Er zijn weken voorbij gegaan zonder dat ze werden opgeroepen door Dokter Vergetikat en de verveling is toegeslagen.
Browny zit te kijken naar een romantische comedy terwijl Justus een spelletje speelt op zijn telefoon.
Hij heeft zijn geluid aanstaan en Browny stoort zich enorm aan. Ze zucht diep als hint, maar Justus heeft het niet door. |
Als een soort stil, maar niet zo stil, protest zet ze het geluid van de televisie harder.
Maar in plaats van dat Justus zijn geluid zachter zet, zet hij het juist harder omdat hij zijn eigen geluid niet meer hoort. Op dat moment ging de sirene af in het appartement en begonnen alle lampen te knipperen met rood licht.
|
"Kan het wat zachter, broertje? Ik probeer hier iets te kijken?" vraagt Browny geïrriteerd.
"Ja hallo, jij zet jouw geluid toch ook harder. Pfffff." Geïrriteerd zet hij zijn geluid zachter. |
"Ah yes, we mogen eindelijk weer spelen." zegt Justus en hij staat direct enthousiast op.
Browny baalt want de mensen in haar serie gingen net trouwen. |
Snel rent Justus de trappen op: "Kom je nog zusje, de plicht roept."
"Ja, ja." Schreeuwt Browny die net de trap op komt lopen. "Ik heb hem even op pauze gezet." |
In alle haast is Justus iets te enthousiast bij het nemen van de lift en valt er direct uit in het hoofdkwartier.
Snel staat hij weer op. "Waarom heb ik dit ook altijd!" Net wanneer Browny wilt gaan zitten verschijnt Dokter Vergetikat op het scherm.
|
Justus zit al op de bank als Browny aan komt lopen. "Waarom hangen die portretten eigenlijk hier, ik sta er zo lelijk op."
"Sssst, kom nou zitten. Ik ben benieuwd wat Dokter Vergetikat voor ons in petto heeft vandaag." |
"Lassie, blijf nou van die knopjes af! Oh, hallo Browny en Justus, jullie zijn er al! Wat goed!"
"Hey! Is er iets aan de hand? Heeft Meneer Puddingbrein weer iets raars bedacht wat we moeten gaan oplossen?" vraagt Browny. |
"Ik heb eerlijk gezegd geen idee wat er aan de hand is, we krijgen alleen een vage horoscoop van hem toegestuurd.
Oh nee, dat is niet waar. Hij heeft ook een pakketje mee opgestuurd, maar ik zou niet weten wat het is!" |
"Als het goed is staat het nu bij jullie in de kamer aan de rechterkant." Browny en Justus kijken allebei naar het vreemde voorwerp.
"Ik weet niet waarom we dit hebben gekregen, maar ik kan je wel voorspellen dat het niet veel goeds betekent." |
"Die voorspelling stond trouwens ook in de horoscoop dus dat kan wel kloppen!" Dokter Vergetikat moet lachen om zichzelf.
"Lassie!" schreeuwt hij. "Sorry jongens, Lassie zit aan de knopjes, jullie moeten zelf even op onderzoe..." De verbinding valt weg. |
Browny staat gelijk op en begint te pielen aan het gevaarte. "Zus? Wat doe je nou? Je weet niet of het gevaarlijk is!"
Justus loopt er direct naartoe. "Broertje, kijk dan, het lijkt wel een soort cabine, maar dan voor kleine mensen?" Ze kleden zich snel om.
|
Ze trekt aan wat onderdelen maar er gebeurt niks. "Oke, ik denk niet dat we hier veel wijzer van worden." zegt ze.
"Zullen we ons dan maar omkleden en naar Meneer Puddingbrein gaan?" stelt Justus voor. |
Justus moet weer lachen om de outfit van Browny, maar Browny is streng. "We hebben geen tijd te verliezen."
|
Ze stappen direct op hun scooters en zijn onderweg.
"Pfrt." Justus spuugt wat uit. "We gaan ook veel te snel, er zitten allemaal vliegjes in mijn mond."
"Broertje, stel je niet zo aan, gewoon doorrijden." Ze rijdt Justus voorbij om voorop te rijden.
"Broertje, stel je niet zo aan, gewoon doorrijden." Ze rijdt Justus voorbij om voorop te rijden.
