Hoofdstuk 8, Ach en wee
Simhorselady en Hugo zitten beetje stilzwijgend naast elkaar hun avondeten naar binnen te werken. "Schat?" begint Hugo.
"Ik weet dat het een slechte tijd is en dat we nu hele andere zorgen hebben, maar ik moet het je toch vertellen." zegt hij serieus.
Simhorselady schrikt ervan en kijkt hem vragen aan. "Het is al een tijdje bezig, maar ik denk dat het nu tijd is om er wat aan te doen."
"Hugo, doe niet zo gek en vertel gewoon even wat er aan de hand is." zegt Simhorselady geïrriteerd omdat Hugo vaag doet.
"Ik wil wat anders in het leven. Ik weet niet wat, maar die tijd met Xiam heeft iets bij me getriggerd. En je weet ook dat het zo voorbij kan zijn."
Simhorselady is opgelucht dat het niks ernstigs is. "Weet je wat, schat. Je hebt helemaal gelijk. Sterker nog, ik zou dat ook wel willen."
"Ik weet dat het een slechte tijd is en dat we nu hele andere zorgen hebben, maar ik moet het je toch vertellen." zegt hij serieus.
Simhorselady schrikt ervan en kijkt hem vragen aan. "Het is al een tijdje bezig, maar ik denk dat het nu tijd is om er wat aan te doen."
"Hugo, doe niet zo gek en vertel gewoon even wat er aan de hand is." zegt Simhorselady geïrriteerd omdat Hugo vaag doet.
"Ik wil wat anders in het leven. Ik weet niet wat, maar die tijd met Xiam heeft iets bij me getriggerd. En je weet ook dat het zo voorbij kan zijn."
Simhorselady is opgelucht dat het niks ernstigs is. "Weet je wat, schat. Je hebt helemaal gelijk. Sterker nog, ik zou dat ook wel willen."
Seth en Ethan zitten aan lekkere cocktails op een terrasje in Champ Les Sims. "Ik kan hier wel aan wennen hoor." Ethan slurpt de sap naar binnen.
"Ik hoor het." plaagt Seth hem. "Maar je hebt zeker gelijk, ik kan hier ook echt wel aan wennen. Kun jij niet ook je baan opzeggen?"
Seth steekt zijn tong naar Ethan uit. "Ik zou wel willen, maar als jij het niet doet... Iemand moet de kost verdienen. Nee grapje, komt goed."
"Ja sorry, ik heb nog steeds wat sollicitaties uitstaan bij verschillende restaurants, het is wachten totdat iemand personeel zoekt."
"Wat worden we toch lekker burgelijk zo, als getrouwd stel. We gaan toch niet al die hetero's achterna met huisje-boompje-beestje-kinderen?"
"Ik hoor het." plaagt Seth hem. "Maar je hebt zeker gelijk, ik kan hier ook echt wel aan wennen. Kun jij niet ook je baan opzeggen?"
Seth steekt zijn tong naar Ethan uit. "Ik zou wel willen, maar als jij het niet doet... Iemand moet de kost verdienen. Nee grapje, komt goed."
"Ja sorry, ik heb nog steeds wat sollicitaties uitstaan bij verschillende restaurants, het is wachten totdat iemand personeel zoekt."
"Wat worden we toch lekker burgelijk zo, als getrouwd stel. We gaan toch niet al die hetero's achterna met huisje-boompje-beestje-kinderen?"
Ook Roel heeft het verzoek gekregen om zijn verhaal te doen op het politiebureau voor het onderzoek naar de dood van Xiam.
"Dank voor je komst, ik wil je graag wat vragen stellen over het afgelopen weekend en dan met name rondom het voorval met de heer Xiam."
"Ik heb daar eigenlijk niet veel over te vertellen." zegt Roel. "Ik heb vernomen dat er een reden geweest had kunnen zijn dat u..."
Roel laat de agent niet uitpraten. "Dat ik wat? Je denkt toch niet serieus dat ik die vent heb vermoord?" Roel is lichtelijk gepikeerd.
"Meneer, rustig, ik leg u alleen maar voor dat u een mogelijk motief heeft om het slachtoffer wat aan te doen. Heeft u een alibi?"
"Nou, ik was op de benedenverdieping op het moment, ik kan niet eens naar de bovenverdieping toe al zou ik willen! Ik kan het niet zijn geweest."
"Dank voor je komst, ik wil je graag wat vragen stellen over het afgelopen weekend en dan met name rondom het voorval met de heer Xiam."
