Hoofdstuk 6, Geen zin
Voordat Ethan naar zijn werk gaat, geeft hij Tipi een knuffel. Op dat moment komt Seth ook aangelopen met Jaro in zijn armen.
"Dankjewel schat, dat je er vannacht uit bent geweest." zegt Ethan en hij geeft zijn man een kus. Seth geeft hem een cynisch lachje.
Dan moet Seth gelijk lachen. "Hahaha, sorry, ik ben er gewoon nog steeds een beetje moe van al die nachtelijke onderbrekingen."
"Ik vraag me af wanneer ze eindelijk eens wat langer gaan doorslapen, maar gezien ze elkaar steeds wakker maken duurt dat vast nog even."
Ethan haalt zijn neus op en houdt dan Tipi voor zich. "Nou, niet alleen doorslapen, maar zindelijk worden mogen ze van mij ook wel al leren."
"Kom maar hier," zegt Seth, "dan kun jij naar je werk." Hij legt Jaro in de wieg en neemt Tipi van Ethan over. "Dankjewel schat, tot vanavond."
"Dankjewel schat, dat je er vannacht uit bent geweest." zegt Ethan en hij geeft zijn man een kus. Seth geeft hem een cynisch lachje.
Dan moet Seth gelijk lachen. "Hahaha, sorry, ik ben er gewoon nog steeds een beetje moe van al die nachtelijke onderbrekingen."
"Ik vraag me af wanneer ze eindelijk eens wat langer gaan doorslapen, maar gezien ze elkaar steeds wakker maken duurt dat vast nog even."
Ethan haalt zijn neus op en houdt dan Tipi voor zich. "Nou, niet alleen doorslapen, maar zindelijk worden mogen ze van mij ook wel al leren."
"Kom maar hier," zegt Seth, "dan kun jij naar je werk." Hij legt Jaro in de wieg en neemt Tipi van Ethan over. "Dankjewel schat, tot vanavond."
Als Roel terugkomt van de fysio met de taxi, wil hij Ddeemm verrassen. Het gaat steeds beter en hij kan inmiddels alweer zelfstandig staan.
Hij ziet dat Ddeemm bezig is met Cloedien en staat op uit zijn rolstoel en loopt zachtjes naar haar toe en legt zijn handen op haar heupen.
Ddeemm schrikt ervan. "Wat ben jij nu aan het doen?" zegt ze geschrokken. "Ik dacht, ik verras je even en ik laat je zien wat ik nog meer kan."
Ze zet Cloedien snel neer en duwt Roels handen van zich af. "Niet nu, Roel." zegt ze bits. Roel is een beetje verontwaardigd van deze reactie.
Door zijn afspraak met Floor was hij in de mood, maar dat gevoel heeft Ddeemm al een tijdje niet meer gehad en zit niet zo lekker in haar vel.
Doordat ze wat kilo's is aangekomen voelt ze zich alles behalve aantrekkelijk en houdt de boot dus liever af met een smoes. "Ik heb het druk."
Hij ziet dat Ddeemm bezig is met Cloedien en staat op uit zijn rolstoel en loopt zachtjes naar haar toe en legt zijn handen op haar heupen.
Ddeemm schrikt ervan. "Wat ben jij nu aan het doen?" zegt ze geschrokken. "Ik dacht, ik verras je even en ik laat je zien wat ik nog meer kan."
Ze zet Cloedien snel neer en duwt Roels handen van zich af. "Niet nu, Roel." zegt ze bits. Roel is een beetje verontwaardigd van deze reactie.
Door zijn afspraak met Floor was hij in de mood, maar dat gevoel heeft Ddeemm al een tijdje niet meer gehad en zit niet zo lekker in haar vel.
Doordat ze wat kilo's is aangekomen voelt ze zich alles behalve aantrekkelijk en houdt de boot dus liever af met een smoes. "Ik heb het druk."
Het vertrouwen tussen Simhorselady en Fallon groeit met elke training steeds meer en dat begint Simhorselady ook steeds meer te voelen.
