Hoofdstuk 12, Besluiten
Ddeemm komt de slaapkamer ingelopen. Ze heeft een beetje haast, want Roel moet worden weggebracht naar zijn kennismaking met de fysio.
Als ze het bed netjes heeft opgemaakt, krijgt ze het opeens uit het niets erg warm. "Pfff, is het zo'n warme dag vandaag dan?"
Verbaasd kijkt ze naar haar telefoon, maar het is buiten helemaal niet zo warm. Ze wappert met haar handen om wat af te koelen.
Dan komt Roel de kamer binnengereden in zijn rolstoel. "Ben je klaar?" Hij ziet zijn vrouw in haar eigen shirt blazen. "Wat doe jij nou?"
"Geen idee, ik heb het opeens zo warm. Jij ook?" "Nee, ik merk niks eerlijk gezegd. Voel je je niet goed?" vraagt Roel bezorgd.
"Nee, het gaat wel. Gewoon een beetje warm, dat is alles, komt goed. Ben jij klaar om te gaan? Dadelijk komen we nog te laat."
Als ze het bed netjes heeft opgemaakt, krijgt ze het opeens uit het niets erg warm. "Pfff, is het zo'n warme dag vandaag dan?"
Verbaasd kijkt ze naar haar telefoon, maar het is buiten helemaal niet zo warm. Ze wappert met haar handen om wat af te koelen.
Dan komt Roel de kamer binnengereden in zijn rolstoel. "Ben je klaar?" Hij ziet zijn vrouw in haar eigen shirt blazen. "Wat doe jij nou?"
"Geen idee, ik heb het opeens zo warm. Jij ook?" "Nee, ik merk niks eerlijk gezegd. Voel je je niet goed?" vraagt Roel bezorgd.
"Nee, het gaat wel. Gewoon een beetje warm, dat is alles, komt goed. Ben jij klaar om te gaan? Dadelijk komen we nog te laat."
Seth en Ethan zijn met een smoesje even de gang op gelopen, want ze zagen allebei in elkaars ogen dat ze wat te bespreken hadden.
"Dit kan toch niet zomaar? Je zus kan toch niet zomaar die kinderen weggeven aan onbekende mensen." Ethan spreekt zijn zorgen uit.
Seth kijkt de kamer van Reina in en ziet zijn ouders met zijn neefje en nichtje spelen. "Ja, maar mijn ouders zitten er ook niet op te wachten."
Het blijft even stil. "Maar dat is toch niet de enige oplossing om ze in de familie te houden?" "Wat wil je daarmee zeggen?" vraagt Seth.
"Ik denk dat je eigenlijk wel weet wat ik bedoel toch?" Ethan kijkt zijn man aan. "Ja, het heeft ook even door mijn hoofd gespeeld."
"Maar?" vraagt Ethan. "Ja, hoe zag je dat dan voor je? Het is toch niet praktisch? Is het haalbaar? Is het überhaupt een mogelijkheid?"
"Dit kan toch niet zomaar? Je zus kan toch niet zomaar die kinderen weggeven aan onbekende mensen." Ethan spreekt zijn zorgen uit.
Seth kijkt de kamer van Reina in en ziet zijn ouders met zijn neefje en nichtje spelen. "Ja, maar mijn ouders zitten er ook niet op te wachten."
Het blijft even stil. "Maar dat is toch niet de enige oplossing om ze in de familie te houden?" "Wat wil je daarmee zeggen?" vraagt Seth.
"Ik denk dat je eigenlijk wel weet wat ik bedoel toch?" Ethan kijkt zijn man aan. "Ja, het heeft ook even door mijn hoofd gespeeld."
"Maar?" vraagt Ethan. "Ja, hoe zag je dat dan voor je? Het is toch niet praktisch? Is het haalbaar? Is het überhaupt een mogelijkheid?"
Roel kwam op tijd aan bij de fysiotherapie waar hij wordt verwelkomd door een blonde vrouw. "Floor, aangenaam." Ze steekt haar hand uit.
"Roel, fijn dat ik zo snel kon komen." "Uiteraard, ga zitten, voor zover je dat nog niet deed." De fysiotherapeute wijst naar haar bureau.
Ze lacht en Roel kan er gelukkig ook om lachen. "Vertel, wat kan ik voor u doen?" "Ho, ho, zeg maar je tegen mij hoor. Anders voel ik me zo oud."