Eenmaal bij de schuilplaats zit Meneer Puddingbrein ze op te wachten.
"Dat duurde langer dan verwacht." Met een vilein toontje spreekt Meneer Puddingbrein Justus en Browny toe als hij de stoel omdraait.
"Ik had jullie hier wel eerder verwacht aangezien ik jullie al een welkomstcadeautje had opgestuurd." Hij begint kwaadaardig te lachen. |
"Ja, het zou misschien helpen als we wisten wat het was." zei Browny cynisch terug.
"Oh." Hij is teleurgesteld dat ze nog niet bang waren. "Dan zal ik dat eens eventjes haarfijn aan jullie uitleggen." |
Hij staat op uit zijn stoel en begint te praten. "Ik werk inmiddels al maanden aan een prachtige machine.
En in jullie pakketje zat mijn minireplica om jullie alvast een beetje bang te maken, maar dat is dus mislukt..." |
"Maar dat maakt niet uit, want dan kan ik zelf die bange gezichtjes op jullie hoofd zien als ik het bekend maak.
Dat is alleen maar leuker. Stom dat ik daar niet eerder aan heb gedacht." Hij slaat zichzelf tegen het hoofd. |
"Kijk eens aan. Zie je wel dat ik het kan. Iedereen heeft altijd gezegd dat ik niks kan, maar bla bla bla."
Hij maakt het gebaar met zijn handen. "Aanschouw voor mijn meesterlijke plan, mijn teletijdmachine! Tadaa!" Justus is verbaasd. "Je teletijdmachine? En die werkt?" Meneer Puddingbrein is beledigd. "Nou, doe niet zo verbaasd dat zie je toch!" |
"Met behulp van deze machine kan ik overal naartoe reizen in welke tijd dan ook, is het niet machtig mooi?
Hiermee heb ik mooi een groot deel van het verleden en dus de toekomst aangepast, met behulp van die dingen." Hij wijst naar een regenboogkleurig apparaat dat achter Browny en Justus staat. |
Browny en Justus draaien zich om. "Met behulp van die apparaatjes kan ik de energie aanpassen in elke tijdsperiode.
Zodra ik eenmaal zo'n apparaatje heb geïmplementeerd in een tijdsbestek, zal dat negatieve impact hebben op de toekomst." |
"Hartstikke leuk verhaal, maar daar geloof ik helemaal niks van." zegt Browny. "Oh nee? Kom op zeg, je weet toch hoe goed ik ben!"
Meneer Puddingbrein is er helemaal klaar mee om niet geloofd te worden. "Kijk maar!" Hij tikt op een aantal knopjes van de machine. |
Er gaan deuren open in het apparaat en Meneer Puddingbrein begint kwaadaardig te lachen. "Ik ben toch de Heerser van het Kwaad."
Hij neemt een aanlopje en springt dan in het apparaat waardoor het lijkt alsof hij in een andere dimensie verdwijnt.
Hij neemt een aanlopje en springt dan in het apparaat waardoor het lijkt alsof hij in een andere dimensie verdwijnt.
Het apparaat begint te bewegen en er komen allemaal golven vanaf.
"Broertje, wat moeten we doen? Stel nou dat hij wel gelijk heeft en hij heeft inderdaad invloed op de geschiedenis én de toekomst?"
Browny is ongerust. "Nou dan gaan we hem toch gewoon achterna?' stelt Justus nonchalant voor. |
"Dat wij hier ook in ga? Ben je helemaal gek geworden? Dadelijk liegt hij en gebeurt er iets heel anders met ons?"
"Had je een beter plan dan, zus? We moeten wel." Terughoudend knikt Browny toch mee in. |
Justus tikt dezelfde code in als wat hij zag dat Meneer Puddingbrein deed en ook bij hem gaan de deuren open.
"Nou zus, wie gaat er eerst, jij of ik?" Browny moet slikken. "Oke, ik ga wel eerst, maar je komt me wel achterna hoor!" |
"Nou, daar ga ik dan!" Ook Justus neemt een aanloopje en springt dan het apparaatje in waarna de deuren direct sluiten.
"Oh god, nou moet ik ook nog hè." Fluistert Browny in zichzelf. "Nee, ik moet wel. Ik kan hem niet achterlaten." |
Ook Browny tikt dezelfde code in en de deuren openen zich. "Op hoop van zegen dan maar."