Het liefste hangt ze de hele dag rond op de manege en is ze bezig met Fallon en de andere paarden, want dan leeft ze helemaal op.
Ook vandaag hebben ze samen een goede dag, want terwijl Simhorselady op de rug van Fallon zit, knalt er een uitlaat op de parkeerplaats.
Van de schrik steigert een ander paard dat ook buiten is, maar Fallon houdt zich rustig. "Goedzo, meisje." spreekt Simhorselady bemoedigend toe.
Inmiddels durft ze het alweer aan om over kleine hindernissen te springen met Fallon, die met gemak over de lage balken heen springt.
Als ze is afgestapt en Fallon verzorgt en borstelt, fluistert ze haar toe: "Ik denk dat jij en ik nog eens een heel goed team kunnen worden."
Het liefste hangt ze de hele dag rond op de manege en is ze bezig met Fallon en de andere paarden, want dan leeft ze helemaal op.
Ook vandaag hebben ze samen een goede dag, want terwijl Simhorselady op de rug van Fallon zit, knalt er een uitlaat op de parkeerplaats.
Van de schrik steigert een ander paard dat ook buiten is, maar Fallon houdt zich rustig. "Goedzo, meisje." spreekt Simhorselady bemoedigend toe.
Inmiddels durft ze het alweer aan om over kleine hindernissen te springen met Fallon, die met gemak over de lage balken heen springt.
Als ze is afgestapt en Fallon verzorgt en borstelt, fluistert ze haar toe: "Ik denk dat jij en ik nog eens een heel goed team kunnen worden."
Bruce staat in de keuken na te denken over wat hij wilt eten als tussendoortje, maar kan geen keuze maken omdat hij in zijn hoofd zit met Nala.
Hij wil liever niet dat zijn manager Simon het verhaal naar buiten brengt, want hij weet helemaal niet hoe Nala daarop zal reageren.
Bruce is bang dat dat het allemaal alleen nog maar erger zal maken voor haar en wil dat koste wat kost voorkomen. Hij schrikt op van zijn ringtone.
De naam van Simon staat op zijn scherm als hij opneemt. "Met Bruce." Hij is bang dat het over Nala gaat, maar het is beter nieuws.
"Jongen, ik heb gelijk al goed nieuws voor je. Er zijn castings bezig met een nieuwe tienerserie Simsdale en jij past precies in het profiel."
Hij krijgt meteen een glimlach op zijn gezicht. "Stuur me alle informatie door, deze kans wil ik met beide handen pakken."
Hij wil liever niet dat zijn manager Simon het verhaal naar buiten brengt, want hij weet helemaal niet hoe Nala daarop zal reageren.
Bruce is bang dat dat het allemaal alleen nog maar erger zal maken voor haar en wil dat koste wat kost voorkomen. Hij schrikt op van zijn ringtone.
De naam van Simon staat op zijn scherm als hij opneemt. "Met Bruce." Hij is bang dat het over Nala gaat, maar het is beter nieuws.
"Jongen, ik heb gelijk al goed nieuws voor je. Er zijn castings bezig met een nieuwe tienerserie Simsdale en jij past precies in het profiel."
Hij krijgt meteen een glimlach op zijn gezicht. "Stuur me alle informatie door, deze kans wil ik met beide handen pakken."
Terwijl Bruce net de keuken uitloopt, komen Hugo en Roel elkaar daar tegen. "Toch nog niet helemaal aan het lopen?" vraagt Hugo.
"Nee, zie ik eruit alsof ik al een marathon kan lopen?" reageert Roel geagiteerd. "Oh, sorry, ik wist niet... Gaat het wel? Is er iets?"
"Ja, nee... Gewoon... Ddeemm." Roel twijfelt of hij iets moet zeggen, maar is enorm gefrustreerd. "Gaat het niet goed tussen jullie?"
Hugo is verbaasd, want hij had niks gemerkt. "Nou, ja, volgens mij wel, maar ook niet helemaal. Ik wilde net... Je weet wel..."
Hugo moet grinniken. "Jij wil wel, maar Ddeemm wil niet?" plaagt hij zijn broer. Roel kijkt hem chagrijnig aan. "Laat ook maar."