Floor glimlacht vriendelijk. "Maar ik denk dat je wel kan raden waar het probleem zit." Hij kijkt naar zijn beweegloze been in de rolstoel.
"Ik heb het dossier van uw arts al in gekeken en het is nogal zwaar wat u... Pardon, je is overkomen. Het is een lastig revalidatietraject."
Ze vervolgt haar verhaal. "Maar geen zorgen, ik ben gespecialiseerd in dit soort complicaties dus samen moet dat wel gaan lukken."
"Roel, fijn dat ik zo snel kon komen." "Uiteraard, ga zitten, voor zover je dat nog niet deed." De fysiotherapeute wijst naar haar bureau.
Ze lacht en Roel kan er gelukkig ook om lachen. "Vertel, wat kan ik voor u doen?" "Ho, ho, zeg maar je tegen mij hoor. Anders voel ik me zo oud."
Floor glimlacht vriendelijk. "Maar ik denk dat je wel kan raden waar het probleem zit." Hij kijkt naar zijn beweegloze been in de rolstoel.
"Ik heb het dossier van uw arts al in gekeken en het is nogal zwaar wat u... Pardon, je is overkomen. Het is een lastig revalidatietraject."
Ze vervolgt haar verhaal. "Maar geen zorgen, ik ben gespecialiseerd in dit soort complicaties dus samen moet dat wel gaan lukken."
Seth heeft duidelijk nog zijn bedenkingen, maar Ethan is al wat enthousiaster. "We kunnen het toch op z'n minst proberen?"
"Proberen? Baby's probeer je niet zomaar even." zegt Seth cynisch. "Nee, dat snap ik. Ik bedoel of dat het überhaupt mogelijk is."
"En hoe zag je het dan precies voor je? Baby's kosten niet alleen veel aandacht, maar ook veel tijd en geld. Het zijn er ook nog eens twee!"
"Denk je dat ik dat niet weet? Maar kijk dan wat voor mogelijkheid het is. We kunnen wat regelen met werk en jij hebt voorlopig nog tijd."
"Ja, dan moet ik dat idee om mijn eigen restaurant te openen maar op de lange baan schuiven. Maar dat is misschien niet zo'n slecht idee."
"Precies, dan heb je ook de tijd om er over na te denken hoe je het wilt. Dus wat denk je? We moeten denk ik wel al snel een beslissing nemen."
"Proberen? Baby's probeer je niet zomaar even." zegt Seth cynisch. "Nee, dat snap ik. Ik bedoel of dat het überhaupt mogelijk is."
"En hoe zag je het dan precies voor je? Baby's kosten niet alleen veel aandacht, maar ook veel tijd en geld. Het zijn er ook nog eens twee!"
"Denk je dat ik dat niet weet? Maar kijk dan wat voor mogelijkheid het is. We kunnen wat regelen met werk en jij hebt voorlopig nog tijd."
"Ja, dan moet ik dat idee om mijn eigen restaurant te openen maar op de lange baan schuiven. Maar dat is misschien niet zo'n slecht idee."
"Precies, dan heb je ook de tijd om er over na te denken hoe je het wilt. Dus wat denk je? We moeten denk ik wel al snel een beslissing nemen."
"Mam, ben je op je kamer?" Ddeemm klopt aan bij haar moeder. "Ja, wat moet je?" Ddeemm doet de deur van haar moeders slaapkamer open.
"Nouja zeg, dat mag ook wat gezelliger. Ik kreeg net een mailtje van fotograaf van de bruiloft van Seth en Ethan met de foto's."
"Hè, wie?" vraagt Maria. "Je kleinzoons. Maar goed, moet je kijken wat voor een prachtige foto's er tussen zitten!" Ze opent haar mobiel.
"Moet je kijken, wat zien ze er mooi uit, hè?" Ze laat haar mobiel zien aan Ddeemm. "Kijk, zo met je vinger, kun je meerdere foto's bekijken."
Ze legt haar moeder uit wat swipen betekent. "Kijk mam, daar sta jij." Maria herkent zichzelf niet. "Waar?" Ddeemm wijst haar moeder aan.
