Hoofdstuk 8, verraad
Hugo kroop uit zijn bed, het slaap zat nog in zijn ogen. Op de rand van zijn bed wreef hij in z’n ogen.
Hij geeuwde en rekte zich helemaal uit. Hij stond op maar kreeg toen barstende koppijn.
Had hij nu hoofdpijn? Toen herinnerde hij zich dat hij gister té veel gedronken had, maar ook alleen dat.
Dat van zijn affaire was door de drank niet tot het doorgedrongen. Nu bleef hij over met een kater.
Hij geeuwde en rekte zich helemaal uit. Hij stond op maar kreeg toen barstende koppijn.
Had hij nu hoofdpijn? Toen herinnerde hij zich dat hij gister té veel gedronken had, maar ook alleen dat.
Dat van zijn affaire was door de drank niet tot het doorgedrongen. Nu bleef hij over met een kater.
Roel en Ddeemm zaten in de woonkamer, ze deden weer even normaal.
Tenminste Roel zat te lezen en Ddeemm met hoofdpijn naar de TV te staren.
Na een lange – pijnlijke – stilte stond Roel op. ‘Schatje, ik heb toch nog eens nagedacht.
Misschien is een extra jongetje of meisje juist leuk. Laten we het toch doen.’
Ddeemm stond wazig op, ze was hier niet echt mee bezig. Toch was ze blij dat er binnenkort weer luiers in huis waren. Ddeemm gaf Roel een kus.
Tenminste Roel zat te lezen en Ddeemm met hoofdpijn naar de TV te staren.
Na een lange – pijnlijke – stilte stond Roel op. ‘Schatje, ik heb toch nog eens nagedacht.
Misschien is een extra jongetje of meisje juist leuk. Laten we het toch doen.’
Ddeemm stond wazig op, ze was hier niet echt mee bezig. Toch was ze blij dat er binnenkort weer luiers in huis waren. Ddeemm gaf Roel een kus.
Roel nam het voortouw en liep de gang op en Ddeemm volgde redelijk stel.
Eerst moesten haar krakende hersens nog alles verwerken. Terwijl ze op de gang liep besefte ze het toch.
Ze kreeg weer een kindje! Maar waarom had ze eigenlijk zo’n hoofdpijn?
Ze had toch maar een beetje op met Hugo, of was het zo erg uit de hand gelopen? Ze kon zich er niks meer van herinneren.
Eerst moesten haar krakende hersens nog alles verwerken. Terwijl ze op de gang liep besefte ze het toch.
Ze kreeg weer een kindje! Maar waarom had ze eigenlijk zo’n hoofdpijn?
Ze had toch maar een beetje op met Hugo, of was het zo erg uit de hand gelopen? Ze kon zich er niks meer van herinneren.
Ethan en Seth hebben elkaar niet meer gesproken na het 'vervelende' voorval.
Ethan zit verdrietig op zijn bureaustoel te staren naar het lege beeldscherm.
Hij is de Plims aan het opstarten maar het laden duur lang.
Seth ligt languit op zijn bed, er spookt van alles door zijn hoofd. Hij heeft spijt dat hij zo gedaan heeft tegen Ethan.
Hopelijk kan hij het nog goed maken en hij loopt naar de kamer van Ethan.
Ethan zit verdrietig op zijn bureaustoel te staren naar het lege beeldscherm.
Hij is de Plims aan het opstarten maar het laden duur lang.
Seth ligt languit op zijn bed, er spookt van alles door zijn hoofd. Hij heeft spijt dat hij zo gedaan heeft tegen Ethan.
Hopelijk kan hij het nog goed maken en hij loopt naar de kamer van Ethan.
Bruce is weer naar de ZeemeerSim gegaan dit keer voor advies. Sandy was gelukkig weer in de buurt en ze zwom naar de kant.
'Hey! Bruce was het toch?' vroeg ze. 'Ja, dat ben ik!' En hij begon een beetje te blozen.
'Hahaha, kan ik je ergens mee helpen?' giechelde Sandy. 'Ja, kan ik ook een zeemeerSim worden?' vroeg Bruce.
Dus Bruce wil naast dat hij een plantsim is ook een zeemeerSim worden?
'Hey! Bruce was het toch?' vroeg ze. 'Ja, dat ben ik!' En hij begon een beetje te blozen.
'Hahaha, kan ik je ergens mee helpen?' giechelde Sandy. 'Ja, kan ik ook een zeemeerSim worden?' vroeg Bruce.
Dus Bruce wil naast dat hij een plantsim is ook een zeemeerSim worden?
'Natuurlijk kan dat, maar dat gaat niet zo makkelijk. Je moet een speciaal soort wier kopen.
Het heet Zeemeerwier en je kan het kopen bij veel kringloopwinkels. Ik ken er eentje in de buurt hier.'
Sandy vroeg om het mobieltje van Bruce en zette het adres van de kringloopwinkel in zijn mobiel.
'Dankjewel!' zei Bruce enthousiast. 'Ik ga er gelijk naar toe!' en zo vertrok hij. Sandy dook weer het water in.
Het heet Zeemeerwier en je kan het kopen bij veel kringloopwinkels. Ik ken er eentje in de buurt hier.'
Sandy vroeg om het mobieltje van Bruce en zette het adres van de kringloopwinkel in zijn mobiel.
'Dankjewel!' zei Bruce enthousiast. 'Ik ga er gelijk naar toe!' en zo vertrok hij. Sandy dook weer het water in.
Roel liet er geen gras over groeien.