dan dat was het niet. Ik ga ophangen." Zonder dat Floor nog iets kon zeggen hangt hij op.
Roel loopt terug naar de slaapkamer waar Ddeemm al in bed is gaan liggen. Hij kruipt tegen haar aan, zonder dat ze allebei iets zeggen.
Nadat de telefoon drie keer was overgegaan, neemt ze op. "Hey Roel, goed dat je belt, ik wilde je net bellen. Kunnen we afspreken?"
"Niks daarvan." zegt Roel bot. "Ik wil niet afspreken en ik wil ook meer doorgaan met de revalidatie. Ik loop weer prima, het hoeft niet meer."
Floor is verbaasd. "Huh, maar Roel, wat is er aan de hand? Ik moet je sowieso nog één keer zien om te..." Roel onderbreekt haar onmiddellijk.
"We hebben een fout gemaakt, meer dan dat was het niet. Ik ga ophangen." Zonder dat Floor nog iets kon zeggen hangt hij op.
Roel loopt terug naar de slaapkamer waar Ddeemm al in bed is gaan liggen. Hij kruipt tegen haar aan, zonder dat ze allebei iets zeggen.
De volgende ochtend is Hugo druk in de weer met volle emmers en vele poetsdoekjes. Hij gooit de laatste doek in zijn emmer.
Nadat er veel hard werk in heeft gezeten is hij eindelijk klaar met het opknappen van zijn auto die hij zonder overleg had gekocht.
Hij hoefde alleen nog maar even goed opgepoetst te worden en ook dat is nu klaar. Met een tevreden glimlach kijkt hij naar zijn auto.
Stiekem klapt hij eventjes in zijn handen. "Dat heb je toch maar weer mooi voor elkaar gekregen. Ik verbaas mezelf." grinnikt hij in zichzelf.
Dan ziet hij nog een klein vlekje net boven de velgen. "Oh, ik had je bijna niet gezien." Hij pakt de doek weer uit de emmer.
"Zo, nu ben je echt prachtig." zegt hij, terwijl hij het laatste vlekje wegpoetst. "Ik ben benieuwd naar ons eerste ritje samen."
Nadat er veel hard werk in heeft gezeten is hij eindelijk klaar met het opknappen van zijn auto die hij zonder overleg had gekocht.
Hij hoefde alleen nog maar even goed opgepoetst te worden en ook dat is nu klaar. Met een tevreden glimlach kijkt hij naar zijn auto.
Stiekem klapt hij eventjes in zijn handen. "Dat heb je toch maar weer mooi voor elkaar gekregen. Ik verbaas mezelf." grinnikt hij in zichzelf.
Dan ziet hij nog een klein vlekje net boven de velgen. "Oh, ik had je bijna niet gezien." Hij pakt de doek weer uit de emmer.
"Zo, nu ben je echt prachtig." zegt hij, terwijl hij het laatste vlekje wegpoetst. "Ik ben benieuwd naar ons eerste ritje samen."
Nala is weer op bezoek bij Bruce en ze hebben een fijne tijd samen. "Wanneer komt je nieuwe serie eigenlijk op Simsflix?" vraagt Nala.
"Ja, wel goed. Ik weet niet precies wanneer hij uitkomt, eigenlijk." "Oh, dan zoek ik het wel even op." Nala pakt haar telefoon uit haar tas.
"Nee, nee. Niet doen!" Angstvallig staat Bruce op. "Niet doen, niet opzoeken, het komt binnenkort wel. Nergens voor nodig." zegt hij vluchtig.
"Wat doe je raar?" Nala kijkt hem verbaasd aan. "Nee, ik doe niet raar. Ik wil gewoon niet..." Bruce weet even niet wat hij moet zeggen.
"Wat niet?" Bruce herpakt zich. "Ik wil gewoon niet dat je spoilers leest over deze serie, dan is het gewoon minder spannend." Nala lacht.
Bruce is opgelucht als hij haar haar telefoon ziet wegleggen. "Schatje toch, dan kijk ik niet. Ik vertrouw jou." En ze geeft Bruce een kus.
"Ja, wel goed. Ik weet niet precies wanneer hij uitkomt, eigenlijk." "Oh, dan zoek ik het wel even op." Nala pakt haar telefoon uit haar tas.