En dan nu een kleine pauze. Op naar de boodschappen met Tommy Teleflopping.
‘Hai. Ik ben Tommy Teleflopping en ik ga vandaag jullie levens verbeteren.
Je zal van je stoel af springen en naar de telefoon rennen als je het product van vandaag ziet.’ |
'Maar het is niet één product vandaag, kijk maar naar de prachtige bloemenzee waar ik vandaag in sta.
En met één simpel belletje kan dit ook bij u thuis gebeuren. Kijk, hier op rechts ziet u een... Uhm...' |
'Gerbera!' 'Ah, dank voor de productie, u ziet hier inderdaad prachtige gerbera's, maar achter mij ook zonnebloemen.
En verder hebben we ook prachtige tulpen, rozen, hortensia's en u ziet hier ook prachtige narcissen.' |
'Nee, dat zijn Chinese klokjes!' 'Ah, narcissen of Chinese klokjes, voor ieder wat wils! En uhm...
Wat zijn dit? Maakt ook niet uit trouwens, ze zijn prachtig! Bel 0560-TELEFLOP en ze zijn morgen nog in huis.' |
'Hhhhmm, ook wel heel fijn dit, ik neem gelijk een bloemetje mee voor mijn vriendin.
Niet dat ik iets fout heb gedaan hoor, of nouja, zij vindt van wel... Komt vast goed..."
Niet dat ik iets fout heb gedaan hoor, of nouja, zij vindt van wel... Komt vast goed..."
En we zijn weer terug bij de BJ’s
|
Justus komt uit de teletijdmachine gevallen.
|
"De toekomst? Is dit de toekomst? Zelfs de plaatjes van de middeleeuwen in mijn geschiedenisboek zagen er nog beter uit!"
Op dat moment komt Browny de teletijdmachine uitgeworsteld. "Dankjewel voor dit compliment!" zegt Meneer Puddingbrein opgewekt. |
"Maar hoe kan dit? Heb jij dit veroorzaakt? Ik had altijd verwacht dat de toekomst er veel rooskleuriger uit zou zien, niet zo vies!"
Meneer Puddingbrein grinnikt. "Mooi hè?" Justus draait zich om als hij zijn zus haar eerste stappen in de toekomst ziet zetten. "Zus!" |
Browny is helemaal gedesorienteerd en kijkt naar de teletijdmachine wiens deuren net sluiten. "Zus?!" roept Justus.
Verbaasd draait ze zich om. "Wat is er gebeurd? Wat is dit voor bende hier?" "Vertel jij het of vertel ik het?" zegt Meneer Puddingbrein enthousiast. |
Meneer Puddingbrein vertelt een heel technisch verhaal over hoe de apparaatjes dit veroorzaken, maar wordt onderbroken door Browny.
"Maar waarom doe je dit?" Meneer Puddingbrein snapt de vraag niet. "Hoezo niet? Dit is toch juist hartstikke leuk." |
Browny wijst verwijtend naar Meneer Puddingbrein. "Jij zorgt ervoor dat de toekomst van alle mensen op aarde er zo vreselijk uit ziet!"
"Mooi toch?" grijnst Meneer Puddingbrein. "Helemaal niet mooi, je moet dit oplossen! Dit gaat echt te ver!" zegt Browny. |
"Oh dat ga ik echt niet doen, het is juist mooi zo! Maar ik blijf hier niet staan zodat jullie boos op mij worden, dat behoort nu tot het verleden."
Hij loopt naar de teletijdmachine en stapt in. "Ik ga nu mooi terug naar mijn eigen tijd, hier zou ik het nog geen dag kunnen uithouden." |
Beduusd blijven Browny en Justus achter.
|
Ze lopen richting een mysterieus gat in de grond.
|
Browny wendt zich tot Justus. "Wat moeten we doen? We kunnen dit niet laten gebeuren!" Justus kijkt om zich heen.
"Zullen we even gaan kijken hoe de wereld er nu echt uit ziet? Misschien vinden we dan wel de oplossing van ons probleem!" |
"Hè, wat is dat nou! Die hebben wij in onze tijd nog niet, zouden we ook moeten doen!" grapt Justus. "Heel grappig hoor, broertje!"
