Hoofdstuk 9, Samen
Seth mist zijn Ethan zo erg dat hij het niet langer trok en heeft bij zijn baas een paar dagen vrij gevraagd.
Zijn baas zei dat hij gemist zou worden, maar dat het begrijpelijk was. Seth besloot om Ethan te verrassen.
Terwijl Ethan op de campus liep, ging zijn telefoon af. "Hey lieffie, vanwaar het geluk dat je me belt?"
"Loop naar het Universiteitsplein richting het standbeeld in het midden." Er werd direct opgehangen.
Ethan was verbaasd, maar liep er gelijk heen. En tot zijn verbazing zag hij zijn Seth daar staan met open armen.
Hij rende er gelijk heen en kreeg tranen in zijn ogen. "Lieffie ik heb je gemist." "Ik jou ook schat!"
Zijn baas zei dat hij gemist zou worden, maar dat het begrijpelijk was. Seth besloot om Ethan te verrassen.
Terwijl Ethan op de campus liep, ging zijn telefoon af. "Hey lieffie, vanwaar het geluk dat je me belt?"
"Loop naar het Universiteitsplein richting het standbeeld in het midden." Er werd direct opgehangen.
Ethan was verbaasd, maar liep er gelijk heen. En tot zijn verbazing zag hij zijn Seth daar staan met open armen.
Hij rende er gelijk heen en kreeg tranen in zijn ogen. "Lieffie ik heb je gemist." "Ik jou ook schat!"
"Sorry maar je vader is hier? Zeg je dat nou?" Hugo viel boos uit tegen Simhorselady toen ze het vertelde.
"Ja, maar ik wilde..." Simhorselady probeerde Hugo te bedaren, maar hij onderbrak haar weer.
"Wacht heel even, ik moet dit even verwerken hoor. De man waarvan je zei dat hij dood was is hier?"
Hugo stond boos op en keek uit het raam. "Ik kan het uitleggen. Ga nou even zitten."
Hugo draaide zich om en ging zitten. "Ja begin daar maar mee, ik snap er echt helemaal niets van."
"Ja, maar ik wilde..." Simhorselady probeerde Hugo te bedaren, maar hij onderbrak haar weer.
"Wacht heel even, ik moet dit even verwerken hoor. De man waarvan je zei dat hij dood was is hier?"
Hugo stond boos op en keek uit het raam. "Ik kan het uitleggen. Ga nou even zitten."
Hugo draaide zich om en ging zitten. "Ja begin daar maar mee, ik snap er echt helemaal niets van."
Reina was boos weggelopen na haar gesprek met Roel. Wat kon zij eraan doen dat haar nichtje weg was?
Ja oke, ze had beter op kunnen letten, maar dan hadden ze maar een echte oppasser moeten vragen.
Nog halfchagrijnig was ze onderweg naar de werkplaats van Jack met wie ze onlangs nog de lakens had gedeeld.
Ze vond hem leuk en daarnaast was het haar eerste werkdag samen, dus ze wilde op tijd zijn en indruk op hem maken.
Dat had ze misschien maar beter niet kunnen doen, want toen ze aankwam zag ze hem zoenen met een andere meid.
Ze wist zich snel weer achter de muur te verstoppen en wachtte daar even. "What the f*ck is dit?" zei ze zachtjes.
Ja oke, ze had beter op kunnen letten, maar dan hadden ze maar een echte oppasser moeten vragen.
Nog halfchagrijnig was ze onderweg naar de werkplaats van Jack met wie ze onlangs nog de lakens had gedeeld.
Ze vond hem leuk en daarnaast was het haar eerste werkdag samen, dus ze wilde op tijd zijn en indruk op hem maken.
Dat had ze misschien maar beter niet kunnen doen, want toen ze aankwam zag ze hem zoenen met een andere meid.
Ze wist zich snel weer achter de muur te verstoppen en wachtte daar even. "What the f*ck is dit?" zei ze zachtjes.