"Oh verhip, dat ben ik. En wat heb ik voor mooi pakje aan? Is dat van mij? Wat zie ik er daar toch goed uit!" Haar dochter moet lachen.
"Nouja zeg, dat mag ook wat gezelliger. Ik kreeg net een mailtje van fotograaf van de bruiloft van Seth en Ethan met de foto's."
"Hè, wie?" vraagt Maria. "Je kleinzoons. Maar goed, moet je kijken wat voor een prachtige foto's er tussen zitten!" Ze opent haar mobiel.
"Moet je kijken, wat zien ze er mooi uit, hè?" Ze laat haar mobiel zien aan Ddeemm. "Kijk, zo met je vinger, kun je meerdere foto's bekijken."
Ze legt haar moeder uit wat swipen betekent. "Kijk mam, daar sta jij." Maria herkent zichzelf niet. "Waar?" Ddeemm wijst haar moeder aan.
"Oh verhip, dat ben ik. En wat heb ik voor mooi pakje aan? Is dat van mij? Wat zie ik er daar toch goed uit!" Haar dochter moet lachen.
Zenuwachtig zat Bruce te wachten in de wachtkamer van zijn potentiële nieuwe manager, maar zijn assistente kon Bruce een beetje kalmeren.
Hij heeft een afspraak met Simon Koebel, die al meerdere sterren onder label heeft, zowel zangers en zangeressen als acteurs en actrices.
Veel van zijn cliënten zijn doorgebroken in hun vakgebied. Dan gaat de deur open. "Simon Koebel, aangenaam." Hij staat in de deuropening.
Snel vliegt Bruce op. "Bruce Forum." En hij schudt zijn hand. Hij gaat zitten op de bank tegenover het bureau van Simon en ziet al zijn prijzen.
"Mooi hè, het zijn ze niet allemaal, hoor. Daar heb ik de ruimte niet voor!" grapt hij. Bruce moet ook lachen en de zenuwen vallen van hem af.
"Ik heb je laatste film gezien en ik moet zeggen, ik ben erg onder de indruk van de acteerkunsten van je." Bruce begint te blozen.
Hij heeft een afspraak met Simon Koebel, die al meerdere sterren onder label heeft, zowel zangers en zangeressen als acteurs en actrices.
Veel van zijn cliënten zijn doorgebroken in hun vakgebied. Dan gaat de deur open. "Simon Koebel, aangenaam." Hij staat in de deuropening.
Snel vliegt Bruce op. "Bruce Forum." En hij schudt zijn hand. Hij gaat zitten op de bank tegenover het bureau van Simon en ziet al zijn prijzen.
"Mooi hè, het zijn ze niet allemaal, hoor. Daar heb ik de ruimte niet voor!" grapt hij. Bruce moet ook lachen en de zenuwen vallen van hem af.
"Ik heb je laatste film gezien en ik moet zeggen, ik ben erg onder de indruk van de acteerkunsten van je." Bruce begint te blozen.
Als Ddeemm alle foto's heeft laten zien, vertrekt ze weer. "Vergeet je trouwens niet dat we straks bloed moeten laten prikken, mam?"
"Nee, nee. Ik trek alvast even iets gemakkelijks aan." Ze loopt naar haar kledingkast toe en zoekt een nieuwe outfit uit voor zometeen.
"Waar is eigenlijk die outfit van net?" Ze zoekt langs al haar pakjes, maar ze kan het pakje wat ze net op de foto's zag nergens meer vinden.
"Huh, ik ben toch niet gek?" Ze kijkt nog even in de andere kast, maar ook daar ligt hij niet. "Nouja zeg, het lijkt wel alsof ik vergeetachtig ben."
Dan trekt ze snel wat anders aan. "Wat ging ik ook alweer doen? Waarom heb ik nou dit weer aangetrokken." Verdwaasd kijkt ze in de spiegel.
"Nee, nee. Ik trek alvast even iets gemakkelijks aan." Ze loopt naar haar kledingkast toe en zoekt een nieuwe outfit uit voor zometeen.
"Waar is eigenlijk die outfit van net?" Ze zoekt langs al haar pakjes, maar ze kan het pakje wat ze net op de foto's zag nergens meer vinden.
"Huh, ik ben toch niet gek?" Ze kijkt nog even in de andere kast, maar ook daar ligt hij niet. "Nouja zeg, het lijkt wel alsof ik vergeetachtig ben."
