Hoofdstuk 6, confrontatie
Bruce wist zeker dat de zeemeerSim er weer zou zijn, dus hij stippelde de route er naar toe weer uit.
Dit keer dat hij ook de terugweg kon vinden. Hij vertrok op zijn fietsje naar de plek, en tot zijn verrassing zag hij een rood koppie uit het water steken.
Bruce werd hartstikke blij en bleef stamelend met zijn mond wijd open naar de vrouw in het water kijken. Hij wist vrijwel zeker dat dit een zeemeerSim is.
Ze was aan het praten met de schol vissen die om haar heen zwommen. 'Mevrouw, mag ik wat vragen?!' riep Bruce.
Dit keer dat hij ook de terugweg kon vinden. Hij vertrok op zijn fietsje naar de plek, en tot zijn verrassing zag hij een rood koppie uit het water steken.
Bruce werd hartstikke blij en bleef stamelend met zijn mond wijd open naar de vrouw in het water kijken. Hij wist vrijwel zeker dat dit een zeemeerSim is.
Ze was aan het praten met de schol vissen die om haar heen zwommen. 'Mevrouw, mag ik wat vragen?!' riep Bruce.
Terwijl Hugo net een glaasje nectar inschonk kwam Ddeemm huilend en helemaal overstuur de eetkamer inlopen.
'Waarom moet je het altijd verpesten? @%^#Roel!' schreeuwde ze het uit. 'Wat is er?' vroeg Hugo. Hij had nog niet zoveel op en was nog redelijk bij zinnen.
'Ja, hij wil geen kinderen. Hij denkt altijd alleen maar aan zichzelf, nooit is aan mij!' En ze barstte nog meer in tranen uit op de schouders van Hugo.
Hugo wist lieve woordjes te zeggen en bracht Ddeemm weer een beetje bij zinnen. Ook bood hij haar een glaasje nectar aan.
'Is het niet een beetje te vroeg?' 'Nee.' zei Hugo en schonk het glaasje helemaal vol.
'Waarom moet je het altijd verpesten? @%^#Roel!' schreeuwde ze het uit. 'Wat is er?' vroeg Hugo. Hij had nog niet zoveel op en was nog redelijk bij zinnen.
'Ja, hij wil geen kinderen. Hij denkt altijd alleen maar aan zichzelf, nooit is aan mij!' En ze barstte nog meer in tranen uit op de schouders van Hugo.
Hugo wist lieve woordjes te zeggen en bracht Ddeemm weer een beetje bij zinnen. Ook bood hij haar een glaasje nectar aan.
'Is het niet een beetje te vroeg?' 'Nee.' zei Hugo en schonk het glaasje helemaal vol.
Toen kwam Reina de kamer binnen lopen. 'Pap, pap. Ik ga weg!' riep ze enthousiast.
Ze had net een SMS'je gekregen van Morris om af te spreken en ze wilde dit dolgraag.
'En waar gaan we dan heen, jongedame?' vroeg Hugo, die nu al iets meer achter de kiezen had.
'Naar Morris. Houdoe!' zei Reina, maar Hugo stond op en greep haar bij haar arm.
'Niks daarvan! Jij blijft mooi thuis! Die gast is niet goed voor je.' zei Hugo. 'Je moet ook altijd alles verpesten!' zei Reina en ze liep stampvoetend de trap op.
Ze had net een SMS'je gekregen van Morris om af te spreken en ze wilde dit dolgraag.
'En waar gaan we dan heen, jongedame?' vroeg Hugo, die nu al iets meer achter de kiezen had.
'Naar Morris. Houdoe!' zei Reina, maar Hugo stond op en greep haar bij haar arm.
'Niks daarvan! Jij blijft mooi thuis! Die gast is niet goed voor je.' zei Hugo. 'Je moet ook altijd alles verpesten!' zei Reina en ze liep stampvoetend de trap op.
De zeemeerSim zwom naar de kant toe, toen ze de kleine jongen zag staan. 'En wie ben jij?' vroeg ze op een vriendelijk toon.
'B-Bruce' stotterde hij even. Hij stond nu voor een echte zeemeerSim. 'Ik ben Sandy, wat wilde je vragen?'
Sandy vond Bruce overduidelijk schattig. 'Nou... Ehm... Ben jij een zeemeerSim?' 'Ja, dat ben ik! En jij bent toch een PlantSim?' vroeg ze.
'Ja. Vind je dat niet raar?' 'Nee, natuurlijk niet!' En ze kletsten nog even wat.
'B-Bruce' stotterde hij even. Hij stond nu voor een echte zeemeerSim. 'Ik ben Sandy, wat wilde je vragen?'