Ddeemm liep gestrest door het huis, want ze had nog steeds niks gehoord van de politie over de vermissing van Cloedien.
Toen ze de woonkamer binnenliep zag ze haar vader opeens op de bank zitten na jaren. Ze moest twee keer kijken.
"Wat doe jij nu weer hier?" Haar vader stond op van de bank om naar haar toe te lopen. "Ik wilde met jou en je zus praten."
"Uhm..." Dddeemm wilde wat zeggen tot de telefoon in de keuken ging. "Sorry pap, ik heb geen tijd, mijn dochter is vermist."
"Oh dat wist ik niet! Kan ik iets doen?" "Uhm, ja, nee, wacht! Ik ga de telefoon opnemen, misschien is het de politie."
Ddeemm liep de kamer uit en haar vader ging weer terug op de bank zitten. Hij wil niet te lang wachten, want hij heeft iets te vertellen.
Toen ze de woonkamer binnenliep zag ze haar vader opeens op de bank zitten na jaren. Ze moest twee keer kijken.
"Wat doe jij nu weer hier?" Haar vader stond op van de bank om naar haar toe te lopen. "Ik wilde met jou en je zus praten."
"Uhm..." Dddeemm wilde wat zeggen tot de telefoon in de keuken ging. "Sorry pap, ik heb geen tijd, mijn dochter is vermist."
"Oh dat wist ik niet! Kan ik iets doen?" "Uhm, ja, nee, wacht! Ik ga de telefoon opnemen, misschien is het de politie."
Ddeemm liep de kamer uit en haar vader ging weer terug op de bank zitten. Hij wil niet te lang wachten, want hij heeft iets te vertellen.
Simhorselady begon rustig uit te leggen wat er aan de hand was. "Toen ik een jaar of 8 was verloor mijn vader zijn baan.
Hij was daarvoor manager bij een wasmiddelfabrikant, maar die moesten reorganiseren en dus kwam hij op straat te staan.
Mijn moeder werkte niet en dus kregen we het zwaar thuis. Mijn vader raakte zo in de shit dat hij heroïne ging roken.
Mama zag wat voor impact het had op mij en Ddeemm en besloot te vertrekken en we hebben sindsdien eigenlijk nooit meer
iets van hem gehoord. Hij was dus voor mijn gevoel ook echt dood. Vandaar dat ik je niks heb verteld." Hugo was even stil.
"Sorry dat ik net boos werd. Wat heftig. Dit wist ik niet." Met het schaamrood op de kaken gaf hij Simhorselady een knuffel.
Hij was daarvoor manager bij een wasmiddelfabrikant, maar die moesten reorganiseren en dus kwam hij op straat te staan.
Mijn moeder werkte niet en dus kregen we het zwaar thuis. Mijn vader raakte zo in de shit dat hij heroïne ging roken.
Mama zag wat voor impact het had op mij en Ddeemm en besloot te vertrekken en we hebben sindsdien eigenlijk nooit meer
iets van hem gehoord. Hij was dus voor mijn gevoel ook echt dood. Vandaar dat ik je niks heb verteld." Hugo was even stil.
"Sorry dat ik net boos werd. Wat heftig. Dit wist ik niet." Met het schaamrood op de kaken gaf hij Simhorselady een knuffel.
Met klamme handjes kwam Bruce de castingruimte binnen, vandaag was de grote dag. Hij knikte naar iedereen en ging zitten.
Aan een tafel zaten de regisseur van Simferno en nog een vrouw die zich voorstelde als zijn assistent.
"Zouden dan nu Anne-Jane en Bruce naar voren willen komen? We pakken het op bij pagina 8, de bloemenscène."
Bruce liep naar voren en voelde een zweetdruppel van zijn oksel langs zijn zij lopen. Het maakte hem nog zenuwachtiger.
Zijn tegenspeelster begon de scène en verrassend genoeg vond Bruce het zelf wel goed gaan. Stiekem keek hij opzij.