Dan trekt ze snel wat anders aan. "Wat ging ik ook alweer doen? Waarom heb ik nou dit weer aangetrokken." Verdwaasd kijkt ze in de spiegel.
Seth en Ethan hebben de knoop doorgehakt en lopen de kamer weer in. "Geen koffie gehaald?" vraagt Hugo die dacht dat ze dat gingen halen.
"Nee, we hebben eigenlijk nagedacht en goed gepraat op de gang." Reina kreeg in de gaten wat er aan de hand was en gaat rechtop zitten.
"Oh?" "Ja, Ethan en ik zijn van mening dat als je je kinderen echt af wilt staan, dat ze nergens in betere handen zouden komen als bij ons."
"Echt waar?" zegt Reina met een grote glimlach. Ook Simhorselady en Hugo kijken vol verwondering en blijdschap naar hun zoon en schoonzoon.
"Ja, we willen dit echt samen doen. We hebben het er eerder over gehad dat we samen kinderen wilden, maar nu valt het een beetje op z'n plek."
"Jullie mogen ze hebben! Ik ben allang blij dat ik er niet voor hoef te zorgen." zegt Reina. Seth en Ethan vallen elkaar vol geluk in de armen.
"Nee, we hebben eigenlijk nagedacht en goed gepraat op de gang." Reina kreeg in de gaten wat er aan de hand was en gaat rechtop zitten.
"Oh?" "Ja, Ethan en ik zijn van mening dat als je je kinderen echt af wilt staan, dat ze nergens in betere handen zouden komen als bij ons."
"Echt waar?" zegt Reina met een grote glimlach. Ook Simhorselady en Hugo kijken vol verwondering en blijdschap naar hun zoon en schoonzoon.
"Ja, we willen dit echt samen doen. We hebben het er eerder over gehad dat we samen kinderen wilden, maar nu valt het een beetje op z'n plek."
"Jullie mogen ze hebben! Ik ben allang blij dat ik er niet voor hoef te zorgen." zegt Reina. Seth en Ethan vallen elkaar vol geluk in de armen.
Nadat Simhorselady het goede nieuws had gehoord en haar zoon en schoonzoon had gefeliciteerd, kon ze met een gerust hart naar de manege.
Ze heeft een afspraak staan met één van de beheerders van de manege "De Teugels Vieren" om te kijken of ze er lid van kon worden.
Vroeger heeft ze altijd paard gereden en de laatste tijd begon het toch weer te kriebelen, dus heeft ze de stoute schoenen aangetrokken.
Of beter gezegd, de stoute paardrijlaarzen. Wanneer ze een rondleiding heeft gekregen, vraagt ze gelijk informatie op over verschillende paarden.
Ze is weer helemaal enthousiast om het paardrijden op te gaan pakken, nu nog maar hopen dat Hugo het ermee eens zal zijn.
Ze heeft een afspraak staan met één van de beheerders van de manege "De Teugels Vieren" om te kijken of ze er lid van kon worden.
Vroeger heeft ze altijd paard gereden en de laatste tijd begon het toch weer te kriebelen, dus heeft ze de stoute schoenen aangetrokken.
Of beter gezegd, de stoute paardrijlaarzen. Wanneer ze een rondleiding heeft gekregen, vraagt ze gelijk informatie op over verschillende paarden.
Ze is weer helemaal enthousiast om het paardrijden op te gaan pakken, nu nog maar hopen dat Hugo het ermee eens zal zijn.
Als Hugo even op Cloedien past en haar eten wilt geven, gaat zijn telefoon over. Hij ziet dat het het politiebureau van Starlight Shores is.
"Met Hugo Forum." "Met Frank van het politiebureau van Starlight Shores. Heeft u misschien nu even tijd? We hebben nieuws in het onderzoek."
"Oh, hebben jullie de moordenaar te pakken?" vraagt Hugo direct. "Nee, sorry, ik heb nieuws over het onderzoek naar het vermiste geld."
Dat trekt Hugo's aandacht. "Oh, hoezo? Dat hebben we toch al terug gekregen?" "Dat klopt, alleen er is nieuwe informatie opgedoken."
'Vertel." zegt Hugo. "Het blijkt dat de tijdelijke vermissing van het geld een technische fout was en buiten de schuld van de heer Xiam lag."