Sandy vond Bruce overduidelijk schattig. 'Nou... Ehm... Ben jij een zeemeerSim?' 'Ja, dat ben ik! En jij bent toch een PlantSim?' vroeg ze.
'Ja. Vind je dat niet raar?' 'Nee, natuurlijk niet!' En ze kletsten nog even wat.
'Was je niet een beetje te onredelijk voor Reina? Ik bedoel, het is de leeftijd.
Ze is smoorverliefd en achter sommige dingen moet ze zelf achter komen.' zei Ddeemm.
'Nee, echt niet. Dit is niet de goede jongen voor Reina, dat weet ik zeker. Het zijn allemaal van die louche gasten. En daarmee uit.' zei Hugo.
Hij schonk nog wat voor zichzelf in. 'Schenk die van mij ook nog maar een beetje bij.' zei Ddeemm.
'Heb ik even nodig.' En zo werd alweer de derde fles ontkurkt.
Ze is smoorverliefd en achter sommige dingen moet ze zelf achter komen.' zei Ddeemm.
'Nee, echt niet. Dit is niet de goede jongen voor Reina, dat weet ik zeker. Het zijn allemaal van die louche gasten. En daarmee uit.' zei Hugo.
Hij schonk nog wat voor zichzelf in. 'Schenk die van mij ook nog maar een beetje bij.' zei Ddeemm.
'Heb ik even nodig.' En zo werd alweer de derde fles ontkurkt.
Seth besloot dapper te zijn en toch naar Ethan toe te stappen.
Het zal toch niet zo zijn dat hij verliefd op hem was, dat is toch raar?
Ethan zat op de ligbedden bij het zwembad, waar hij heel vaak te vinden was trouwen.
'Ethan, kun je even komen? Ik wil je wat vragen.' zei Seth. Ethan kreeg kriebels in zijn buik.
Het zal toch niet zo zijn dat hij verliefd op hem was, dat is toch raar?
Ethan zat op de ligbedden bij het zwembad, waar hij heel vaak te vinden was trouwen.
'Ethan, kun je even komen? Ik wil je wat vragen.' zei Seth. Ethan kreeg kriebels in zijn buik.
Inmiddels werkten de hersenen van Ddeemm en Hugo niet honderd procent meer, want er was veel alcohol door de bloedsomloop gegaan.
Hoe later het werd, hoe meliger. Op een gegeven moment stonden ze zelf op om te dansen. Ook al was er geen muziek!
Kun je nagaan hoe jolig ze waren. Misschien was het beter dat die even geen slok alcohol meer dronken.
Hoe later het werd, hoe meliger. Op een gegeven moment stonden ze zelf op om te dansen. Ook al was er geen muziek!
Kun je nagaan hoe jolig ze waren. Misschien was het beter dat die even geen slok alcohol meer dronken.
Zonder te aarzelen besloot Seth maar gelijk met de deur in huis te vallen en het gelijk te vragen.
'Heb je voor mij gevoelens? Ik bedoel, ben jij verliefd op mij?' zei hij vastberaden. Ethan schrok even.
Hij begon te blozen. 'Nou, uhm... Jij?' vroeg Ethan. 'Ik vroeg het aan jou!' zei Seth. 'Dus het is zo?'
'Nou... Ja... Ik ben verliefd op jou...' kwam er aarzelend uit de mond van Ethan. Seth wist niet wat hij hoorde.
'Heb je voor mij gevoelens? Ik bedoel, ben jij verliefd op mij?' zei hij vastberaden. Ethan schrok even.
Hij begon te blozen. 'Nou, uhm... Jij?' vroeg Ethan. 'Ik vroeg het aan jou!' zei Seth. 'Dus het is zo?'
'Nou... Ja... Ik ben verliefd op jou...' kwam er aarzelend uit de mond van Ethan. Seth wist niet wat hij hoorde.
Reina kende het woord nee niet. Zeker niet nu ze van haar vader niet mocht gaan naar Morris.
Maar dat deed ze toch, moeilijk was het niet. Haar vader was inmiddels zo bezopen dat hij het niet eens merkte.
Ze deed gauw haar haar goed, kleding recht en ging naar Morris. Ze is benieuwd wat zijn verrassing is!
Misschien nog wel een leuk cadeautje.
Maar dat deed ze toch, moeilijk was het niet. Haar vader was inmiddels zo bezopen dat hij het niet eens merkte.
Ze deed gauw haar haar goed, kleding recht en ging naar Morris. Ze is benieuwd wat zijn verrassing is!
Misschien nog wel een leuk cadeautje.
Seth rende weg. Hij was boos op zijn neef, verdrietig om de vriendschap, blij dat hij het toch weet, verward om het feit dat het kan.
En zo had hij nog veel meer gemengde gevoelens.
En zo had hij nog veel meer gemengde gevoelens.