Hoofdstuk 3, Hulp nodig
Ddeemm staat deze ochtend wat langer voor de spiegel dan normaal. Ze voelt dat er iets aan de hand is met haar lichaam.
De laatste tijd heeft ze het vaak warmer, heeft ze last om zich goed te kunnen focussen en ze heeft enorm veel vreetbuiten.
En vooral dat laatste merkt ze nu ze ook voor de spiegel staat en haar broek probeert aan te doen. "Nee, dat meen je niet."
Met moeite probeert ze haar benen in haar broek te wurmen, maar nadat hij weken te strak zat, lukt het nu echt niet meer.
Met het laatste beetje wat ze in zich heeft probeert ze het nog maar helaas, ze trekt de rits kapot. "Dit kan zo toch niet langer."
De laatste tijd heeft ze het vaak warmer, heeft ze last om zich goed te kunnen focussen en ze heeft enorm veel vreetbuiten.
En vooral dat laatste merkt ze nu ze ook voor de spiegel staat en haar broek probeert aan te doen. "Nee, dat meen je niet."
Met moeite probeert ze haar benen in haar broek te wurmen, maar nadat hij weken te strak zat, lukt het nu echt niet meer.
Met het laatste beetje wat ze in zich heeft probeert ze het nog maar helaas, ze trekt de rits kapot. "Dit kan zo toch niet langer."
Simhorselady is dezelfde ochtend ook vroeg uit de veren en is gelijk in haar paardrijdkleren gesprongen en naar de manege gereden.
"Goedemorgen Fallon." Fallon begint te hinniken als ze Simhorselady aan ziet komen lopen in de stallen. "Dankjewel!" grapt ze.
"Fijn dat we elkaars taal al een beetje spreken." vervolgt ze. "Ik wil je eerst beter leren kennen, voor we dingen gaan doen."
Ze pakt een borstel en opent de staldeuren. "Kom maar met mij mee, ik ga je eerst even borstelen." Fallon loopt een stukje mee.
"Ja, dit lijkt me ook wel een mooi plekje inderdaad." zegt Simhorselady als Fallon niet meer meeloopt en begint haar te borstelen.
"Goedemorgen Fallon." Fallon begint te hinniken als ze Simhorselady aan ziet komen lopen in de stallen. "Dankjewel!" grapt ze.
"Fijn dat we elkaars taal al een beetje spreken." vervolgt ze. "Ik wil je eerst beter leren kennen, voor we dingen gaan doen."
Ze pakt een borstel en opent de staldeuren. "Kom maar met mij mee, ik ga je eerst even borstelen." Fallon loopt een stukje mee.
"Ja, dit lijkt me ook wel een mooi plekje inderdaad." zegt Simhorselady als Fallon niet meer meeloopt en begint haar te borstelen.
Als Ethan die ochtend de trap afloopt, gebaart Seth met zijn vinger voor zijn mond dat hij stil moet zijn. "Ze slapen eindelijk net."
Hij geeft zijn man een ochtendkus. "Kijk wat ik voor je heb gemaakt, wafels als ontbijt." Ethan bedankt hem terug met een uitbundigere zoen.
"Wat waren ze onrustig hè, vannacht, amper een oog dichtgedaan." zegt Ethan. "Gelukkig zijn zij daarom nu ook moe." lacht Seth zachtjes.
Op dat moment gaat de telefoon van Ethan af met een harde ringtone. Seth kijkt Ethan boos aan. "Ze sliepen net!" verzucht hij.
Terwijl Seth Jaro en Tipi gaat kalmeren, neemt Ethan op, maar verstaat niks door het gehuil. "Wacht, ik ga heel even naar buiten."
Hij geeft zijn man een ochtendkus. "Kijk wat ik voor je heb gemaakt, wafels als ontbijt." Ethan bedankt hem terug met een uitbundigere zoen.
"Wat waren ze onrustig hè, vannacht, amper een oog dichtgedaan." zegt Ethan. "Gelukkig zijn zij daarom nu ook moe." lacht Seth zachtjes.
Op dat moment gaat de telefoon van Ethan af met een harde ringtone. Seth kijkt Ethan boos aan. "Ze sliepen net!" verzucht hij.
Terwijl Seth Jaro en Tipi gaat kalmeren, neemt Ethan op, maar verstaat niks door het gehuil. "Wacht, ik ga heel even naar buiten."
Ook Bruce is eerder opgestaan dan normaal, want vanmiddag gaat Nala naar de kliniek om te werken aan haar eetprobleem.
En dat is een gesloten instelling waar hij niet op bezoek kan komen, dus hij moet voorlopig afscheid van haar nemen en dat valt hem zwaar.
Als hij daar aankomt is Nala's moeder er al. "Wat fijn dat je er bent Bruce." zegt ze. Nala komt in tranen op Bruce afgelopen.
"Ik ga je zo missen." zegt ze, terwijl hij in zijn armen valt. "Ik jou ook, maar ik weet dat het goed is voor jou, dus het is goed zo."
Hij doet moeite om zijn tranen in te houden. "Zodra ik je weer zie, voel jij je al iets beter en dan kunnen we samen weer genieten."