Hugo schrikt. "Hoe bedoel je?" "Het lijkt erop dat hij niks te maken had met het kwijtgeraakte geld, er zaten geen slechte intenties achter."
"Met Hugo Forum." "Met Frank van het politiebureau van Starlight Shores. Heeft u misschien nu even tijd? We hebben nieuws in het onderzoek."
"Oh, hebben jullie de moordenaar te pakken?" vraagt Hugo direct. "Nee, sorry, ik heb nieuws over het onderzoek naar het vermiste geld."
Dat trekt Hugo's aandacht. "Oh, hoezo? Dat hebben we toch al terug gekregen?" "Dat klopt, alleen er is nieuwe informatie opgedoken."
'Vertel." zegt Hugo. "Het blijkt dat de tijdelijke vermissing van het geld een technische fout was en buiten de schuld van de heer Xiam lag."
Hugo schrikt. "Hoe bedoel je?" "Het lijkt erop dat hij niks te maken had met het kwijtgeraakte geld, er zaten geen slechte intenties achter."
Nog niet zo lang geleden is Reina bevallen, maar toch moet ze naar het bureau om verhoord te worden over het incident met Xiam.
"Sorry dat u moest komen, maar we hadden nog een aantal vragen voor u. Maar uiteraard van harte gefeliciteerd, als eerste." begint de agent.
"Nou, zo'n feest is het allemaal niet, maar schiet nou maar op. Ik heb nog wel meer te doen en ik ben hier ook niet graag." Ze kijkt om zich heen.
"Ik zal het kort houden, waar was u ten tijde van de val van het slachtoffer?" "Je denkt toch niet dat ik dat gedaan heb? Ik was zwanger!"
"Ik stel u gewoon een vraag, mevrouw Forum." "Kom op zeg, ik was niet eens aanwezig toen het gebeurde, ik kwam pas later aan." verweert ze.
"Kunt u dat bewijzen?" "Vraag het maar na aan mijn gynaecologe, daar was ik op dat moment voor een onderzoek. Kan ik dan weer gaan?"
"Sorry dat u moest komen, maar we hadden nog een aantal vragen voor u. Maar uiteraard van harte gefeliciteerd, als eerste." begint de agent.
"Nou, zo'n feest is het allemaal niet, maar schiet nou maar op. Ik heb nog wel meer te doen en ik ben hier ook niet graag." Ze kijkt om zich heen.
"Ik zal het kort houden, waar was u ten tijde van de val van het slachtoffer?" "Je denkt toch niet dat ik dat gedaan heb? Ik was zwanger!"
"Ik stel u gewoon een vraag, mevrouw Forum." "Kom op zeg, ik was niet eens aanwezig toen het gebeurde, ik kwam pas later aan." verweert ze.
"Kunt u dat bewijzen?" "Vraag het maar na aan mijn gynaecologe, daar was ik op dat moment voor een onderzoek. Kan ik dan weer gaan?"
Nala is de laatste tijd veel bezig met afvallen en is daarom veel in de sportschool te vinden. Het liefst doet ze lange tijd cardio.
Om verder zo min mogelijk calorieën binnen te krijgen, heeft ze besloten om het ontbijt over te slaan en überhaupt minder te eten.
Op een gegeven moment voelt ze zich licht in het hoofd worden wanneer ze op de loopband staat en besluit er vanaf te stappen.
Als ze weer op grond staat voelt ze zich toch nog niet goed. Als ze naar beneden kijkt, voelt ze haar knieën heel erg wiebelen.
Op zoek naar wat water om bij te komen, probeert ze naar haar tas te lopen, maar dan stort ze opeens neer naar de grond.
Om verder zo min mogelijk calorieën binnen te krijgen, heeft ze besloten om het ontbijt over te slaan en überhaupt minder te eten.
Op een gegeven moment voelt ze zich licht in het hoofd worden wanneer ze op de loopband staat en besluit er vanaf te stappen.
Als ze weer op grond staat voelt ze zich toch nog niet goed. Als ze naar beneden kijkt, voelt ze haar knieën heel erg wiebelen.
Op zoek naar wat water om bij te komen, probeert ze naar haar tas te lopen, maar dan stort ze opeens neer naar de grond.