Roel rolt de kamer uit, terwijl Hugo hem nakijkt, moeite aan het doen om zijn lach in te houden. "Arme jongen." lacht hij in zichzelf.
"Nee, zie ik eruit alsof ik al een marathon kan lopen?" reageert Roel geagiteerd. "Oh, sorry, ik wist niet... Gaat het wel? Is er iets?"
"Ja, nee... Gewoon... Ddeemm." Roel twijfelt of hij iets moet zeggen, maar is enorm gefrustreerd. "Gaat het niet goed tussen jullie?"
Hugo is verbaasd, want hij had niks gemerkt. "Nou, ja, volgens mij wel, maar ook niet helemaal. Ik wilde net... Je weet wel..."
Hugo moet grinniken. "Jij wil wel, maar Ddeemm wil niet?" plaagt hij zijn broer. Roel kijkt hem chagrijnig aan. "Laat ook maar."
Roel rolt de kamer uit, terwijl Hugo hem nakijkt, moeite aan het doen om zijn lach in te houden. "Arme jongen." lacht hij in zichzelf.
De laatste tijd is Maria weer een beetje onrustig en weet ze niet wat er allemaal in haar omgeving aan de hand is.
Ze snapt niet waarom iedereen steeds iets van haar nodig heeft en allemaal vragen heeft over dingen waar ze niks van begrijpt.
De donkere wolk die boven haar dreigt te hangen in de vorm van de rechtzaak die eraan komt, voelt ze zelf niet zo.
Wel is ze de laatste dagen wel heel erg moe en ligt ze steeds vroeger in bed. En net zoals nu doet ze vaker een middagdutje.
Waarover ze droomt dat weet ze niet meer als ze wakker wordt, maar het is hopelijk mooier dan de positie waarin ze zich nu bevindt.
Ze snapt niet waarom iedereen steeds iets van haar nodig heeft en allemaal vragen heeft over dingen waar ze niks van begrijpt.
De donkere wolk die boven haar dreigt te hangen in de vorm van de rechtzaak die eraan komt, voelt ze zelf niet zo.
Wel is ze de laatste dagen wel heel erg moe en ligt ze steeds vroeger in bed. En net zoals nu doet ze vaker een middagdutje.
Waarover ze droomt dat weet ze niet meer als ze wakker wordt, maar het is hopelijk mooier dan de positie waarin ze zich nu bevindt.
Aan het begin van de avond zit Reina te wachten in een parkje op haar eerste klant. Onder een boom scant ze het hele park.
Er is in het begin nog niemand, maar na een kwartier ziet ze een meid in een crop top en een rokje het park in komen.
Onderzoekend kijkt ze om zich heen, tot ze Reina ziet. Die heeft in de gaten dat het om haar klant gaat en knikt naar de meid.
Met een versnelde pas komt die op haar aflopen. "Hoeveel gram?" vraagt ze. Reina laat weten hoeveel pakketjes ze heeft.
"Doe maar twee." zegt ze en overhandigt een paar briefjes geld. Reina steekt tegelijkertijd haar zakjes met wit poeder over.
De meid knikt, kijkt schichtig om haar heen en loopt snel het park weer uit. "Snel verdiend, hier kan ik wel aan wennen." denkt Reina.
Er is in het begin nog niemand, maar na een kwartier ziet ze een meid in een crop top en een rokje het park in komen.
Onderzoekend kijkt ze om zich heen, tot ze Reina ziet. Die heeft in de gaten dat het om haar klant gaat en knikt naar de meid.
Met een versnelde pas komt die op haar aflopen. "Hoeveel gram?" vraagt ze. Reina laat weten hoeveel pakketjes ze heeft.
"Doe maar twee." zegt ze en overhandigt een paar briefjes geld. Reina steekt tegelijkertijd haar zakjes met wit poeder over.
De meid knikt, kijkt schichtig om haar heen en loopt snel het park weer uit. "Snel verdiend, hier kan ik wel aan wennen." denkt Reina.