Hoofdstuk 1, ontdekken
Roel en Ddeemm waren in gesprek, terwijl Seth binnen kwam lopen om het eten klaar te maken.
Voor dat je begint met koken moet je natuurlijk altijd even je handen wassen.
Maar niet alleen Seth’s handen werden nat, ook zijn kleren zaten onder. Reina had de gootsteen onveilig gemaakt.
Onder luid gebrul en gelach van Roel pakte hij een dweil en maakte de vloer schoon.
Toen het allemaal weer droog was, zette hij de dweil terug in de kast en ging verder met de avondmaaltijd.
Voor dat je begint met koken moet je natuurlijk altijd even je handen wassen.
Maar niet alleen Seth’s handen werden nat, ook zijn kleren zaten onder. Reina had de gootsteen onveilig gemaakt.
Onder luid gebrul en gelach van Roel pakte hij een dweil en maakte de vloer schoon.
Toen het allemaal weer droog was, zette hij de dweil terug in de kast en ging verder met de avondmaaltijd.
‘Haha, ik weet nog toen ik klein was en dat Froos de gootsteen onveilig had gemaakt.
Mama gilde het hele huis bij elkaar.’ Roel moest heel hard lachen. Seth keek achterom om zijn oom bijna van zijn stoel te zien vallen.
‘Ja, toen je nog klein was, was je ook al zo’n schatje!’ zei Ddeemm. ‘Ja, ik was zeker wel de knapste van mijn boers.’
Seth schepte de macaroni op het bord. ‘Roel, ik wil eigenlijk nog een kind met je.’
Mama gilde het hele huis bij elkaar.’ Roel moest heel hard lachen. Seth keek achterom om zijn oom bijna van zijn stoel te zien vallen.
‘Ja, toen je nog klein was, was je ook al zo’n schatje!’ zei Ddeemm. ‘Ja, ik was zeker wel de knapste van mijn boers.’
Seth schepte de macaroni op het bord. ‘Roel, ik wil eigenlijk nog een kind met je.’
Seth liep de kamer uit, en ving nog net iets op van zijn tante’s kinderwens.
Hij zette zijn bord neer op de eettafel en schoof één van de witte stoelen naar achter.
Net toen hij de eerste hap wilde eten kwam Ethan binnen wandelen.
Seth voelde zich ongemakkelijk, want er was iets raars aan de hand met Ethan de laatste tijd.
Maar Ethan bleef Seth aankijken tot hij de trap op liep. Elke keer als hij Seth zag, werd hij vrolijker.
Hij zette zijn bord neer op de eettafel en schoof één van de witte stoelen naar achter.
Net toen hij de eerste hap wilde eten kwam Ethan binnen wandelen.
Seth voelde zich ongemakkelijk, want er was iets raars aan de hand met Ethan de laatste tijd.
Maar Ethan bleef Seth aankijken tot hij de trap op liep. Elke keer als hij Seth zag, werd hij vrolijker.
Ethan ging achter zijn computer zitten maar startte hem niet op.
Hij vond het nogal raar wat er met hem gebeurde, elke keer als hij Seth zag. Maar toen ging er een belletje bij hem rinkelen.
Hij zou toch niet… Hij zou toch niet verliefd zijn op zijn neef!
Maar toch was het misschien zo, want hij voelde zich elke keer speciaal als hij bij hem in de buurt was.
Hij vond het nogal raar wat er met hem gebeurde, elke keer als hij Seth zag. Maar toen ging er een belletje bij hem rinkelen.
Hij zou toch niet… Hij zou toch niet verliefd zijn op zijn neef!
Maar toch was het misschien zo, want hij voelde zich elke keer speciaal als hij bij hem in de buurt was.
Na een uur piekeren werd de deur open gedaan. Simhorselady kwam binnen lopen.
‘Hé, hier ben je! We zochten je al. Je was niet bij het eten vanavond.’
‘Oh, ik had geen honger.’ Zei Ethan, maar hij was er niet helemaal met zijn gedachte bij.
‘Is er iets met je?’ vroeg Simhorselady een tikkeltje bezorgd. ‘Nee, een beetje last van mijn buik.’
‘Oh, nou beterschap dan! Ga maar lekker op tijd naar bed.’ En Simhorselady verliet de kamer.
‘Hé, hier ben je! We zochten je al. Je was niet bij het eten vanavond.’
‘Oh, ik had geen honger.’ Zei Ethan, maar hij was er niet helemaal met zijn gedachte bij.
‘Is er iets met je?’ vroeg Simhorselady een tikkeltje bezorgd. ‘Nee, een beetje last van mijn buik.’
‘Oh, nou beterschap dan! Ga maar lekker op tijd naar bed.’ En Simhorselady verliet de kamer.
Op de gang kwam zij haar mannetje (zoals zij hem altijd noemt) tegen.
Hugo was net klaar met de afwas in de vaatwasser te zetten.
‘Schat, ik moet je wat zeggen. Je herinnert je die brief nog wel die ik gister las?’ Hugo knikte.
‘Nou, die was van de Simfensie, ze willen me uitzenden naar Al Simhara.’ Simhorselady aarzelde.
‘Maar dat is toch geweldig! Nu kan je eindelijk hogerop komen!’ reageerde Hugo enthousiast.
‘Dus je vindt het niet erg dat ik lang weg ben?’ Zei Simhorselady met grote opluchting.
‘Nee, natuurlijk niet! Ik haal gelijk de kinderen.’
Hugo was net klaar met de afwas in de vaatwasser te zetten.
‘Schat, ik moet je wat zeggen. Je herinnert je die brief nog wel die ik gister las?’ Hugo knikte.