En dat is een gesloten instelling waar hij niet op bezoek kan komen, dus hij moet voorlopig afscheid van haar nemen en dat valt hem zwaar.
Als hij daar aankomt is Nala's moeder er al. "Wat fijn dat je er bent Bruce." zegt ze. Nala komt in tranen op Bruce afgelopen.
"Ik ga je zo missen." zegt ze, terwijl hij in zijn armen valt. "Ik jou ook, maar ik weet dat het goed is voor jou, dus het is goed zo."
Hij doet moeite om zijn tranen in te houden. "Zodra ik je weer zie, voel jij je al iets beter en dan kunnen we samen weer genieten."
Reina heeft een idee gevonden om toch weer snel aan geld te komen, want de blauwe enveloppen stapelen zich op.
Ze scrollt door haar contactenlijst op haar mobieltje op zoek naar iemand. "Wat was zijn naam nou ook alweer?" zucht ze.
"Ah, gevonden." Ze klikt op het contact en verstuurt een SMS-je. "Dit keer heb ik een aanbod voor jou. Afspreken?"
Binnen een paar minuten ontvangt ze een berichtje terug. "Je hebt mijn interesse, vanavond rond middernacht op dezelfde plek?"
Reina krijgt een kleine grijns op haar gezicht. "Ik zal er zijn." tikt ze terug. Ze ploft op de bank en zet de televisie aan.
Ze scrollt door haar contactenlijst op haar mobieltje op zoek naar iemand. "Wat was zijn naam nou ook alweer?" zucht ze.
"Ah, gevonden." Ze klikt op het contact en verstuurt een SMS-je. "Dit keer heb ik een aanbod voor jou. Afspreken?"
Binnen een paar minuten ontvangt ze een berichtje terug. "Je hebt mijn interesse, vanavond rond middernacht op dezelfde plek?"
Reina krijgt een kleine grijns op haar gezicht. "Ik zal er zijn." tikt ze terug. Ze ploft op de bank en zet de televisie aan.
"Oh hey mam, sorry ik verstond je net niet." Ddeemm lacht aan de andere kant van de lijn. "Ik hoorde mezelf ook bijna niet!"
"Alles goed?" vraagt Ethan bezorgd, want zijn moeder belt nooit zomaar. "Nee, nee, maak je geen zorgen, ik bel voor mama."
"Heb je al nieuws over Maria?" vraagt Ethan. "Ze mag gelukkig voorlopig thuis blijven totdat de rechtszaak begint." zegt Ddeemm opgelucht.
"Dat is goed nieuws! Heb je al iemand ingeschakeld?" "Nou, daarvoor belde ik eigenlijk. Zou jij Maria willen bijstaan als advocaat?"
"Pfoe, mam, daar vraag je me wel wat. Het is lastig omdat ik persoonlijk betrokken ben. Maar je hebt gelijk, ik moet dit doen. Natuurlijk."
"Alles goed?" vraagt Ethan bezorgd, want zijn moeder belt nooit zomaar. "Nee, nee, maak je geen zorgen, ik bel voor mama."
"Heb je al nieuws over Maria?" vraagt Ethan. "Ze mag gelukkig voorlopig thuis blijven totdat de rechtszaak begint." zegt Ddeemm opgelucht.
"Dat is goed nieuws! Heb je al iemand ingeschakeld?" "Nou, daarvoor belde ik eigenlijk. Zou jij Maria willen bijstaan als advocaat?"
"Pfoe, mam, daar vraag je me wel wat. Het is lastig omdat ik persoonlijk betrokken ben. Maar je hebt gelijk, ik moet dit doen. Natuurlijk."
Hugo past vandaag samen met Roel op Cloedien, die een na een dagje wennen op het kinderdagverblijf weer een dagje thuis is.
"Hoe gaat het met je revalidatie eigenlijk?" vraagt Hugo. "Ja, goed. Ik heb een klik met de arts en de eerste stapjes zijn gezet."
"Wat goed man, goed dat je dit doet." zegt hij trots tegen zijn broer. "Ja, vanmiddag weer een sessie, oefening baart kunst natuurlijk."
"Oh, dan heb ik een leuke verrassing als je thuis komt, denk ik. Althans ik vind het zelf heel erg leuk. Ik heb iets nieuws gekocht."
Hugo glundert als hij het zegt. "Oh, nu maak je me heel erg nieuwsgierig." "Dat ben ik anders ook wel, weet nog niet precies wat ik aantref."
"Hoe gaat het met je revalidatie eigenlijk?" vraagt Hugo. "Ja, goed. Ik heb een klik met de arts en de eerste stapjes zijn gezet."
"Wat goed man, goed dat je dit doet." zegt hij trots tegen zijn broer. "Ja, vanmiddag weer een sessie, oefening baart kunst natuurlijk."
"Oh, dan heb ik een leuke verrassing als je thuis komt, denk ik. Althans ik vind het zelf heel erg leuk. Ik heb iets nieuws gekocht."
Hugo glundert als hij het zegt. "Oh, nu maak je me heel erg nieuwsgierig." "Dat ben ik anders ook wel, weet nog niet precies wat ik aantref."