"Nee, nee. Niet doen!" Angstvallig staat Bruce op. "Niet doen, niet opzoeken, het komt binnenkort wel. Nergens voor nodig." zegt hij vluchtig.
"Wat doe je raar?" Nala kijkt hem verbaasd aan. "Nee, ik doe niet raar. Ik wil gewoon niet..." Bruce weet even niet wat hij moet zeggen.
"Wat niet?" Bruce herpakt zich. "Ik wil gewoon niet dat je spoilers leest over deze serie, dan is het gewoon minder spannend." Nala lacht.
Bruce is opgelucht als hij haar haar telefoon ziet wegleggen. "Schatje toch, dan kijk ik niet. Ik vertrouw jou." En ze geeft Bruce een kus.
Simhorselady ziet dat haar moeder staat te staren naar de boekenkast als ze de kamer binnen komt lopen. "Wat doe je, mama?"
Maria schrikt zich te pletter en begint tegen Simhorselady te schreeuwen. "Mam, mam, wat doe je. Doe rustig!" Maar Maria houdt niet op.
"Wat is er?" Ddeemm komt geschrokken de kamer in lopen, toen ze Cloedien in bad wilde doen. Maria blijft schreeuwen. "Wat doet ze?"
"Ik heb geen idee, zus." Maria kijkt naar Ddeemm en begint tegen haar en Cloedien te schreeuwen. "Mam, stop, kalm." Ze blijft doorgaan.
"Wat moeten we doen, Ddeemm?" vraagt Simhorselady, niet wetende wat ze met de situatie aan moeten. Ineens houdt Maria op en loopt weg.
"Wat wás dit?" zegt Simhorselady, wanneer ze diep uitademt. "Zus, dit kan zo niet langer." zegt Ddeemm als ze haar zus vol ongeloof aan kijkt.
Maria schrikt zich te pletter en begint tegen Simhorselady te schreeuwen. "Mam, mam, wat doe je. Doe rustig!" Maar Maria houdt niet op.
"Wat is er?" Ddeemm komt geschrokken de kamer in lopen, toen ze Cloedien in bad wilde doen. Maria blijft schreeuwen. "Wat doet ze?"
"Ik heb geen idee, zus." Maria kijkt naar Ddeemm en begint tegen haar en Cloedien te schreeuwen. "Mam, stop, kalm." Ze blijft doorgaan.
"Wat moeten we doen, Ddeemm?" vraagt Simhorselady, niet wetende wat ze met de situatie aan moeten. Ineens houdt Maria op en loopt weg.
"Wat wás dit?" zegt Simhorselady, wanneer ze diep uitademt. "Zus, dit kan zo niet langer." zegt Ddeemm als ze haar zus vol ongeloof aan kijkt.
Sinds die mysterieuze man tegen Reina heeft gezegd dat hij een sjeik is, kan ze er maar niet mee stoppen om er over na te denken.
Aan de ene kant vindt zij hem een creep, maar dat luxe leven zonder er nog voor te hoeven werken klinkt haar ook wel aantrekkelijk in de oren.
En zo lelijk vindt ze hem nu ook weer niet. Ze besluit hem op te zoeken op "Sjeik Simarifah" en alles wat hij heeft gezegd blijkt waar te zijn.
Ze kijkt in haar contactenlijst naar zijn nummer die hij de vorige keer heeft gegeven. "Weet je wat, fuck it, ik ga hem gewoon bellen ook."
"Glimara! Met wie spreek ik?" Reina weet niet wat hij zegt. "Glimawattes? Met Reina trouwens, van de club. Je gaf mij jouw nummer."
"Natuurlijk ken ik jou nog! Glimara betekent hallo waar ik vandaan kom. Laten we afspreken, wanneer kan je?" Ze spreken snel wat af.
Aan de ene kant vindt zij hem een creep, maar dat luxe leven zonder er nog voor te hoeven werken klinkt haar ook wel aantrekkelijk in de oren.
En zo lelijk vindt ze hem nu ook weer niet. Ze besluit hem op te zoeken op "Sjeik Simarifah" en alles wat hij heeft gezegd blijkt waar te zijn.
Ze kijkt in haar contactenlijst naar zijn nummer die hij de vorige keer heeft gegeven. "Weet je wat, fuck it, ik ga hem gewoon bellen ook."