‘Nou, die was van de Simfensie, ze willen me uitzenden naar Al Simhara.’ Simhorselady aarzelde.
‘Maar dat is toch geweldig! Nu kan je eindelijk hogerop komen!’ reageerde Hugo enthousiast.
‘Dus je vindt het niet erg dat ik lang weg ben?’ Zei Simhorselady met grote opluchting.
‘Nee, natuurlijk niet! Ik haal gelijk de kinderen.’
En Hugo rende zo snel als hij kon de trap af. Beneden zaten Reina en Seth nog te eten.
Tenminste, Seth was allang klaar en Reina eet sowieso niks wat Seth klaar maakt.
‘Jongens, jongens’ kwam Hugo hijgend de trap afrennen. ‘Pap, ik ben een meisje. Kom op zeg!’ zei Reina op een norse toon.
‘Maakt niet uit. Kom allebei mee naar boven, mama gaat jullie wat vertellen.’
Seth en Reina keken elkaar aan en gingen zo snel mogelijk naar boven.
Tenminste, Seth was allang klaar en Reina eet sowieso niks wat Seth klaar maakt.
‘Jongens, jongens’ kwam Hugo hijgend de trap afrennen. ‘Pap, ik ben een meisje. Kom op zeg!’ zei Reina op een norse toon.
‘Maakt niet uit. Kom allebei mee naar boven, mama gaat jullie wat vertellen.’
Seth en Reina keken elkaar aan en gingen zo snel mogelijk naar boven.
Toen ze boven waren zagen ze hun moeder al voor de bank staan.
Reina en Seth gingen zitten om te luisteren naar wat Simhorselady te zeggen had.
‘Jongens’ begon Simhorselady. ‘Ma-ham…’ zei Reina, maar Simhorselady ging verder zonder te reageren op haar dochter.
‘Ik ga voor een aantal weken vechten voor de vrijheid van Al Simhara, en dit is een grote kans voor mij.
Daarom hebben jullie vader en ik besloten dat ik er gewoon heen ga. Ik vertrek over twee dagen.’
Reina en Seth gingen zitten om te luisteren naar wat Simhorselady te zeggen had.
‘Jongens’ begon Simhorselady. ‘Ma-ham…’ zei Reina, maar Simhorselady ging verder zonder te reageren op haar dochter.
‘Ik ga voor een aantal weken vechten voor de vrijheid van Al Simhara, en dit is een grote kans voor mij.
Daarom hebben jullie vader en ik besloten dat ik er gewoon heen ga. Ik vertrek over twee dagen.’
Ze waren even stil, maar al snel zei Seth: ‘Maar wat geweldig mam! Ik zal je zeker missen hoor.’
En hij gaf zijn moeder een omhelzing. ‘Ja, echt super.’ Zei Reina lichtelijke verveeld.
‘Dankjewel. Allebei.’ En ze keek naar Reina. Maar Reina ging alweer de trap af.
Maar Seth die bleef nog even vragen stellen over haar spannende reis.
Maar dat was niet snel, want Simhorselady werd gebeld door een collega die ook mee ging op reis.
En hij gaf zijn moeder een omhelzing. ‘Ja, echt super.’ Zei Reina lichtelijke verveeld.
‘Dankjewel. Allebei.’ En ze keek naar Reina. Maar Reina ging alweer de trap af.
Maar Seth die bleef nog even vragen stellen over haar spannende reis.
Maar dat was niet snel, want Simhorselady werd gebeld door een collega die ook mee ging op reis.
Reina ging namelijk naar het park, waar ze had afgesproken met wat vrienden van school.
Het zijn dezelfde types als Reina, niet bang voor een grapje.
Maar meestal zijn deze grapjes niet zo leuk voor andere, soms echt heel gemeen.
De jongens hadden het erover dat zij ook een vriend mee zouden nemen die ze kende van het voetballen.
Het zijn dezelfde types als Reina, niet bang voor een grapje.
Maar meestal zijn deze grapjes niet zo leuk voor andere, soms echt heel gemeen.
De jongens hadden het erover dat zij ook een vriend mee zouden nemen die ze kende van het voetballen.
‘Mijn mattie heet Morris’ zei David, de jongen met de blauwe hanenkam.
‘En hij is iets ouder dan ons, maar dat is echt chillingz hoor. Hij kan stuff doen die wij niet mogen. Vet nice!’ Zei Brownster.
Tenminste zo wordt hij genoemd, niemand weet zijn echte naam meer. ‘Ey yo! Daar is mijn mattie.’
En David wees naar de parkspoort. Daar stond Morris, en Reina was gecharmeerd.
‘En hij is iets ouder dan ons, maar dat is echt chillingz hoor. Hij kan stuff doen die wij niet mogen. Vet nice!’ Zei Brownster.
Tenminste zo wordt hij genoemd, niemand weet zijn echte naam meer. ‘Ey yo! Daar is mijn mattie.’
En David wees naar de parkspoort. Daar stond Morris, en Reina was gecharmeerd.
Bruce was ook maar naar bed gegaan, hij werd al ontzettend moe van al dat spelen en het verzorgen van de plantjes.
Maar vandaag voelde hij zich anders, hij wist wel al dat hij niet gemaakt was door Ddeemm en Roel, maar hij voelde zich erg duidelijk anders.
Hij wil wel eens weten wat hij precies is, en of er ook andere zijn die net zo zijn zoals hij.
Maar vandaag voelde hij zich anders, hij wist wel al dat hij niet gemaakt was door Ddeemm en Roel, maar hij voelde zich erg duidelijk anders.
Hij wil wel eens weten wat hij precies is, en of er ook andere zijn die net zo zijn zoals hij.