Aan de gezichten aan het tafeltje was niks te zien, maar dat vond hij zelf niet zo'n slecht teken. Misschien was het hem wel gelukt!
Aan een tafel zaten de regisseur van Simferno en nog een vrouw die zich voorstelde als zijn assistent.
"Zouden dan nu Anne-Jane en Bruce naar voren willen komen? We pakken het op bij pagina 8, de bloemenscène."
Bruce liep naar voren en voelde een zweetdruppel van zijn oksel langs zijn zij lopen. Het maakte hem nog zenuwachtiger.
Zijn tegenspeelster begon de scène en verrassend genoeg vond Bruce het zelf wel goed gaan. Stiekem keek hij opzij.
Aan de gezichten aan het tafeltje was niks te zien, maar dat vond hij zelf niet zo'n slecht teken. Misschien was het hem wel gelukt!
Ethan liet Seth alle hotspots van de campus zien, van de bibliotheek en studieplekken tot zijn favoriete kroeg.
Om de dag af te sluiten, wilde Seth heel graag iets actiefs doen, dus Ethan besloot hem mee te nemen naar de bowlingbaan.
"Hoe gaat het thuis in Starlight Shores? Weet mama al iets meer over Cloedien?" "Nee helaas." Seth schudde verdrietig zijn hoofd.
"En op je werk? Volgens mij ben je wel blij met je nieuwe baan, hè?" Seth begon weer te glimlachen. "Dat kun je wel zeggen."
Ze keken elkaar zonder iets te zeggen in elkaars ogen aan. Ethan legde zijn hand op Seths wang en gaf hem een kus.
"Hopelijk word jij net zo blij met jouw nieuwe carrière." zei Seth, na het beantwoorden van die kus.
Om de dag af te sluiten, wilde Seth heel graag iets actiefs doen, dus Ethan besloot hem mee te nemen naar de bowlingbaan.
"Hoe gaat het thuis in Starlight Shores? Weet mama al iets meer over Cloedien?" "Nee helaas." Seth schudde verdrietig zijn hoofd.
"En op je werk? Volgens mij ben je wel blij met je nieuwe baan, hè?" Seth begon weer te glimlachen. "Dat kun je wel zeggen."
Ze keken elkaar zonder iets te zeggen in elkaars ogen aan. Ethan legde zijn hand op Seths wang en gaf hem een kus.
"Hopelijk word jij net zo blij met jouw nieuwe carrière." zei Seth, na het beantwoorden van die kus.
Reina herpakte zichzelf en zei zachtjes: "Ik ben veel leuker, cooler en stoerder dan die meid. Dat zal hij weten."
Ze trok haar jasje recht en liep naar Jack toe, die inmiddels al gestopt was met waar Reina hem op betrapte.
"Hey babe, wat ben je vroeg!" Reina deed alsof ze niks had gezien en deed heel relaxed. "Alles voor dit werk."
Jack gaf haar een knipoog en Reina werd daar toch een beetje warm van. "Zullen we dan maar? Oh wacht, wat stom van me!"
Hij wees naar de andere meid. "Dit is Jaleesa, ze doet mee." Jaleesa stak haar handuit, maar Reina ging er niet op in.
"Aangenaam," bitchte ze en ze liep langs Jaleesa heen zonder haar aan te kijken "er is werk aan de winkel. Of uit de winkel."
Ze trok haar jasje recht en liep naar Jack toe, die inmiddels al gestopt was met waar Reina hem op betrapte.
"Hey babe, wat ben je vroeg!" Reina deed alsof ze niks had gezien en deed heel relaxed. "Alles voor dit werk."
Jack gaf haar een knipoog en Reina werd daar toch een beetje warm van. "Zullen we dan maar? Oh wacht, wat stom van me!"
Hij wees naar de andere meid. "Dit is Jaleesa, ze doet mee." Jaleesa stak haar handuit, maar Reina ging er niet op in.
"Aangenaam," bitchte ze en ze liep langs Jaleesa heen zonder haar aan te kijken "er is werk aan de winkel. Of uit de winkel."