"Glimara! Met wie spreek ik?" Reina weet niet wat hij zegt. "Glimawattes? Met Reina trouwens, van de club. Je gaf mij jouw nummer."
"Natuurlijk ken ik jou nog! Glimara betekent hallo waar ik vandaan kom. Laten we afspreken, wanneer kan je?" Ze spreken snel wat af.
Ethan heeft een vrije dag vandaag na het winnen van de zaak gisteren en daardoor hebben Seth en Ethan de hele ochtend samen in bed gelegen.
Blijkbaar hadden Tipi en Jaro door dat ze wat tijd nodig hadden samen, want die zijn de hele ochtend stil geweest. Toch gaan ze uit bed.
Als Ethan zijn tanden staat te poetsen knuffelt Seth hem van achteren. "Ik vind het zo aantrekkelijk hoe je zo op kan gaan in je baan."
"'Kgemrk...vnnogten" zegt Ethan met een tandenborstel in zijn mond. "Ik mis het wel hoor af en toe." zegt Seth als hij tegen de muur gaat staan.
Ethan spuugt de tandpasta uit. "Wat mis je?" "Ja, gewoon, werken. Ik ben alleen nog maar bezig met de kinderen de laatste tijd." Ethan gorgelt.
"Begrijp me niet verkeerd, ik houd ontzettend veel van ze, maar ik zou graag gewoon ook weer aan het werk gaan. Nouja, we zien wel."
Blijkbaar hadden Tipi en Jaro door dat ze wat tijd nodig hadden samen, want die zijn de hele ochtend stil geweest. Toch gaan ze uit bed.
Als Ethan zijn tanden staat te poetsen knuffelt Seth hem van achteren. "Ik vind het zo aantrekkelijk hoe je zo op kan gaan in je baan."
"'Kgemrk...vnnogten" zegt Ethan met een tandenborstel in zijn mond. "Ik mis het wel hoor af en toe." zegt Seth als hij tegen de muur gaat staan.
Ethan spuugt de tandpasta uit. "Wat mis je?" "Ja, gewoon, werken. Ik ben alleen nog maar bezig met de kinderen de laatste tijd." Ethan gorgelt.
"Begrijp me niet verkeerd, ik houd ontzettend veel van ze, maar ik zou graag gewoon ook weer aan het werk gaan. Nouja, we zien wel."
"Daar ben je! Ik was je overal aan het zoeken." zegt Hugo als hij de slaapkamer in komt lopen en Simhorselady ziet zitten op de bedrand.
"Alles goed?" vraagt hij, als hij haar zo ziet zitten. Ze staat op. "Ja, nee, gewoon een beetje zenuwachtig voor morgen, geloof ik."
"Ach, moppie toch, dat is toch nergens voor nodig. Je gaat het hartstikke goed doen morgen." Hugo geeft zijn vrouw gelijk een knuffel.
"Maar wat nou als het mis gaat. Er kan van alles misgaan. Of het kan gewoon echt slecht gaan. Wat dan?" ratelt Simhorselady.
"Het is de afgelopen weken toch nog geen enkele keer misgegaan, waarom nu wel. En nouja, als het slecht gaat, wat dan? Niks aan de hand."
"Ja... Ja...." zegt ze hakkelend. Hugo pakt Simhorseladys hand vast. "Echt waar mop, alles gaat goed morgen, maak je geen zorgen."
"Alles goed?" vraagt hij, als hij haar zo ziet zitten. Ze staat op. "Ja, nee, gewoon een beetje zenuwachtig voor morgen, geloof ik."
"Ach, moppie toch, dat is toch nergens voor nodig. Je gaat het hartstikke goed doen morgen." Hugo geeft zijn vrouw gelijk een knuffel.
"Maar wat nou als het mis gaat. Er kan van alles misgaan. Of het kan gewoon echt slecht gaan. Wat dan?" ratelt Simhorselady.
"Het is de afgelopen weken toch nog geen enkele keer misgegaan, waarom nu wel. En nouja, als het slecht gaat, wat dan? Niks aan de hand."
"Ja... Ja...." zegt ze hakkelend. Hugo pakt Simhorseladys hand vast. "Echt waar mop, alles gaat goed morgen, maak je geen zorgen."