"Ik heb daar eigenlijk niet veel over te vertellen." zegt Roel. "Ik heb vernomen dat er een reden geweest had kunnen zijn dat u..."
Roel laat de agent niet uitpraten. "Dat ik wat? Je denkt toch niet serieus dat ik die vent heb vermoord?" Roel is lichtelijk gepikeerd.
"Meneer, rustig, ik leg u alleen maar voor dat u een mogelijk motief heeft om het slachtoffer wat aan te doen. Heeft u een alibi?"
"Nou, ik was op de benedenverdieping op het moment, ik kan niet eens naar de bovenverdieping toe al zou ik willen! Ik kan het niet zijn geweest."
Het leek Bruce een goed idee om Nala op te vrolijken met een date en heeft haar meegenomen naar een restaurant in de buurt.
"Heel lief dat je me hier mee naar toe hebt genomen." zegt Nala als ze wachten op het eten. "Kon je wel gebruiken, dacht ik."
De ober zet het eten op tafel. "Huh, heb je toch een salade besteld? Maar je vindt de frietjes hier toch altijd zo lekker?" vraagt Bruce.
"Ja, nee, ik wil een beetje op mijn eten passen, want ik moet afvallen." Bruce is verbaasd. "Huh, afvallen, jij? Jij bent hartstikke mooi slank!"
"Het is denk ik nodig, ik ben wat aangekomen de laatste tijd. Ik voel me ook wat dikker." Ze neemt een hapje van haar salade.
"Voor mij hoeft het niet hoor, maar dit is volgens mij echt een vrouwendingetje, al dat afvallen." zegt Bruce. "Maar goed, eet smakelijk!"
"Heel lief dat je me hier mee naar toe hebt genomen." zegt Nala als ze wachten op het eten. "Kon je wel gebruiken, dacht ik."
De ober zet het eten op tafel. "Huh, heb je toch een salade besteld? Maar je vindt de frietjes hier toch altijd zo lekker?" vraagt Bruce.
"Ja, nee, ik wil een beetje op mijn eten passen, want ik moet afvallen." Bruce is verbaasd. "Huh, afvallen, jij? Jij bent hartstikke mooi slank!"
"Het is denk ik nodig, ik ben wat aangekomen de laatste tijd. Ik voel me ook wat dikker." Ze neemt een hapje van haar salade.
"Voor mij hoeft het niet hoor, maar dit is volgens mij echt een vrouwendingetje, al dat afvallen." zegt Bruce. "Maar goed, eet smakelijk!"
Ddeemm heeft Roel heen en weer gereden van het politiebureau en terug, maar Roel heeft heel de terugweg lopen chagerijnen.
"Hij verdacht mij er gewoon van, hè?" zegt hij tegen Ddeemm als ze de woonkamer in komen. "Roel, doe nu even rustig." Dat valt verkeerd.
"Waarom vraagt iedereen toch steeds of dat ik rustig wil zijn. Verplaats je eens in mij, ik zit in een fucking rolstoel ja, meer kan ik niet."
"Onderneem dan stappen om uit die negatieve spiraal te komen. Ga dan revalideren, want hier in je stoel gaan zitten chagerijnen helpt niet."
"Ach je weet niet hoe het is. Ga zelf anders eens een keer in een rolstoel zitten waar je niet uitkan." Roel rijdt met zijn rolstoel de kamer uit. "Eigenwijze drol!" roept Ddeemm hem nog na als ze moedeloos in een stoel gaat zitten. "Ik weet gewoon niet wat ik met hem aan moet."
"Hij verdacht mij er gewoon van, hè?" zegt hij tegen Ddeemm als ze de woonkamer in komen. "Roel, doe nu even rustig." Dat valt verkeerd.
"Waarom vraagt iedereen toch steeds of dat ik rustig wil zijn. Verplaats je eens in mij, ik zit in een fucking rolstoel ja, meer kan ik niet."
"Onderneem dan stappen om uit die negatieve spiraal te komen. Ga dan revalideren, want hier in je stoel gaan zitten chagerijnen helpt niet."
"Ach je weet niet hoe het is. Ga zelf anders eens een keer in een rolstoel zitten waar je niet uitkan." Roel rijdt met zijn rolstoel de kamer uit. "Eigenwijze drol!" roept Ddeemm hem nog na als ze moedeloos in een stoel gaat zitten. "Ik weet gewoon niet wat ik met hem aan moet."
