Hoofdstuk 4, Vernieuwing
'Wat is dit dan?!' Reina schrok van het huis wat ze voor zich aantrof. 'Is dit wel het goede adres?'
Reina keek nog eens op haar mobiel, maar ze moest hier toch echt zijn. Ze keek verbijsterd om zich heen.
'Eerst deze gekke kleding en dit rare kapsel en nu ook nog zo'n foeilelijk huis.' Ze belde gelijk een makelaar.
'Het maakt me niet uit dat de dokter zegt dat ik het rustig aan moet doen, ik ga verhuizen.'
Ze wilde wel in de buurt van haar familie blijven wonen, dus werd het een huis in Starlight Shores.
Reina keek nog eens op haar mobiel, maar ze moest hier toch echt zijn. Ze keek verbijsterd om zich heen.
'Eerst deze gekke kleding en dit rare kapsel en nu ook nog zo'n foeilelijk huis.' Ze belde gelijk een makelaar.
'Het maakt me niet uit dat de dokter zegt dat ik het rustig aan moet doen, ik ga verhuizen.'
Ze wilde wel in de buurt van haar familie blijven wonen, dus werd het een huis in Starlight Shores.
'Vanwaar die grote glimlach?' vroeg Ddeemm achterdochtig, toen ze Roel de kamer in zag lopen.
'Ik heb fantastisch nieuws! De psychiater heeft me schoon verklaard, ik ben officieel niet meer verslaafd!'
Ddeemm gaf hem een innige knuffel. 'Wat geweldig!' Roel streelde haar op haar wangen.
'En dat gaan we vieren,' zei hij opgewonden, 'we gaan een weekje naar Frankrijk!' Ddeemm schrok.
'En de kinderen dan?' 'Dat heb ik allemaal geregeld, we gaan even ontspannen.' Hij gaf haar kus.
'Ik heb fantastisch nieuws! De psychiater heeft me schoon verklaard, ik ben officieel niet meer verslaafd!'
Ddeemm gaf hem een innige knuffel. 'Wat geweldig!' Roel streelde haar op haar wangen.
'En dat gaan we vieren,' zei hij opgewonden, 'we gaan een weekje naar Frankrijk!' Ddeemm schrok.
'En de kinderen dan?' 'Dat heb ik allemaal geregeld, we gaan even ontspannen.' Hij gaf haar kus.
'Papa, ik heb het gehoord van mama! Leuk dat je niet meer elke week weg hoeft naar de psychiater!'
Bruce had zijn vader opgemerkt. 'Awh, kom eens hier jongen.' Roel gaf zijn zoon een knuffel.
'Vind je het niet erg dat papa en mama een weekje op vakantie gaan?' Bruce schudde zijn hoofd.
'Nee joh, je hebt daar vast geen wifi. En dan kan ik niet meer met Sophie kletsen. Ik blijf lekker hier.'
Roel aaide Bruce over zijn hoofd. 'Nou hup, je mag van mij weer achter je computer.' En weg was Bruce.
Bruce had zijn vader opgemerkt. 'Awh, kom eens hier jongen.' Roel gaf zijn zoon een knuffel.
'Vind je het niet erg dat papa en mama een weekje op vakantie gaan?' Bruce schudde zijn hoofd.
'Nee joh, je hebt daar vast geen wifi. En dan kan ik niet meer met Sophie kletsen. Ik blijf lekker hier.'
Roel aaide Bruce over zijn hoofd. 'Nou hup, je mag van mij weer achter je computer.' En weg was Bruce.
'Daar ga je dan.' zei Seth verdrietig. 'Schat, hou op. We spreken elkaar elke dag en we zullen elkaar opzoeken.'
'Dat is waar.' Ethan spreidde zijn armen. 'Kom hier! Je hoeft je echt geen zorgen te maken.'
Seth drukte een kus op Ethans wang. 'Dat weet ik ook wel... Maar ik ga je gewoon missen.'
'En ik jou ook!' De taxi toeterde. 'Nouja, dit is het dan. Maak je geen zorgen, ik zie je gauw weer!'
Seth zwaaide de taxi na toen hij de straat uitreed. Ethan maakte nog een kusgebaartje vanuit de auto.
'Dat is waar.' Ethan spreidde zijn armen. 'Kom hier! Je hoeft je echt geen zorgen te maken.'
Seth drukte een kus op Ethans wang. 'Dat weet ik ook wel... Maar ik ga je gewoon missen.'
'En ik jou ook!' De taxi toeterde. 'Nouja, dit is het dan. Maak je geen zorgen, ik zie je gauw weer!'
Seth zwaaide de taxi na toen hij de straat uitreed. Ethan maakte nog een kusgebaartje vanuit de auto.
Simhorselady was bezig met de planten water te geven, totdat er werd aangebeld.
Ze verwachtte geen pakketjes, dus dacht ze dat het de buren moesten zijn om ze welkom te heten.
Ze deed de deur open en zag voor zich een oude man staan. Heel even verstarde ze.
Voordat de man iets kon zeggen smeet Simhorselady de deur in zijn gezicht dicht.
De man bleef beduusd achter bij de voordeur. Simhorselady staarde voor zich uit in de leegte.
Ze verwachtte geen pakketjes, dus dacht ze dat het de buren moesten zijn om ze welkom te heten.
Ze deed de deur open en zag voor zich een oude man staan. Heel even verstarde ze.
Voordat de man iets kon zeggen smeet Simhorselady de deur in zijn gezicht dicht.
De man bleef beduusd achter bij de voordeur. Simhorselady staarde voor zich uit in de leegte.