Browny heeft geen zin in de grapjes van haar broertje. "Dit is toch levensgevaarlijk! Hier kunnen mensen in vallen." |
Maar Justus is juist heel geintigreerd door het gat en gaat door zijn knieën voor het gat. "Broertje, wat doe je?"
"Ik ben gewoon benieuwd wat er in dit gat te vinden is!" Browny waarschuwt hem. "Kijk alsjeblieft uit!" |
Maar Justus laat zich niet tegenhouden en kijkt eens diep het gat in. "Zo donker is het niet eens!"
"Broertje, je stapt er toch niet in, hè! Doe nou niet!" Justus denkt wel dat het kan. "Volgens mij is het ondiep." Een paar seconden later verschijnt Justus weer boven de grond
|
Voordat Browny hem kan tegenhouden stapt hij het gat in. Chagerijnig ziet ze hem verdwijnen in het gat.
"Waarom doe ik dit eigenlijk ook alweer nog met hem." verzucht ze. |
"Hey zus, daar ben ik weer! Niks aan de hand!" Hij zwaait naar Browny die opgelucht ademhaalt dat hij weer bovenkomt.
"De volgende keer overleg je hoor! Maar heb je nog wat gezien daar beneden?" vraagt ze aan Justus. |
"Nee, er was eigenlijk niet veel te zien, eigenlijk. Ik heb alleen wat stenen verplaatst die in de weg lagen, maar..."
Hij kan zijn antwoord niet afmaken want op dat moment komt er een enorme walm met vieze geur uit de grond.
Hij kan zijn antwoord niet afmaken want op dat moment komt er een enorme walm met vieze geur uit de grond.
"Gadverdamme!" roept Justus terwijl hij half loopt te kokhalzen van de vieze die uit het gat komt.
Snel klimt hij uit het gat. "Ah, nee bah, nu stinkt ook heel mijn outfit. Hebben ze nog wasmachines in de toekomst?" |
Browny knijpt haar neus dicht. "Oh man, dit is nog erger dan wanneer jij een uur op je mobiel hebt lopen gamen op het toilet..."
"Hey! Zo erg stink ik helemaal nooit!" Ook hij knijpt zijn neus dicht. "Maar oke, dit is wel echt heel erg." |
"Broertje, we moeten echt dit probleem gaan oplossen. We willen toch niet dat mensen later in zo'n wereld moeten leven?"
Justus knikt. "Maar hoe dan?" vraagt hij zich af. Browny denkt even na, maar weet zo snel ook niks te bedenken. |
"Misschien moeten we gaan praten met de mensen hier hoe het zover is gekomen dat de wereld er zo uit ziet?" stelt Justus voor.
"Ja, wie weet lost dat wel iets op. Goed idee, broertje, dat ben ik helemaal niet van jou gewend!" zegt ze plagend. Ze spreken een willekeurige vrouw aan op straat.
|
"Laten we dan maar snel iemand aanspreken..." zegt Justus. "Dadelijk is het wel één van mijn achterkleinkinderen!" zegt Browny enthousiast.
"Achterkleinkinderen? Daar moet je eerst een man voor vinden om kinderen mee te krijgen!" plaagt Justus terug. Browny zucht diep. |
"Oh man, ruik ik jou nu of stinkt iedereen in de toekomst?" vraagt Browny. "Sssst, dadelijk hoort ze je nog!"
Justus spreekt de vrouw aan. "Hey ik ben Justus en dit is mijn zus Browny. Wie bent u?" "Zeg maar je hoor, ik ben X Æ A-XXII Musk." |
"Mag ik wat vragen? Heel lang verhaal, maar we komen uit het verleden en we vinden het hier nogal, nou niet zo prettig zal ik maar zeggen."
"Ja, dat snap ik, als ik de geschiedenisholograms zag op school zag vroeger er alles beter uit dan nu." "Maar wat is er dan gebeurd?" |
De vrouw wordt verdrietig. "Ik weet het niet. Het schijnt dat een voorouder van Meneer X Puddingbrein, onze leider iets heeft gedaan."