Ook Maria moet verschijnen op het politiebureau om ondervraagd te worden. "Beste mevrouw Post, fijn dat u bent gekomen."
Maria kijkt om zich heen waar ze is en wordt opeens heel bang. "Waar ben ik? Wie ben jij? Help! Ik ben ontvoerd!" begint ze te roepen.
"Mevrouw, rustig, ik wil u wat vragen stellen." De politie-agent probeert Maria te kalmeren, maar zonder succes. "Laat me gaan, nu!"
"Ik wil dat u één vraag beantwoordt, dan kunt u..." "Ik ken die types zoals jij, die denken zo een mooie meid te krijgen, hè, nou mooi niet!"
Maria staat op en begint keihard te gillen. "Aaaaaaaaah!" "Mevrouw, mevrouw, rustig! Als u wilt gaan de deur is gewoon open!"
Maria kijkt om zich heen waar ze is en wordt opeens heel bang. "Waar ben ik? Wie ben jij? Help! Ik ben ontvoerd!" begint ze te roepen.
"Mevrouw, rustig, ik wil u wat vragen stellen." De politie-agent probeert Maria te kalmeren, maar zonder succes. "Laat me gaan, nu!"
"Ik wil dat u één vraag beantwoordt, dan kunt u..." "Ik ken die types zoals jij, die denken zo een mooie meid te krijgen, hè, nou mooi niet!"
Maria staat op en begint keihard te gillen. "Aaaaaaaaah!" "Mevrouw, mevrouw, rustig! Als u wilt gaan de deur is gewoon open!"
Buiten zit Ddeemm geschrokken te wachten als ze Maria naar buiten ziet stormen. Ze had haar geschreeuw al gehoord in de wachtkamer.
"Wat is er allemaal gebeurd?" vraagt ze als de agent er achter aan komt. "Uw moeder wilde gelijk weg en begon in paniek te schreeuwen."
Maria schrikt ervan. "Sorry meneer de agent, het spijt me. Ze is al maanden aan het aftakelen en heeft niet altijd door wat er gebeurt, helaas."
De agent toont begrip. "Ik moet toch weten waar ze was op het moment van het ongeluk." "Oh, maar dat weet ik wel." zegt Ddeemm.
"Ze heeft eigenlijk niks ervan mee gekregen. Toen ik haar kamer op kwam lag ze nog te slapen en we hebben het haar eigenlijk ook niet verteld."
De agent noteert het. "Oké, dankuwel. Dan zie ik u binnenkort." Ddeemm knikt naar de agent. "Kom mam, ik breng je naar huis."
"Wat is er allemaal gebeurd?" vraagt ze als de agent er achter aan komt. "Uw moeder wilde gelijk weg en begon in paniek te schreeuwen."
Maria schrikt ervan. "Sorry meneer de agent, het spijt me. Ze is al maanden aan het aftakelen en heeft niet altijd door wat er gebeurt, helaas."
De agent toont begrip. "Ik moet toch weten waar ze was op het moment van het ongeluk." "Oh, maar dat weet ik wel." zegt Ddeemm.
"Ze heeft eigenlijk niks ervan mee gekregen. Toen ik haar kamer op kwam lag ze nog te slapen en we hebben het haar eigenlijk ook niet verteld."
De agent noteert het. "Oké, dankuwel. Dan zie ik u binnenkort." Ddeemm knikt naar de agent. "Kom mam, ik breng je naar huis."
"Kinderen?" Seth proest zijn drinken uit. "Kunnen we niet beter eerst een hond of een kat nemen joh? Jij denkt wel in grote stappen zo opeens."
Ethan moet lachen. "Hahaha, nou ik hoef ze nog niet gelijk hoor, maar ik denk wel dat ik dat ooit zou willen, denk ik. Jij?" vraagt hij aarzelend.
"Zo, jeetje, daar vraag je me wat. Ik heb er eerlijk gezegd nooit over nagedacht. Ik ben er altijd vanuit gegaan dat het niet zou kunnen."
"Nou, we proberen het wel, maar het wil nog niet echt lukken!" Seth moet lachen om Ethan. "Hahaha, nee, maar blijven oefenen, hoor!"
"Denk er maar over na, het heeft ook geen haast, maar het lijkt me wel leuk, zo'n klein Sethje rond hebben lopen in huis." Hij kijkt verliefd naar Seth.
"Zullen we eerst even kijken of we onszelf in leven kunnen houden op onze huwelijksreis? De toekomst ligt voor ons, maar eerst nog een drankje!"
Ethan moet lachen. "Hahaha, nou ik hoef ze nog niet gelijk hoor, maar ik denk wel dat ik dat ooit zou willen, denk ik. Jij?" vraagt hij aarzelend.
"Zo, jeetje, daar vraag je me wat. Ik heb er eerlijk gezegd nooit over nagedacht. Ik ben er altijd vanuit gegaan dat het niet zou kunnen."
"Nou, we proberen het wel, maar het wil nog niet echt lukken!" Seth moet lachen om Ethan. "Hahaha, nee, maar blijven oefenen, hoor!"
"Denk er maar over na, het heeft ook geen haast, maar het lijkt me wel leuk, zo'n klein Sethje rond hebben lopen in huis." Hij kijkt verliefd naar Seth.
"Zullen we eerst even kijken of we onszelf in leven kunnen houden op onze huwelijksreis? De toekomst ligt voor ons, maar eerst nog een drankje!"
Eenmaal thuis zit Simhorselady op haar zus en moeder te wachten. "En, hoe ging het?" vroeg ze. "Nou, eigenlijk niet goed." zegt Ddeemm.
Maria is nog steeds een beetje in paniek. "Waar is John? We zouden toch onze trouwdag vieren? We zijn vijf jaar getrouwd. Waar is hij?"
Simhorselady kijkt bezorgd naar Ddeemm. "Mam, jij en papa zijn al veel langer bij elkaar." "Ik moet naar mijn werk!" zegt Maria opeens.
"Mama, je werkt al jaren niet meer." Ddeemm fluistert naar Simhorselady. "Ze was er net ook al niet helemaal bij op het bureau."
"Ik maak me echt zorgen, ze leeft in een compleet andere tijd lijkt het wel." Maria staart voor zich uit en krijgt niks mee van het gesprek.
"Mam, gaat het wel?" vraagt Ddeemm, maar zonder te antwoorden loopt Maria gewoon weg richting haar kamer, haar dochters achterlatend.
Maria is nog steeds een beetje in paniek. "Waar is John? We zouden toch onze trouwdag vieren? We zijn vijf jaar getrouwd. Waar is hij?"
Simhorselady kijkt bezorgd naar Ddeemm. "Mam, jij en papa zijn al veel langer bij elkaar." "Ik moet naar mijn werk!" zegt Maria opeens.
"Mama, je werkt al jaren niet meer." Ddeemm fluistert naar Simhorselady. "Ze was er net ook al niet helemaal bij op het bureau."
"Ik maak me echt zorgen, ze leeft in een compleet andere tijd lijkt het wel." Maria staart voor zich uit en krijgt niks mee van het gesprek.
"Mam, gaat het wel?" vraagt Ddeemm, maar zonder te antwoorden loopt Maria gewoon weg richting haar kamer, haar dochters achterlatend.
Reina stond op met een zwaar gevoel in haar hele lichaam vanochtend en had vandaag weinig puf om ook maar iets te ondernemen.
Op een gegeven moment voelt ze haar buik wel flink bewegen. Omdat ze voor drie mensen moet eten, loopt ze naar de koelkast.
Maar als ze halverwege is, voelt ze weer zo'n zelfde kramp die ze al eens eerder heeft gevoeld op het feest van haar ouders.
Ze krimpt ineen van de pijn en er komt een oerkreet uit haar mond. Ze begint te puffen omdat ze dat ooit had gehoord en het lijkt te werken.
Even later als ze weer iets meer van zichzelf weet te herpakken, wil ze naar haar kamer lopen om haar telefoon te pakken.
Wanneer ze het nummer van het ziekenhuis intikt voelt ze vocht langs haar benen lopen en weet ze het zeker. Reina's vliezen zijn gebroken.
Op een gegeven moment voelt ze haar buik wel flink bewegen. Omdat ze voor drie mensen moet eten, loopt ze naar de koelkast.
Maar als ze halverwege is, voelt ze weer zo'n zelfde kramp die ze al eens eerder heeft gevoeld op het feest van haar ouders.
Ze krimpt ineen van de pijn en er komt een oerkreet uit haar mond. Ze begint te puffen omdat ze dat ooit had gehoord en het lijkt te werken.
Even later als ze weer iets meer van zichzelf weet te herpakken, wil ze naar haar kamer lopen om haar telefoon te pakken.
Wanneer ze het nummer van het ziekenhuis intikt voelt ze vocht langs haar benen lopen en weet ze het zeker. Reina's vliezen zijn gebroken.