"Maar wat dan?" vraagt Browny. "Ik weet het ook niet! Sorry. Ik las in de databibliotheek theorieën over kwaadaardige apparaten..." Justus en Browny zoeken in de puin op straat naar dingen die ze kunnen gebruiken.
|
"Kun je daar meer over vertellen?" vraagt Justus benieuwd. "Nee, nee, ik heb al teveel gezegd! Zijn jullie van de robotpolitie?" Ze kijkt verschrikt.
"Ik ben weg, ik moet er vandoor. Ik kan jullie niet helpen, ik wil niet achter de lasertralies, ik ben geen wappie, doei!" Ze rent snel weg. |
"Wat een raar verhaal was dat hè?" Zegt Browny. "Dat apparaat dat Meneer Puddingbrein ons liet zou dus echt kunnen werken..."
"Ja, dat vond je raar? Ik vind het verontrustender dat Meneer Puddingbrein kinderen krijgt!" grapt Justus. "Justus, focus!" Sneert Browny. |
"We moeten toch wel iets kunnen vinden hier wat we kunnen doen?" Browny is aan het overpeinzen. "Is dit iets?" vraagt Justus.
Hij laat een pijp zien die uit de puinhoop komt. "En dan?" vraagt Browny. "Ja, weet ik veel, die tijdmachine kapot maken?" Justus en Browny lopen naar de teletijdmachine.
|
"Wacht even, daar zeg je me wat, die teletijdmachine!" zegt Browny. Justus is benieuwd naar het plan van Browny en loopt naar haar toe.
"Heb je een plan?" vraagt hij. "Nee, dat nog niet. Maar moeten we dat ding niet even van dichterbij bekijken?" Stelt ze voor. |
"Even kijken, hoe werkt dit ding eigenlijk?" vraagt Browny aan Justus. "Hallo, jij denkt dat ik dat weet?" reageert Justus.
"Nee, nouja, misschien wel. Zo moeilijk kan zo'n apparaat toch niet zijn om mee te werken als zelfs Meneer Puddingbrein dat kan?" |
"Ik heb een idee!" zegt Browny. "Die apparaatjes die Meneer Puddingbrein ons liet zien, die zorgen voor deze toekomst toch?" vraagt Browny.
"Uhm, ja, volgens mij wel." Browny raakt een beetje enthousiast. "Nou, als we die apparaatjes kapot maken, dan komt het toch goed?" |
"Ja, maar hoe zie je dat dan voor je? Wie weet hoeveel apparaatjes hij heeft verstopt door de hele geschiedenis heen?" zegt Justus.
De moed zakt Browny weer in de schoenen. "Hoe moeten we het dan doen? Zitten we nu vast in deze toekomst?" "We kunnen toch terug?" |
"Wow, dat is een goed idee van mezelf!" Nu is Browny nieuwsgierig naar waar het enthousiasme van haar broertje vandaan komt.
"Als wij nou op dezelfde manier door de tijd reizen zoals we hebben gedaan, maar dan kijken naar welke jaartallen hij heeft ingevoerd!" |
Snel loopt Justus naar het bedieningspaneel toe. "Ja! Precies zoals ik dacht! De oude bestemmingen staan nog onder een sneltoets!"
"Wow, dat is fantastisch nieuws. Dan kunnen we gewoon snel even naar het verleden en dan hebben we het zo opgelost." zegt Browny blij. |
"We kunnen geen tijd verspillen. Kom op, broertje, tik maar een oud ingevoerd jaartal in en laten we gaan. Iedereen rekent op ons!"
Justus doet wat zijn zus van hem vraagt en de deuren van de teletijdmachine gaan open. |
"Zullen we samen gaan?" vraagt Browny. "Doen we." zegt Justus. En ze stappen de teletijdmachine in.
En dan nu het weer met Ria Dondersteen.
"Slechteavond dames en heren. Het gaat morgen regenen en de productie leek het leuk om met de tijd mee te gaan.
Maar in plaats van futuristische hologrammen van regen, hebben we nu echt water in de studio. GROM." |
"Welk kind heeft dit nu weer geregeld en hoe kunnen we diegene ontslaan? Kinderachtig gedoe dit.
Nouja, dit was het weer!" |
Dit programma werd mede mogelijk gemaakt door:
Cloedien Productions
Browny BV
En het Forum Management
Cloedien Productions
Browny BV
En het Forum Management